ปรากฏการณ์ในแบบ “ทะลุแก๊ซ” ในพื้นที่สามเหลี่ยมดินแดง บริเวณหน้ากรมทหารราบที่ 1 เป็นปรากฏการณ์ที่ต้องเกิดขึ้น
เหมือนปรากฏการณ์ “เยาวชนปลดแอก”
เหมือนปรากฏการณ์ “แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม” เหมือนปรากฏการณ์ “ภาคีศาลายา” และเหมือนปรากฏการณ์ “ทะลุฟ้า”
หากต้องการเข้าใจต่อปรากฏการณ์ “ทะลุฟ้า”
มีความจำเป็นอย่างเป็นพิเศษที่จะต้องทำความเข้าใจต่อปรากฏการณ์ “เยาวชนปลดแอก” และต่อปรากฏการณ์ “แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม”
เช่นเดียวกับที่ต้องเข้าใจต่อปรากฏการณ์ “คนเสื้อแดง”
ยิ่งเมื่อนำเอาปรากฏการณ์ของ “คนเสื้อแดง” มาวางเรียงเคียงข้างอย่างกับปรากฏการณ์ของ “คนเสื้อเหลือง” ยิ่งประจักษ์ในสภาวะที่จะต้องเกิดขึ้นมีขึ้น
ทั้งหมดนี้ล้วนเป็น “เงาสะท้อน” การปะทะในทาง “สังคม”
หากไม่สามารถทำความเข้าใจต่อปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นและมีขึ้นต่อการปรากฏขึ้นของ 2 พส.อย่าง พระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต และ พระมหาไพรวัลย์ วรวณฺโณ
และยิ่งไม่เข้าใจต่อกรณีของ “ไข่เน่า”
ในห้วงที่มีการรวมตัวกันขึ้นของ “พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย” แล้วตามมาด้วยการรวมตัวของ
“แนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติ”
และลงเอยที่มวลมหาประชาชน “กปปส.”
หลายคนอาจเห็นว่าเป็นการปะทะและขัดแย้งเพื่อแย่งชิงอำนาจระหว่าง 2 ฝ่ายที่แยกอย่างหลวมๆ
ว่าเสื้อเหลือง เสื้อแดง
แล้วก็ลงเอยด้วย “รัฐประหาร”
ด้วยความหวังว่ากระบวนการ “รัฐประหาร” ไม่ว่าเมื่อเดือนกันยายน 2549 ไม่ว่าเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 คือหนทางออกจากความขัดแย้ง
ถามว่าผลที่เห็นและเป็นอยู่ในเดือนกันยายน 2564 เป็นอย่างไร
แทนที่ความพยายามในการทำ “รัฐประหาร” 2 ครั้งโดยอาศัยมือของ “ทหาร” ของ “กองทัพ” จะประสบผลสำเร็จ
สิ่งที่ได้กลับกลายเป็น “ความขัดแย้ง” ใหม่
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ต้องเผชิญกับการลุกขึ้นมาของ “เยาวชนปลดแอก” และตามมาด้วย “แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม”
มีคนอย่าง “เพนกวิน” มีคนอย่าง “ไผ่”
มีความพยายามอาศัย “กฎหมาย” และกลไกที่มีอยู่ในมือรวบเอาตัวคนอย่างเพนกวิน คนอย่างไผ่ไปอยู่ในคุก
หวังจะให้จบเรื่อง ตีกรอบ
แต่แล้วก็เกิดการเคลื่อนไหวในแบบ “คาร์ม็อบ” จากการประสานระหว่าง นายสมบัติ บุญงามอนงค์ และ
นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ
จากนั้นก็อึกทึกด้วยปรากฏการณ์ “ทะลุแก๊ซ”
หากมองจาก “เยาวชนปลดแอก” จาก “แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม” ไปยังการเกิดขึ้นของ “คาร์ม็อบ” ขบวนยาวบนท้องถนน
ก็จะไม่แปลกใจกับ “ทะลุแก๊ซ”
ความขัดแย้งในทาง “ความคิด” ได้บานปลายและขยายตัวไปอย่างขนานใหญ่ในห้วง 2 ปีหลังกระทั่งตามมาด้วยเสียงพลุไฟและระเบิดเพลิง
ฉายสะท้อนถึงการปะทะระหว่าง “เก่า” และ “ใหม่” อย่างเด่นชัด
