เหมือนกับจะราบเรียบ และเรียบโร้ย เมื่อรายชื่อ ครม. “ใหม่” ปรากฏ ออกมา
สรุปแล้วก็ “ปรับเล็ก”
สรุปแล้วก็ดำเนินไปในลักษณะของการปรับในกระสวนแบบ “เกลี่ย”
เกลี่ย นายสุวพันธุ์ ตันยุวรรธนะ ไป “ยุติธรรม”
เกลี่ย ม.ล.ปนัดดา ดิศกุล ไป “ศึกษาธิการ”
เกลี่ย นายพิเชฐ ดุรงคเวโรจน์ ไปอยู่ “ดิจิทัล”
เกลี่ย นางอรรชกา สีบุญเรือง ไปอยู่ “วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี
เกลี่ย นายสุวิทย์ เมษินทรีย์ ไปอยู่ “สำนักนายกฯ”
ดึง นายอุตตม สาวนายน กลับมานั่ง “อุตสาหกรรม”
เหมือนทุกอย่างจะเรียบโร้ย ราบรื่น แต่พลันที่มีเสียงเอะอะดังมาจาก “กลาโหม”
ในความ “เรียบโร้ย” ก็สะท้อนภาวะ “ไม่ราบรื่น”
ความหงุดหงิดอันมาจาก “กลาโหม” เป็นความหงุดหงิดที่สามารถ เข้าใจได้
หงุดหงิดจาก “ข่าวลือ”
เหมือนที่เคยมีการโหมประโคมในเรื่อง “เดี้ยง” กะทันหัน ต้องหามส่ง “โรงบาล”
ทั้งๆ ที่เป็นเรื่อง “ลับ” ทั้งๆ ที่เป็น “ส่วนตัว”
ครั้งใหม่นี้ “ปล่อย” ออกมาเป็นตุเป็นตะ “ปล่อย” ออกมาอย่าง เป็นระบบ เป็นกระบวนการ
เป็นข่าวจาก “แหล่งข่าว” ใกล้ชิด “ตะหาน”
ตอนแรกก็ระบือลือกันผ่าน “โซเชียล” ต่อมาก็อึกทึกผ่านสื่อ “กระดาษ”
เป็นสื่อ “กระดาษ” อันลึกอย่างยิ่งจาก “ตะหาน”
ลือว่าจะ “อำลา” จากรองนายกรัฐมนตรี และมี “ตำรวจ” มาเป็นแทน
เท่านี้แหละ “เป็นเรื่อง”
ไม่ว่าคนที่ตกเป็น “เป้าหมาย” ไม่ว่าคนที่ตั้งใจ “ปล่อย” ออกมาใน
ลักษณะแห่ง “ข่าวลือ”
เข้าใจความลึกล้ำของ “กลไก”
1 กลไกแห่ง “บูรพาพยัคฆ์” 1 กลไกแห่ง “คสช.” และ 1 กลไกแห่ง “รัฐบาล”
รู้ว่าใครคือ “พี่ใหญ่” รู้ว่าใครคือ “น้องเล็ก”
ทั้งหมดนี้สะท้อน “ปฏิบัติการทางด้านการข่าว” หรือที่เรียกว่า IO อย่างเด่นชัด
ตรงไปตรงมา ไม่ปิดบังอำพราง
ความกังขาอยู่ที่ว่า เป็นการ “ทะลวง” ไปจาก “ภายนอก” หรือว่าละเลงกันเอง “ภายใน”
ทำนอง “พี่ปอง น้องปอง”
