| ที่มา | คอลัมน์ หิวหรืออิ่มก็ยิ้มพอกัน มติชนรายวัน |
|---|---|
| ผู้เขียน | พัชรพน |
| เผยแพร่ |
ติดตามบรรยากาศรอบพระบรมมหาราชวังและสนามหลวงแล้ว ในอารมณ์เศร้าโศกสุดหัวใจนั้น บางเรื่องราวแปรเป็นความซาบซึ้งในอารมณ์ที่รับรู้ในพลังของพระองค์ท่านที่หล่อหลอมหัวใจปวงชนชาวไทยให้เป็นหนึ่งเดียว
มีเรื่องราวมากมายที่จะแสดงถึงความงดงามของจิตใจคนไทยที่มุ่งมั่นทำเพื่อในหลวงด้วยการแสดงความมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่สู่คนไทยด้วยกัน พอทำอะไรได้ก็ทำสิ่งนั้น
เรื่อง “อาหาร” มีหลากแง่หลายมุมที่น่าจะบันทึกไว้เป็นปรากฏการณ์แห่งความประทับใจครั้งหนึ่งในชีวิต
เริ่มตั้งแต่ประชาชนทุกหมู่เหล่า คนหนุ่ม คนสาว ผู้หลักผู้ใหญ่ ดารา และคนในทุกสาขาอาชีพ ทำอาหารหอบหิ้วกันมาจากบ้าน เพื่อเอามาแบ่งปันด้วยจิตใจเอื้อเฟื้อเต็มเปี่ยมต่อเพื่อนร่วมชาติที่มาแสดงความอาลัยพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช
แต่ละคนต่างตั้งอกตั้งใจที่จะทำอาหารที่เชื่อว่าตัวเองทำได้ดีที่สุดเพื่อมาแบ่งปัน ที่นำเสนอกันในสื่อนั้นอาจจะมีแค่ภาพบางภาพของคนที่น่าสนใจ แต่คนธรรมดาสามัญที่มีน้ำใจยังมีอีกมากมายในบริเวณนั้น ไม่เพียงเฉพาะในกรุงเทพมหานคร ในต่างจังหวัดก็เป็นเช่นเดียวกัน
อีกภาพหนึ่งคือ หน่วยงานหรือคณะบุคคลที่ยกครัวมาปรุงอาหารแบ่งปัน ความงดงามอยู่ที่อาสาสมัคร ในชุดเด็กนักเรียนทั้งชายและหญิงมาช่วยงาน
เด็กๆ เหล่านี้อยู่บ้านอาจจะไม่ได้เรียนรู้เลยว่ากับข้าวแต่ละอย่างที่กินกันนั้นทำอย่างไร ประกอบด้วยอะไรบ้าง เพราะครอบครัวคนเมืองส่วนใหญ่ หากจะทำกินกันเองก็แค่กับข้าวที่ทำง่ายๆ ต้มๆ ทอดๆ ประกอบนิดหน่อย ส่วนกับข้าวที่มีความยุ่งยากซับซ้อนสักหน่อย จะอาศัยแกงถุงเสียมากกว่า มีจำนวนมากที่ฝากท้องไว้กับร้านอาหารตามฐานะของแต่ละคน
และถึงแม้จะเป็นครอบครัวที่ทำกับข้าวกินกันเอง ส่วนใหญ่คนที่ทำก็เป็นแม่บ้าน
สำหรับเด็กๆ นั้น ชีวิตประจำวันดูยุ่งอยู่กับเรื่องอื่นๆ เสียมากกว่าจะมีเวลาไปสนใจเรื่องในครัว
คนรุ่นใหม่จำนวนมากอย่าว่าแต่เข้าครัวต้มยำทำแกงเลย กระทั่งเจียวไข่กินเองยังทำไม่เป็นก็มี
คนรุ่นใหม่ห่างเหินจากอาหารกันเป็นส่วนใหญ่ ที่จะใส่ใจบ้างจะเหลือแค่คนที่ชอบ
แต่บรรยากาศที่เป็นในโรงครัวในบรรยากาศของการแสดงความอาลัย มีเด็กนักเรียนหญิงมานั่งพับเพียบเรียบร้อย เป็นผู้ช่วยแม่ครัว เด็ดพริก เด็ดใบกะเพรา หั่นผัก หั่นมะเขือ ตระเตรียมเครื่องปรุงต่างๆ เพื่อให้แม่ครัวใช้ปรุง เพื่อแบ่งปันให้เพื่อนร่วมร่มพระบรมโพธิสมภารด้วยความมีน้ำใจเต็มเปี่ยม
รวมไปถึงช่วยล้างถ้วยชาม หม้อ กระทะ
ในช่วงเวลาเช่นนี้ อย่างน้อยเด็กๆ ได้เรียนรู้การทำอาหารที่ผู้ใหญ่ที่แม่ครัวจะถ่ายทอดให้ รู้จักการทำเพื่อแบ่งปัน
อีกกิจกรรมในเรื่องอาหารที่เห็นแล้วอิ่มใจคือ หนุ่มสาวที่สนใจในเรื่องอาหารบางกลุ่มที่เที่ยวไปค้นหาอาหารที่เกี่ยวข้องกับพระองค์ท่าน
ไม่ว่าจะเป็น “เมนูทรงโปรด” หรือ “อาหารที่พระองค์เคยตรัสถึง” หรือ “เมนูอื่นๆ ที่มีเรื่องราวของพระองค์” จากนั้นเอาเมนูนั้นมาปรุง นำไปแบ่งปันในสถานที่ต่างๆ ไม่ว่าจะบ้านพักคนชรา สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และที่อื่นๆ
เรื่องราวเหล่านี้ไม่เพียงทำให้เป็นเรื่องห้วงอารมณ์ที่เอื้อต่อการปลูกฝังความดีงามให้เกิดขึ้นในจิตใจตัวเองของแต่ละคนเท่านั้น แต่เป็นการกระตุ้นให้คนรุ่นใหม่สนใจค้นหาอาหารมาฝึกมาปรุงอย่างตั้งอกตั้งใจ
เรื่องราวเหล่านี้ล้วนเป็นความดีงาม
อันควรบันทึกไว้
