ท่าทีของ 1 พรรคเพื่อไทย และ 1 นปช. อันเป็นพันธมิตรแนบแน่นกับพรรคเพื่อไทย ต่อบรรยากาศ “ปรองดอง”
เป็น “จุดตัด” สำคัญในทาง “การเมือง”
เป็นท่าทีที่แตกต่างในเชิงเปรียบเทียบเป็นอย่างสูงกับ 1 พรรค ประชาธิปัตย์ และ 1 กปปส.อันเป็นพันธมิตรแนบแน่นกับพรรคประชาธิปัตย์
เป็นความแตกต่างในเชิง “ปริมาณ”
หากมองผ่านกระบวนการในทาง “ยุทธศาสตร์” แทบมองไม่เห็นความแตกต่าง
หากมองผ่านกระบวนการในทาง “ยุทธวิธี” จะสัมผัสได้
สัมผัสได้ต่อปริมาณในความไม่ไว้วางใจนั้นดำรงอยู่ในปีกของ พรรคประชาธิปัตย์และกปปส.มากกว่า
ตรงกันข้าม พรรคเพื่อไทย นปช.ให้ “โอกาส”
ตรงกันข้าม พรรคประชาธิปัตย์ กปปส. มากด้วยเงื่อนไขมากด้วยความรู้สึก
“ปริมาณ”ที่ว่านั้นดำรงอยู่อย่างไร
ทำไมจึงลงความเห็นว่า ความโน้มเอียงของ พรรคเพื่อไทยและนปช.เป็นไปในด้านให้ “โอกาส”
ปัจจัยนี้จะตัดสินอย่างไร จากใคร
หากติดตามบทบาทของ นายสมชาย วงศ์สวัสดิ์ นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล นายจาตุรนต์ ฉายแสง นายนพดล ปัทมะ นายสามารถ แก้วมีชัย นายภูมิธรรม เวชยชัย
ก็จะประจักษ์ว่า “เดิน” ไปในทางเดียวกัน
เมื่อนำไปวางเรียงเคียงกับบทบาท นายจตุพร พรหมพันธุ์ และ นายณัฐวุฒิ ไสยเกื้อ ยิ่งเด่นชัด
ยืนยัน พรรคเพื่อไทย นปช. เปิดกว้างและให้ “โอกาส”
ให้โอกาสโดยเฉพาะ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ ได้แสดงบทบาทเต็มที่
ไม่มีการตั้งแง่ ไม่มีการตั้งเงื่อนไข
ตรงนี้ย่อมตรงกันข้ามกับท่าทีอันมาจาก พรรคประชาธิปัตย์ และกปปส.
หากมองพรรคประชาธิปัตย์ก็ต้องมอง นายนิพิฎฐ์ อินทรสมบัติ ก็ต้องมอง นายวิรัตน์ กัลยาศิริ
หากมองกปปส.ก็ต้องมอง
1 นายสุเทพ เทือกสุบรรณ และ 1 นายถาวร เสนเนียม ที่ยืนหยัดต่อสู้มาด้วยกัน
เด่นชัดว่า พรรคประชาธิปัตย์ “กังขา”
เด่นชัดว่า นายสุเทพ เทือกสุบรรณ กับ นายถาวร เสนเนียม เป็นปี่เป็นขลุ่ยกันในเรื่อง “เอ็มโอยู”
ความแตกต่างระหว่าง เพื่อไทย ประชาธิปัตย์ น่าคิด
ความแตกต่างระหว่าง นปช. กปปส. น่าคิด และน่าศึกษาอย่างเป็นพิเศษ
เพราะต่างสร้างดาวกันคนละดวง
เพราะต่างมอง “ปรองดอง” ด้วยสายตา “แตกต่าง” กัน
