ในที่สุด คสช.และรัฐบาลก็เดินมาถึง “ทางแยก” สำคัญอย่างยิ่งในทางการเมือง
ต่อ “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ”
หากเลือกที่จะ “เดินหน้า” ก็จะต้องเผชิญกับการต่อต้านจาก ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล
หากเลือกที่จะ “แช่แข็ง”
ก็จะต้องเผชิญกับการต่อต้าน กดดันจากกลุ่มของ น.ส.รสนา โตสิตระกูล
ทางออกที่”ปล่อย”ออกมาอาจ”เนียน”
นั่นก็คือ อาจมีการแก้ไข โดยอาศัยการ”เตะถ่วง” ไม่เลือกทางใดทางหนึ่ง
ฟังแล้ว”หรู”แต่ก็ขัดกับ”ความตั้งใจ”
อย่าลืมเป็นอันขาดว่า คณะกรรมาธิการยืนยันว่าเคยสอบถามรัฐบาลแล้ว 2 หน
” ครม.” ตอบมาว่า”โอเค”
หากฟังจาก “น้ำเสียง” ของบรรดาทหารหาญทั้งหลายที่มีบทบาทในเรื่อง “บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ”
คล้ายกับว่าแตะไปทาง”เจ๊รสนา”เพื่อมิให้”เคลื่อนไหว”
ขณะเดียวกัน ก็สะท้อน “จิตเดิมแท้” ของบรรดาทหารหาญซึ่งโตมากับ”สามทหาร”
โตมากับ “องค์การเชื้อเพลิง”
โตมากับบรรยากาศที่ได้ “คูปองน้ำมัน”ฟรี อันเป็นไปตาม”อภิสิทธิ์”ของทหาร
ตั้งแต่ “ร้อยตรี”กระทั่ง”พลเอก”
ตอนที่มีการรื้อฟื้น”ค่านิยม 12 ประการ”หลังรัฐประหารเมื่อเดือน พฤษภาคม 2557 อาจฟังแล้วดูดี
เพราะเป็นเรื่องในด้าน “รูปการทางความคิด” เป็นเรื่องในด้านของ “วัฒนธรรม”
แต่เมื่อแตะเข้าไปยัง”บรรษัทน้ำมันแห่งชาติ”
กลิ่นอายของ “สามทหาร” เริ่มโชย ภาพลักษณ์ของ”องค์การ เชื้อเพลิง”มีความโดดเด่น
จึงก่อให้เกิดอาการขนลุกเกรียวแม้กระทั่งจากพวกเดียวกันอย่าง ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล
เพราะนี่เท่ากับเศรษฐกิจ”หลังเขา” ไทยแลนด์ 1.0
