พลันที่ทีมงาน น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ออกมา”ชะลอ”การขายข้าวในล็อตที่ 3
จังหวะ”ก้าว”ก็เพิ่ม”ความซับซ้อน”
ยิ่งจังหวะเดียวกันนี้ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร บินไปปรากฏตัว ณ พุทธสถานถ้ำเชตวัน ต.สันทะ อ.นาน้อย จ.น่าน
ยิ่งเพิ่ม”ความซับซ้อน”
การเดินทางของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร มิได้เป็นการไปพบกับชาวนา หรือมีการซื้อข้าวสาร
ตรงกันข้าม ไปร่วมใน”งานบุญ”
แต่ก็เป็นงานบุญอันเปี่ยมด้วยความขลังเพราะได้สื่อกับครูบาน้อย และครูบาสมจิต
เป็นการสื่ออันยึดโยงไปยัง”ชาวนา”ไปยัง”ข้าว”
การถอยจากกระบวนการ”ขายข้าว”ในกทม.และปริมณฑลไปยังจังหวัดน่าน ภาคเหนือของประเทศ
จึงดำเนินไปอย่างมี”จังหวะก้าว”เปี่ยมด้วย”กลยุทธ์”
หากถามว่าเหตุใดจึงมองกระบวนการ“ขายข้าว”ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เหมือนกับเป็นกลยุทธ์
เพราะนี่มิใช่เรื่อง”เศรษฐกิจ”ล้วน-ล้วน
แม้ นายวัฒนา เมืองสุข จะอธิบายว่า คือ การช่วยในด้าน”การ ตลาด” ของ”ชาวนา”
แต่เป้าหมายก็ครอบคลุมในทาง”การเมือง”
เห็นได้จาก “ปฎิกิริยา” อันมาจาก “พรรคประชาธิปัตย์” เห็นได้จาก “ปฏิกิริยา” อันมาจากบรรดา “ไอ้ห้อย ไอ้โหน”รอบๆนายทหารแห่ง “คสช.”
เท่ากับเป็น”ปฏิบัติการ” อันสร้างความหวั่นไหวเป็นอย่างสูงให้กับ “อีกฝ่าย”
ทั้งยังเป็น”ปฏิบัติการ”อันมากด้วย”ความซับซ้อน”
เหมือนกับดำเนินไปอย่างซื่อๆใสๆตามแบบของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
แต่ยิ่ง”เคลื่อน”กลับยิ่งมากด้วย”เขี้ยว”อันคม
เด่นชัดยิ่งว่า การเดินทางไปหาชาวนาที่ อุบลราชธานี ศรีสะเกษ และสุรินทร์ ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
เท่ากับเป็น “การรุก”
เด่นชัดยิ่งว่า การนำเอา”ข้าวสารหอมมะลิ”จำนวน 10 ตันออกวางขายหน้าห้างสรรพสินค้าทั้งในกทม.และสมุทรปราการ
เท่ากับเป็น “การรุก”
ขณะเดียวกัน เมื่อ “รุก”กระทั่งประสบความสำเร็จ กลายเป็นเรื่องฮือฮา อย่างกว้างขวาง จนถึงขั้นที่เรียกได้ว่า “ทอล์ค ออฟ เดอะ ทาวน์”
น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ก็”ถอย” ด้วยการชะลอการขายในล็อตที่ 3 ออกไป
เท่ากับเป็นการประเมินผล และดูท่าที
เท่ากับดำเนิน”กลยุทธ์”อย่า”ยืดหยุ่น”และ”พลิกแพลง”
