ทีมขุดค้นทางโบราณคดีภายใต้การสนับสนุนของ สำนักงานมรดกทางประวัติศาสตร์แห่งอังกฤษ ค้นพบบ่อน้ำจากยุคกลางของยุโรป ซึ่งเชื่อกันในเวลานั้นว่า สามารถล้างบาป, รักษาดวงตา และโรคผิวหนังได้ ในพื้นที่เกษตรกรรมบริเวณเขตเชื่อมต่อระหว่างเมืองเรนฮิลล์กับเมืองซัตตัน เซนต์ เฮเลน ใกล้กับเมืองลิเวอร์พูล ในประเทศอังกฤษ เมื่อเร็วๆ นี้ เป็นบ่อเดียวกันกับที่เคยถูกระบุไว้ในตำนานเมืองว่าเป็นบ่อต้องคำสาป ที่ทำให้เกิดการเสียชีวิตปริศนามาแล้ว
บ่อดังกล่าวซึ่งเชื่อว่าสร้างตามแบบบ่อในลัทธิเซนต์แอนน์ หนึ่งในความเชื่อพิสดารในยุคกลางของยุโรป สร้างจากหินทรายซึ่งพบทั่วไปในท้องถิ่นบริเวณดังกล่าวนำมาสลักเป็นก้อนสี่เหลี่ยมจัดเรียงกั้นเป็นบ่อสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาด 6.5×6.5 ฟุต (1.98×1.98 เมตร) ความลึก 4 ฟุต (1.22 เมตร) มีบันไดหิน 2 ขั้นเพื่อก้าวเดินลงไปถึงก้นบ่อ มีร่องรอยติดตั้งรางน้ำล้น เพื่อป้องกันน้ำไม่ให้ล้นบ่อ แต่ไม่มีรางหรือท่อน้ำล้นดังกล่าวหลงเหลืออยู่แล้ว สภาพเมื่อมีการขุดค้นสำรวจนั้น ภายในบ่อเต็มไปด้วยดินอันเป็นผลจากการทำเกษตรกรรมในพื้นที่ดังกล่าว
เจมี ควอเตอร์เมน นักโบราณคดีซึ่งเป็นผู้กำกับดูแลการขุดค้นครั้งนี้ระบุว่า ตอนที่ตรวจสอบครั้งแรกนั้นแทบมองไม่เห็นวี่แววความสำคัญของบ่อน้ำนี้ ต่อเมื่อมีการขุดค้นและตรวจสอบโครงสร้าง แล้วจึงสามารถยืนยันได้ว่าเป็นบ่อน้ำจากยุคกลาง แต่น่าจะเป็นตอนปลายของยุคกลาง เนื่องจากลัทธิเซนต์แอนน์ ที่เชื่อมโยงความศรัทธาของสาวกเข้ากับบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์นั้นยังแพร่กระจายมาไม่ถึงอังกฤษ จนกระทั่งสิ้นศตวรรษที่ 14 ไปแล้ว ควอเตอร์เมนระบุว่า บ่อน้ำเซนต์แอนน์ จะเป็นสถานที่ซึ่งผู้ศรัทธาตามลัทธิเดินทางมา เพื่อลงไปแช่ทั้งตัวให้จมอยู่ใต้น้ำชั่วขณะ เนื่องจากความเชื่อว่าสามารถล้างบาปและรักษาโรคบางอย่างได้ดังกล่าว
ทั้งนี้ ตามตำนานในท้องถิ่น บ่อน้ำแห่งเซนต์แอนน์นี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งปลูกสร้างเก่าแก่ซึ่งเป็นของสำนักศาสนาแห่งหนึ่งที่มีบาทหลวงประจำอยู่ 12 รูป สำนักศาสนาดังกล่าวหายสาบสูญไปในรัชสมัยของพระเจ้าเฮนรี ที่ 8 ซึ่งทรงมีบัญชาเด็ดขาด ให้ทำลายล้างและสลายสำนักทางศาสนาอื่นๆ จนหมด ควอเตอร์เมนเชื่อว่าบ่อน้ำแห่งนี้คงดึงดูดผู้ศรัทธาได้ไม่น้อยเพราะพบอาคารที่พักของผู้จาริกแสวงบุญขนาด 3 ห้องนอนพร้อมที่พักของบาทหลวงผู้ควบคุม 2 รูปอยู่ใกล้เคียง
ทั้งนี้ ตามตำนานท้องถิ่นซึ่งปรากฏตีพิมพ์ในหนังสือ เซนต์เฮเลน ลีดเดอร์ เมื่อปี 1877 ระบุว่า หลวงพ่อเดลเวนีย์ เจ้าสำนักแห่งนี้เกิดขัดแย้งกับ ฮิวจ์ ดาร์ซีย์ ผู้จัดการที่ดินของเจ้าที่ดินในบริเวณใกล้เคียงในราวศตวรรษที่ 16 ทำให้ดาร์ซีย์เปรยกับหลวงพ่อ ว่าคงเป็นเจ้าสำนักอยู่ได้อีกไม่นาน 2 วันต่อมาผู้แทนพระองค์ของพระเจ้าเฮนรีที่ 8 ก็มาถึงและยึดทั้งบ่อน้ำและสำนักบาทหลวงทั้งหมดเป็นของหลวง บาทหลวงเดลเวนีย์ที่เข้าใจว่าเป็นการเพ็ดทูลของดาร์ซีย์เพราะรู้จักกับผู้แทนพระองค์เป็นอย่างดี สาปแช่งดาร์ซีย์ต่อหน้าบ่อศักดิ์สิทธิ์แห่งนี้ว่าจะเสียชีวิตภายใน 1 ปีกับ 1 วันถัดไป ก่อนที่บาทหลวงจะล้มลงเสียชีวิตอยู่ข้างบ่อ
ตามตำนานเล่าว่า ดาร์ซีย์เผชิญกับความเลวร้ายหลายอย่างหลังจากนั้น เพราะ 3 เดือนต่อมา ลูกชายคนเดียวก็เสียชีวิตจากอาการป่วยลึกลับ ต่อมาดาร์ซีย์ใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือยจนสูญเสียเงินทองทั้งหมด จนลงอย่างรวดเร็ว และหายไปในคืนหนึ่งหลังจากดื่มจัด มีผู้พบศพดาร์ซีย์ในเวลาต่อมา นอนคว่ำหน้าจมน้ำในบ่อแห่งเซนต์แอนน์นั่นเอง
ว่ากันว่าบ่อศักดิ์สิทธิ์แห่งเซนต์แอนน์แห่งนี้ยังคงเชื่อถือกันอีกยาวนานหลังจากนั้น ยังมีผู้เดินทางไปแช่และชุบตัวอยู่จนกระทั่งถึงศตวรรษที่ 19 จึงเสื่อมความนิยมไปในที่สุด
