พลันที่ “สวนดุสิตโพล“ยืนยันไม่เพียง 1 ปัญหาเศรษฐกิจเป็นปัญ หาหนักหน่วงอันดับ 1 ของรัฐบาล
หากแต่ 1 ยังทำให้”ความนิยม”ของรัฐบาลลดลง
เหมือนกับแสงแห่งสปอตไลต์จะฉายจับไปยังเงาร่างของ ดร. สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ รองนายกรัฐมนตรีซึ่งกำกับดูแลงานทางด้านเศรษฐกิจ
เหมือนกับที่ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล เคยประสบมาแล้ว
ยิ่งเมื่อมีแรงกดดันจาก “พรรคประชาธิปัตย์” ประสานเข้ากับ พล.ร.ท.พะจุณณ์ ตามประทีป
ยิ่งทำให้ “สถานะ” ดร.สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ เปราะบาง
เปราะบางเหมือนกับที่ ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ประสบและต้องหลุดออกจากตำแหน่ง”รองนายกรัฐมนตรี”ในเดือนสิงหาคม 2558
เหมือนกับเป็นเช่นนั้น แต่ไม่น่าจะใช่
คำถาม 1 ซึ่งสังคมอาจมองข้ามไป ไม่ว่าจะโดยตั้งใจ ไม่ว่าจะโดยไม่ตั้งใจก็คือ
ดร.สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ เก่งหรือไม่
หากดูจากคำว่า “ดร.” ที่นำหน้า หากดูจากบทเรียนประสบ การณ์ในทางวิชาการ
ก็ยากที่บอกว่า ดร.สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ไม่เก่ง
เช่นเดียวกับ หากถามว่า ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล เก่งหรือไม่ในทางเศรษฐกิจ
เพียงตำแหน่ง”ผู้ว่าฯธปท.”ก็”การันตี”ได้แล้ว
เมื่อทั้ง ม.ร.ว.ปรีดิยาธร เทวกุล ทั้ง ดร.สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ล้วนเป็นคนเก่ง มีประสบการณ์ทั้งในทางบริหารมาอย่างต่อเนื่อง ยาวนาน เหตุใดจึงแก้ปัญหา”เศรษฐกิจ”ไม่ได้
ความสงสัยนี้แหละสำคัญ
ยิ่ง ดร.สมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ซึ่งถือว่ามี “ผลงาน”อย่างยอดเยี่ยมระหว่างเดือนมกราคม 2544-เดือนกันยายน 2549
ยิ่งมากด้วย “คำถาม”
เหตุใดระหว่างเดือนมกราคม 2544-เดือนกันยายน 2549 ถึงยอดเยี่ยม
เหตุใดหลังรัฐประหารเดือนพฤษภาคม 2557 จึง”เดี้ยง”
