ทั้งๆที่ “คสช.”+”ครม.”มอบหมายให้ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
เข้ามารับผิดชอบงาน”ปรองดอง”
เหตุใดจึงยังไม่แน่ใจ
“น้ำเสียง”อันดังมาจากฝ่าย “การเมือง” เหมือนกับแสดงการยอมรับ แต่ก็มิได้ตั้ง “ความหวัง”
ไม่ว่าจะจาก”เพื่อไทย” ไม่ว่าจะจาก”ประชาธิปัตย์”
บทบาทในฐานะ “มือประสาน” ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ไม่มีข้อกังขา
รูปธรรมเห็นได้จากการตั้งรัฐบาลปลายปี 2551
นั่นก็คือ การประสานให้ นายสุเทพ เทือกสุบรรณ จับมือกับ นายเนวิน ชิดชอบ
เปิดทางให้ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เป็นนายกรัฐมนตรี
บทบาทนี้ไม่เพียงแต่พรรคประชาธิปัตย์รับรู้ หากพรรคเพื่อ ไทยก็รับรู้อยู่เต็มอก
แล้วเหตุใดจึงยังไม่มั่นใจ
ความไม่มั่นใจมิใช่เพราะไม่เชื่อในความเป็น”มือประสาน”ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
หากแต่เนื่องจากความลึกซึ้งในเรื่อง”ข้อมูล”
เป็นข้อมูลที่มีความเด่นชัดยิ่งว่า มิได้มาจาก”ความคิด”ของคสช.หรือของรัฐบาลแท้ๆ
ขอให้สัมผัสถ้อยคำของ อดีตสส.ปชป.”ยึดอำนาจ ตั้งรัฐบาลมานานถึง 3 ปีเหตุใดเพิ่งตั้งคณะกรรม การชุดนี้
ถ้าตั้งใจจะให้มีการปรองดองตามเจตนารมณ์ของคสช.จริงทำไมไม่ดำเนินการตั้งแต่เริ่มแรก
“ปล่อยเวลาให้ทอดยาวถึง 3 ปีแล้วถึงค่อยมาตั้งกรรมการทำไม
“จะเป็นเพียงปาหี่หรือเตรียมบทกันมาแล้วหรือไม่”
เหมือนกับเป็นคำถามจาก อดีตสส.ปชป. แต่สามารถเป็น “ตัวแทน”จากอีกหลายฝ่ายได้
โดยเฉพาะจากฝ่าย “การเมือง”
ข้อสงสัยจากบางส่วนของพรรคประชาธิปัตย์เมื่อนำไปผนวกเข้ากับจากหลายส่วนของพรรคเพื่อไทย
ยิ่งทำให้เกิดความสงสัย
“อยู่ที่รัฐบาลด้วยว่า จะไม่ทำตัวเป็นคู่ขัดแย้งเสียเอง” รวมถึง “วันนี้กลายเป็นว่าคสช.เข้ามาเป็นคู่ขัดแย้งร่วมด้วยแล้ว”
จึงเป็น”ประเด็น”ร้อนซึ่งไม่ควรมองข้าม
ประเด็น 1 คือความไม่มั่นใจว่าจะสำเร็จเพราะมิได้มาจากความคิดของคสช.และของรัฐบาล
ประเด็น 1 คือ คสช.กลายเป็น”คู่ขัดแย้ง”เสียเอง
คำถามทั้งหมดนี้จึงพุ่งตรงไปยัง คสช.และไปยังรัฐบาลอย่างเต็มตัว
อันเท่ากับเป็นการแสดงออกแห่ง”ตัวแปร”
“ตัวแปร”นี้จะส่งผลกระทบไปยัง”ปรองดอง”แน่นอน
