| ผู้เขียน | สุจิตต์ วงษ์เทศ |
|---|
“สมบัติของชาติ”
ต้องอยู่ท้องถิ่น
“สมบัติของชาติ” ในทางที่ถูกที่ควรอย่างสากลโลกต้องส่งคืนท้องถิ่น ทับหลังปราสาทหนองหงส์ (อ. โนนดินแดง) จ. บุรีรัมย์ และทับหลังปราสาทเขาโล้น (อ. ตาพระยา) จ. สระแก้ว ที่รับคืนจากสหรัฐ จัดแสดงอยู่ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ พระนคร (ภาพจาก https://www.facebook.com/สำนึก–๓๐๐–องค์)
ทับหลังทั้งสองชิ้นที่ไทยรับคืนจากสหรัฐ ทางการไม่ควรมีข้ออ้างพ้นสมัยแบบอำนาจรวมศูนย์ว่าต้องกักหรือเก็บไว้ส่วนกลาง เพราะเป็น “สมบัติของชาติ”
ในทางที่ถูกที่ควรแล้ว ทางการต้องส่งคืนโดยเร็วสู่ท้องถิ่นที่ทับหลังเคยอยู่ตั้งแต่แรกก่อนถูกขโมยไป ทั้งนี้เพราะท้องถิ่นเป็นเจ้าของชาติเสมอหน้ากับเมืองหรือเมืองหลวง ดังนั้นทับหลังอยู่ท้องถิ่นก็เท่ากับเป็น “สมบัติของชาติ”
ขอให้เข้าใจด้วยว่าประชาชาติราษฎรหลากหลายในทุกท้องถิ่นเป็นเจ้าของชาติเสมอหน้ากับคนในเมือง (เช่น กรุงเทพมหานคร) เพราะชาติหมายถึงประชาชาติราษฎรหลากหลายทั้งในเมืองและในท้องถิ่นทั้งมวล
ทางการส่วนกลางมักอ้างว่าท้องถิ่นไม่พร้อมดูแลรักษาทับหลังหรือโบราณวัตถุอื่นๆ ซึ่งเป็นข้ออ้างคร่ำครึแบบที่คนชั้นนำเคยอ้างว่าคนไทยไม่พร้อมการปกครองระบอบประชาธิปไตย แต่ที่แท้เพื่อผู้อ้างอย่างนั้น “อยากอยู่ยาว” จะได้สืบทอดอำนาจตามต้องการ
ชาติถูกฉ้อฉลช่วงชิงนานมากแล้วไปอยู่ใต้อำนาจไม่ชอบธรรมของคนมีอาวุธยุทโธปกรณ์ จึงเป็นชาติที่ต้องปลดแอกจากการถูกฉ้อฉลช่วงชิงไปให้คืนสู่ความถูกต้องชอบธรรมอย่างสากลโลก
