แม้ปัจจุบันเทคโนโลยีต่างๆ จะเอื้ออำนวยมากขึ้น ในการทำธุรกรรมการเงินผ่านช่องทางดิจิทัล หรือช่องทางอิเล็กทรอนิกส์ เช่น การใช้สมาร์ทโฟน และภาครัฐจะสนับสนุนส่งเสริมให้มี เช่น การใช้บัตรเดบิตหรือเครดิต การชำระด้วยคิวอาร์โค้ด เพื่อผลักดันให้ไทยเป็น Cashless Society หรือสังคมไร้เงินสดในอนาคต ซึ่งจะช่วยลดต้นทุนการบริหารจัดการเงินสดปีละหลายหมื่นล้านลงได้ แต่ยังต้องยอมรับว่าการใช้ “เงินสด” ยังมีบทบาทสำคัญในระบบเศรษฐกิจไทย
ในช่วงการเปลี่ยนผ่านที่ยังต้องมีการใช้เงินสด ช่องทางปัจจุบันที่ประชาชนใช้ในการถอนเงินสด คือ ตู้เอทีเอ็ม เพราะปัจจุบันคนไปใช้บริการที่สาขาธนาคารลดน้อยมาก และตู้เอทีเอ็มก็มีคุณสมบัติมากขึ้น สามารถทำธุรกรรมได้หลากหลาย ทั้งโอนเงิน ชำระบิลค่าบริการ ซื้อกองทุน
แต่การทำธุรกรรมต่างๆ เหล่านี้ ยังมีข้อจำกัดจากต้นทุนของเครื่องเอทีเอ็ม รวมทั้งระบบที่แต่ละธนาคารได้ลงทุนไปแล้ว แม้ว่าเราจะสามารถกดเงินผ่านตู้เอทีเอ็มของธนาคารอื่นได้ ก็ยังจำกัด เช่น ฟรีเดือนละ 5 ครั้ง โดยนับทุกธุรกรรมแค่เสียบบัตรเข้าตู้อื่น ก็นับเป็น 1 ครั้งแล้ว จากนั้น สิ่งที่จะตามมา คือ ค่าธรรมเนียม (ค่าฟี) ครั้งละ 25-30 บาท
จึงเกิดแนวคิด ตู้เอทีเอ็มสีขาว หรือ White Label ATM เป็นตู้เอทีเอ็ม ที่ไม่มีการแสดงความเป็นเจ้าของ แตกต่างกับตู้เอทีเอ็มทุกวันนี้ แสดงความเป็นเจ้าของแต่ละธนาคาร ผ่านโลโก้และสีเฉพาะ ทั้ง สีเขียว ม่วง น้ำเงิน ฟ้า เหลือง ชมพู ส้ม แดง เป็นต้น รวมแล้วในระบบมีกว่า 7 หมื่นเครื่อง
แบงก์ชาติออกตัวแล้ว ที่จะสนับสนุนให้เกิดตู้เอทีเอ็มสีขาว เพราะเชื่อว่าจะช่วยลดต้นทุน จากการดำเนินงานของธนาคาร เพราะตู้เอทีเอ็ม สามารถทำธุรกรรมได้เหมือนกันๆ ไม่จำเป็นที่จะต้องมีการลงทุนซ้ำซ้อนกัน และท้ายที่สุดจะช่วยลดต้นทุนทางการเงินให้กับประชาชนผู้ใช้บริการนั่นเอง
จากการศึกษา พบว่า จะช่วยลดต้นทุนธนาคารลง 20% ส่วนการนำมาใช้จริงในระบบธนาคารไทย อยู่ระหว่างการดำเนินการ คาดเห็นเร็วสุดในไตรมาสแรกปี 2562
หากเริ่มจากศูนย์ เชื่อว่าตู้เอทีเอ็มสีขาวจะเกิดได้ง่าย แต่ประเด็นที่ยังไม่ตกผลึก คือ เรื่องต้นทุนตู้เอทีเอ็มของแต่ละธนาคารได้ลงทุนไปแล้ว กับ เรื่องความคิดเห็นที่ไม่ตรงกัน เนื่องจากธนาคารบางแห่งมองความได้เปรียบในจำนวนตู้ที่ให้บริการนั้น เพียงพอแล้ว
ดังนั้น ตู้เอทีเอ็มสีขาว จะเกิดขึ้นได้จริง ซึ่งต้องวัดที่ใจและเล็งเห็นประโยชน์ต่อส่วนรวม!!
