ท่าทีระหว่าง “เพื่อไทย” กับ “ประชาธิปัตย์” ต่อกระบวนการปรอง ดองมีความแตกต่างอย่างเห็นได้ชัด
แม้ว่า นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จะยัง “เงียบ”
กระนั้น การเคลื่อนไหวในแบบ นายนิพิฎฐ์ อินทรสมบัติ ก็เท่ากับเป็น “เงาสะท้อน”
“ก่อนการยึดอำนาจเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557 ประมาณ 7 วัน นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ เคยแถลงการณ์ได้ขอเชิญทุกพรรคการ เมืองรวมถึงรัฐบาลมาตกลงยุติความขัดแย้ง
“เป็นข้อเสนอที่ดีมาก แต่ทุกคนปฏิเสธไม่สนใจ”
คำว่า “ทุกคน” ในที่นี้ “เป้าหมาย” ย่อมอยู่ที่ “รัฐบาล” หากแต่เป็นรัฐบาลก่อนการยึดอำนาจเมื่อวันที่ 22 พฤษภาคม 2557
เป็นรัฐบาลใด
แน่นอน เป็นรัฐบาลที่มี น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เป็นนายกรัฐมนตรี เป็นรัฐบาลที่มีพรรคเพื่อไทย พรรคชาติไทยพัฒนา เป็นรัฐบาลที่มีพรรคชาติพัฒนา
มิใช่รัฐบาล “พรรคประชาธิปัตย์” อย่างแน่นอน
หากมองจากบรรทัดฐานแห่งแถลงการณ์ นายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ อัน นายนิพิฎฐ์ อินทรสมบัติ นำมาอ่าน
ท่าที “พรรคเพื่อไทย” เปลี่ยนไป
ในตอนนี้ภายในพรรคเพื่อไทย ไม่ว่า นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ไม่ว่า นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล ไม่ว่า นายนพดล ปัทมะ ล้วนแสดงความเห็นด้วย
เห็นด้วยกับการปรองดองอันยื่นมาจาก “คสช.” อันยื่นมาจาก “รัฐบาล”
โดยมี พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เป็น “ตัวแทน”
“น้ำเสียง” ไม่ว่าจะมาจาก นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ ไม่ว่าจะมาจาก นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล แสดงความชื่นชม
ชื่นชมต่อบทบาท พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
เชื่อมั่นว่า “พี่ใหญ่”แห่งบูรพาพยัคฆ์จะสามารถสร้าง”ความ ปรองดอง”ได้สำเร็จ
เป็นไปได้หรือไม่
อย่าคิดว่า “ปรองดอง”จะเป็นงานและความรับผิดชอบของ พล.อ. ประวิตร วงษ์สุวรรณ เท่านั้น
อาจใช่ แต่ไม่ทั้งหมด
ปัจจัยสำคัญเป็นอย่างมากนอกจาก 1 พรรคเพื่อไทย ยังขึ้นอยู่กับ 1 พรรคประชาธิปัตย์
จับ “น้ำเสียง” และ “ท่าที”
พรรคเพื่อไทยตั้ง “ความหวัง” ให้กับมือแห่งไมตรีจาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ อย่างเต็มเปี่ยม
แต่พรรคประชาธิปัตย์ยังไม่ “มั่นใจ”
ยิ่งหากนำเอา “น้ำเสียง” จาก นายสุเทพ เทือกสุบรรณ และจาก นายถาวร เสนเนียม มาเทียบเคียง ยิ่งตระหนักในเงื่อนและแง่งแห่งปัญหา
เว้นแต่ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จะโน้มน้าวได้สำเร็จ
