| ที่มา | คอลัมน์...เด็กมอขอแจม มติชน |
|---|---|
| ผู้เขียน | กวินสรา สุดใจ ชั้นปีที่ 3 สำนักวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ |
| เผยแพร่ |
สวัสดีค่ะ ดิฉัน กวินสรา สุดใจ ชื่อเล่น น้ำนักศึกษาชั้นปีที่ 3 สาขาไทยศึกษาบูรณาการ สำนักวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ (มวล.) เป็นนักศึกษาดีเด่นด้านการเรียน และด้านการทำกิจกรรมส่งเสริมศิลปวัฒนธรรม ประจำปีการศึกษา 2558
ที่เลือกเรียนไทยศึกษาบูรณาการ เนื่องจากเป็นคนรักภาษาไทยมาตั้งแต่วัยเด็ก อีกทั้งมีความสามารถพิเศษด้านการแต่งคำประพันธ์ที่ได้รับรางวัลชนะเลิศระดับประเทศมาหลายรางวัลตั้งแต่เรียนชั้นมัธยม บวกกับรักการอ่านวรรณคดีไทยเป็นชีวิตจิตใจ สาขานี้จึงตอบโจทย์ความฝันใฝ่ของดิฉันได้อย่างลงตัว และการเลือกเรียนวิชาเอกภาษาและวรรณกรรมไทย ยิ่งทำให้มีความสุขในการเรียน ตลอดระยะ 3 ปีที่เรียน ดิฉันประสบความสำเร็จในเส้นทางที่ตัวเองรัก มีผลการเรียนเป็นอันดับหนึ่งในสาขา และในสำนักวิชา นับเป็นความภาคภูมิอีกอย่างหนึ่งในชีวิต
นอกจากเรียนแล้ว สิ่งที่ชอบทำคือกิจกรรม อาทิ จิตอาสา ช่วยงานอาจารย์ วิทยากรพิเศษ และการเข้าแข่งขันตามเวทีการประกวดต่างๆ ในระดับอุดมศึกษา ส่วนรางวัลที่สร้างชื่อเสียงให้เป็นรู้จักในวงกว้างคือ การได้แชมป์ 2 สมัยรายการคุณพระช่วย ช่วงคุณพระประชันออกอากาศทางช่อง 1 Workpoint
รางวัลที่ภูมิใจมากเป็นพิเศษคือ รางวัลชนะเลิศ การประกวดสุนทรพจน์อุดมศึกษาเฉลิมพระเกียรติ ถวายงานผ่านภาษา “ตามรอยพระยุคลบาท ช่วยชาติได้อย่างไร” ระดับภาคใต้ ทำให้มีโอกาสไปประกวดต่อระดับประเทศที่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เหตุผลที่ภูมิใจมากเพราะพูดเพื่อแสดงให้เห็นถึงพระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ที่มีต่อพสกนิกรชาวไทย การที่เราได้เป็นเสียงเล็กๆ เพื่อบอกเล่าถึงเรื่องราวอันยิ่งใหญ่นั้น ถือเป็นรางวัลสูงสุดแล้ว
หลายคนมองว่าภาษาไทย หรืออะไรก็ตามที่เป็นไทยๆ จะเรียนไปทำไม ในเมื่อเรารู้อยู่แล้ว แต่ดิฉันอยากให้ลองมองว่าสิ่งที่เราเป็นอยู่ ตัวตนของเรานั้น เรารู้จักดีแค่ไหน เรารู้ที่มาที่ไปที่ถูกต้องแล้วหรือยัง เราเข้าใจในรากเหง้าของเราถ่องแท้หรือไม่ ดิฉันเชื่อว่าการที่เราเรียนรู้ตัวตนของเราให้ดีที่สุด เข้าใจ และรู้จักสิ่งที่เราเป็นแจ่มแจ้ง
เราจะภูมิใจได้อย่างแท้จริง ภูมิใจในความเป็นไทยของเราได้อย่างมีภูมิรู้ และบอกต่อไปยังคนอื่นๆ บนโลกนี้ได้เต็มภาคภูมิ
ดิฉันคิดว่าโอกาสและประสบการณ์ต่างๆ ในชีวิตที่ดิฉันได้มานั้น ภาษาไทยเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งที่สำคัญ เพราะการที่เราใช้ภาษาไทยในการสื่อสาร ถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดของเราออกมาให้น่าสนใจ และเกิดประโยชน์ ย่อมเป็นหนทางให้เราสื่อสารในสิ่งที่เราต้องการไปยังผู้รับสารได้อย่างตรงตามความประสงค์ ภาษาไทย
เป็นเส้นทางให้ดิฉันได้ทำงานเขียนที่ดิฉันรัก ไม่ว่าจะเป็นร้อยแก้ว ร้อยกรอง หรือบทความต่างๆ ตลอดจนได้เสริมสร้างทักษะการอ่าน พูด ฟัง เขียน คิดที่มีประสิทธิภาพ สู่การทำกิจกรรมเพื่อส่วนรวม และสังคมที่เกิดประโยชน์ ล่าสุดดิฉันได้รับคัดเลือกให้เป็นตัวแทน 10 คนจากประเทศไทยไปร่วมโครงงาน JENESYS2015 เพื่อศึกษาดูงานที่ประเทศญี่ปุ่น
จากที่เล่ามาทั้งหมด ต้องการสื่อให้เห็นว่าเมื่อเราเลือกเดินทางในเส้นทางที่เรารักและทุ่มเท พยายามเดินในเส้นทางนี้อย่างมุ่งมั่น อดทน พิสูจน์ให้เห็นถึงคุณค่าในสิ่งที่เราเลือก
“เพชรจะงามพร่างพรายวับวามแสง
เพชรจะแกร่งแข็งเข้มเต็มคุณค่า
เพชรจะเลิศในเนื้อเหนือเวลา
เมื่อเพชรกล้าเจียระไนหัวใจเพชร”
ดิฉันเชื่อว่าทุกคนมีความเป็นเพชรซ่อนอยู่ในตัวเอง เพียงเราต้องค้นหาให้พบ เพื่อรอวันฉายแสง หลังจบดิฉันอยากเป็นครู อยากเจียระไนเพชรเม็ดงาม
อีกหลายๆ คน เพื่อให้พวกเขาได้เฉิดฉายคุณค่าที่เขามีต่อสังคม และประดับประเทศชาติให้งดงามสืบต่อไป
เส้นทางที่เรามุ่งมั่นพยายามย่อมคุ้มค่า เพราะโอกาสในเส้นทางคือ “รางวัล”
