| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
|---|
สถานีคิดเลขที่ 12 : เพลินๆ ในอำนาจ
รัฐสภาประชุมพิจารณาแก้ไขรัฐธรรมนูญ ถ่ายทอดสดผ่านทีวีรัฐสภาและเว็บไซต์ โซเชียลมีเดีย ให้ประชาชนได้รับฟัง
เป็นการอภิปรายของ ส.ว. ส.ส.รัฐบาล และฝ่ายค้าน ฝ่ายละ 7 ชม. ตลอดวันพุธที่ 23 ก.ย.
ก่อนจะลงมติในวันถัดไป คือวันพฤหัสฯ ที่ 24 ก.ย. ด้วยวิธีการขานชื่อ
แม้ว่าเรื่องรัฐธรรมนูญ 2560 มีการถกเถียงกันมายาวนาน จากหลายๆ เวที รอบนี้เข้ามาพูดกันในรัฐสภา ที่ประกอบด้วยสภาผู้แทนฯ และวุฒิสภา ก็ยังน่าฟังและน่าสนใจ
เป็นเรื่องดีที่ได้ฟังความเห็นหลายๆ ฝ่ายๆ ในเวทีเดียวกัน โดยเฉพาะจาก ส.ว.ที่ไม่ค่อยแสดงความคิดเห็นทางการเมือง
เป็นโอกาสได้ศึกษาคนจากความคิด และเห็นพัฒนาการหรือความไม่พัฒนาความคิดความอ่าน ของบรรดาผู้กำหนดชะตากรรมของประเทศไปพร้อมกัน
การแก้รัฐธรรมนูญในครั้งนี้ ฟังรวมๆ ก็คือ ทุกฝ่ายเห็นพ้องต้องกันว่าควรแก้ ควรรื้อ
แต่ก็มีเงื่อนไขต่างๆ สารพัดจะพลิ้วและพลิกแพลง จนกระทั่งมีเสียงเตือนจากนอกสภามาว่า ให้ระวังการ “ลักไก่” คือ แก้แบบไม่แก้
ร่างแก้ไขของรัฐบาลและฝ่ายค้าน ที่นำมาขอความเห็นชอบจากรัฐสภา มุ่งไปแก้ที่มาตรา 256 ก่อน
มาตรา 256 เป็นผลงานของมหากูรูท่านใด มีผู้อภิปรายในสภาไปแล้ว
เป็นมาตราที่กำหนดเกี่ยวกับการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ที่กรรมการยกร่างเขียนเอาไว้แน่นหนา ทั้งผูกทั้งไขว้ จนทำให้การแก้ไขแทบจะเป็นไปไม่ได้
หลักๆ คือ กำหนดว่า การแก้ไขรัฐธรรมนูญจะทำได้ ต้องได้เสียงข้างมากของ ส.ส.และ ส.ว. คือ 750 คน
เท่านั้นไม่พอ ในเสียงข้างมากที่เห็นชอบ ยังต้องมีเสียง ส.ว.ให้ความเห็นชอบอยู่ด้วย อย่างน้อย 1 ใน 3 จาก 250 เสียง หรือ 84 เสียงขึ้นไป
ด้วยเหตุผลของที่มาที่ไปและเหตุผลทางการเมือง 84 เสียง ที่จะมาร่วมลงมติสนับสนุนการแก้ไข จึงเป็นเรื่องยาก
การจะแก้ไขรัฐธรรมนูญไม่ว่าจะทั้งฉบับ หรือแก้ไขเล็กๆ น้อยๆ ล้วนแล้วแต่ต้องผ่านด่านอรหันต์นี้ให้ได้
จะผ่านไม่ผ่าน ก็ย่อมขึ้นกับเนื้อหาที่จะแก้ไขว่า แก้ไปแล้วเกิดผลกระทบอย่างไร
เข้าใจได้ไม่ยากว่า ผู้มีอำนาจ เมื่อได้อำนาจมาแล้ว ก็ยากมากที่จะยอมปิดสวิตช์ ยอมปล่อย หรือยอมคายอำนาจนั้นอย่างง่ายๆ
ไม่ว่าจะได้อำนาจระดับไหนมา มีเหตุผลดีงาม เหมาะแก่การปิดสวิตช์อย่างไรก็ตาม
เป็นสัจธรรมที่กำลังพิสูจน์ตัวเอง ผ่านการถ่ายทอดทางสื่อต่างๆ
แล้วก็เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นมามากแล้ว
ว่าการไม่ยอมถ่ายเทอำนาจ ให้กับผู้ที่มีความชอบธรรมมากกว่า ส่งผลอย่างไร
