การปรากฏขึ้นของ “ตัวแทน” สถานเอกอัครราชทูตต่างๆที่ประจำอยู่ในประเทศไทย ณ ศาลทหารกรุงเทพ เมื่อวันที่ 6 กรกฎาคม
ถือว่า “ไม่ธรรมดา”
กระแสข่าวที่ปรากฏผ่าน “สื่อ” กระดาษหลายฉบับที่ระบุว่ามาจาก 25 ประเทศ
ยิ่งต้องถือว่า “ไม่ธรรมดา”
เพราะไม่เพียงแต่จะมีจากสถานเอกอัครราชทูตหรือกลุ่มหน้าเดิมๆตามสำนวนคสช.
คือ สหรัฐอเมริกาและสหภาพยุโรป เท่านั้น
หากแต่ยังปรากฏ 1 แคนาดา 2 เยอรมนี 3 ฝรั่งเศส 4 สหราชอาณาจักร 5 ฟินแลนด์ 6 เดนมาร์ค 7 สวีเดน 8 เนเธอร์แลนด์
พูดตามสำนวนเดิมๆก็ต้องว่า “โลก” กำลังล้อมประเทศไทย
แต่หากสรุปตามสภาพความเป็นจริง พวกเขามิได้”ล้อม”ตรงกันข้ามเข้ามานั่ง”สังเกตการณ์”อยู่ในประเทศ
โดยเฉพาะที่ “ศาลทหารกรุงเทพ”
ถามว่าตุลาการศาลทหารกรุงเทพขึ้นนั่งบนบัลลังก์พิจารณาคดีอะไรเมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม
คำตอบ 1 คดีการจับกุมนักศึกษา นักกิจกรรม 7 คน
ถามต่อไปว่าทั้งๆที่ นักศึกษา นักกิจกรรม 7 คนเป็นพลเรือน เหตุใดจึงถูกนำมาขึ้นศาลทหาร
คำตอบ 1 เพราะผิดประกาศและคำสั่งคสช.
เป็นประกาศและคำสั่งคสช.ที่ออกมาห้ามตั้งแต่หลังรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 เรื่องห้ามการชุมนุมเกิน 5 คน
ทั้งๆที่เป็นสถานการณ์ในเดือนกรกฎาคม 2559
เท่ากับว่ารัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ผ่านมาแล้วมากกว่า 2 ปีเศษ
ทั้งหมดนี้ล้วนอยู่ในสายตาของเหล่า”ทูตานุทูต”
เหตุปัจจัยอะไรทำให้กรณีการจับกุมของนักศึกษา นักกิจกรรม 7 คนกลายเป็นเรื่องอึกทึกครึกโครม
1 เพราะว่านักศึกษา นักกิจกรรม ไม่ยอมรับ”ข้อหา”
ไม่เพียงไม่ยอมรับต่อข้อกล่าวหาอันมาจากผู้จับกุม หากแต่ยังไม่ยอมประกันตัว
ข้อเรียกร้องคือ ให้”ปล่อย”สถานเดียว
เหตุปัจจัยอะไรทำให้นักศึกษา นักกิจกรรมที่ถูกจับกุม 7 คนอ้างขึ้นมาในการต่อสู้
เหตุปัจจัย 1 เพราะอยู่ในห้วงแห่ง”ประชามติ”
เหตุปัจจัย 1 ซึ่งสำคัญอย่างยิ่งยวดก็คือ พวกเขามิได้ทำผิดพรบ.การออกเสียงประชามติร่างรัฐธรรมนูญ พ.ศ.2559
ถามว่าแล้วผลเป็นอย่างไร
คำตอบเห็นได้จากคำวินิจฉัยของตุลาการศาลทหารกรุงเทพให้ปล่อยตัว นักศึกษา นักกิจกรรม ทั้ง 7 คน
เป็นการปล่อยตัวโดยไม่มี “ข้อกล่าวหา”
ทั้งหมดล้วนอยู่ใน “สายตา” ของเหล่า “ทูตานุทูต”
