| ที่มา | มติชนออนไลน์ |
|---|---|
| ผู้เขียน | สุจิตต์ วงษ์เทศ |
| เผยแพร่ |
“ของดีมีอยู่ แต่ไม่รู้ค่า ที่วัดแม่นางปลื้ม อยุธยา” เป็นรายงานข่าวในมติชน (ฉบับวันอังคารที่ 29 มีนาคม 2559 หน้า 5) จะคัดสรุปย่อมาดังนี้
วัดแม่นางปลื้ม อยุธยา มีโมเดลหรือหุ่นจำลองสันนิษฐานแสดงแผนผังศิลปะสถาปัตยกรรมของวัดแรกมีตั้งแต่ยุคต้นอยุธยา มากกว่า 500 ปีมาแล้ว
สถานที่ตั้งโมเดลหลบอยู่หลังพุ่มไม้ทางเข้าเขตพุทธาวาส แต่อยู่หน้าห้องน้ำ เมื่อเดินผ่านไปไม่รู้ว่าสิ่งนั้นคืออะไร? จึงไม่มีใครในละแวกนั้นแวะเข้าไปดู แม้นักท่องเที่ยวก็ไม่ดู
อีกด้านหนึ่งเป็นลานจอดรถมีพุ่มไม้หนาทึบ ปลูกล้อมบอร์ดนิทรรศการจัดแสดงประวัติความเป็นมาของวัดแม่นางปลื้ม ถ้าอยากดูต้องมุดพุ่มไม้เข้าไปจึงเห็น ถ้าไม่มุดเข้าไปก็ไม่เห็น
วัดแม่นางปลื้มมีแผ่นป้ายข้อความตั้งไว้ในเขตพุทธาวาสข้างวิหาร ว่าสร้างเมื่อ พ.ศ. 1920 ในสมัยอยุธยาตอนต้น เป็นวัดร้างที่สมเด็จพระนเรศวรมหาราชทรงบูรณะวัดนี้ให้กับแม่ปลื้ม
แม้เป็นนิทานซึ่งไม่ใช่เรื่องจริง แต่สะท้อนอายุเก่าแก่และความสำคัญของวัด แต่ทางวัดไม่ให้ความสำคัญคำบอกเล่าความเป็นมาอย่างนี้ เลยไม่มีใครรู้จักของดีมีอยู่ ที่วัดแม่นางปลื้ม อยุธยา
วัดแม่นางปลื้ม อยู่นอกเกาะเมือง ฝั่งตรงข้ามป้อมมหาไชย ที่กองทัพอังวะตั้งทัพและตั้งปืนใหญ่ยิงข้ามกำแพงเข้าในเมือง แล้วส่งคนข้ามคลองเมืองไปขุดรากกำแพงป้อม ฝังระเบิดเปิดทางเข้าเมืองเป็นแห่งแรกจนกรุงแตก
ปัจจุบันมีสะพานเล็กๆเดินข้ามไปมาระหว่างฝั่งในเมืองตรงตลาดหัวรอ กับฝั่งนอกเมืองตรงวัดแม่นางปลื้ม ถ้าจะทำเส้นทางทอดน่องท่องเที่ยวโดยมีป้ายและแผงนิทรรศการบอกเล่าเหตุการณ์ย่อๆก็จะดีวิเศษยิ่ง
