| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คล้อยหลังคำประกาศจะวิ่งเพื่อระดมทุนช่วยเด็ก 109 คนของ ตูน บอดี้สแลม ก็ปรากฏ “ปฏิกิริยา”
ตามมาอย่างคึกคัก
สัมผัสได้จาก #พี่ตูนวิ่งทำไม
เป็นปฏิกิริยาในด้าน “ลบ” อย่างแน่ชัด ทั้งเป็นปฏิกิริยาที่เกิดคำถามในทางสังคมอย่างร้อนแรง มากด้วยข้อสงสัย
ทั้งๆ ที่เจตนาของ “พี่ตูน” เป็นเจตนา “ดี”
ทั้งๆ ที่การวิ่งเพื่อการกุศลของ ตูน บอดี้สแลม ที่ผ่านมาหลายครั้งสังคมให้การขานรับและสามารถระดมทุนได้จำนวนมหาศาล
โดยเฉพาะเพื่อการจัดหา “อุปกรณ์” ทางด้าน “การแพทย์”
เหตุใดจากกระแสที่สังคมให้ความชื่นชม แห่กันเข้าร่วมอย่างคึกคัก กลับกลายเป็นการตั้งคำถามและไม่เห็นด้วยกับแนวทางนี้
“ปฏิกิริยา” เช่นนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร
ต้องยอมรับว่าปัจจัยอันทำให้เกิด “คำถาม” ต่อเจตนาที่แม้ว่าจะดีอย่างยิ่งของ ตูน บอดี้สแลม มาจากสถานการณ์ใหญ่ 2 สถานการณ์
1 เป็นสถานการณ์ “โควิด”
ขณะเดียวกัน 1 เป็นสถานการณ์วิวาทะในทาง “ความคิด” ในเรื่องการช่วยเหลือสังคมที่ขึ้นสู่กระแสสูงจากบรรยากาศทางการเมือง
การเมือง “ก่อน” เลือกตั้ง การเมือง “หลัง” เลือกตั้ง
สถานการณ์ “โควิด” ได้ฉายชี้ให้เห็นสภาพความเป็นจริงไม่เพียงแต่ทางด้านของการสาธารณสุขของประเทศเท่านั้น
หากแต่ลงลึกถึง “โครงสร้าง” และความเป็นจริงของ “อำนาจรัฐ”
ไม่ว่าจะในเรื่องการวางแผนในการต่อสู้ ไม่ว่าจะในเรื่องการจัดสรรงบประมาณ ถูกชำแหละ จากสภาพที่ประสบในแต่ละวัน
ฟ้องให้เห็น “จุดอ่อน” และ “ความบกพร่อง” ในองค์รวม
เมื่อนำเอาสถานการณ์ “โควิด” ประสานเข้ากับสภาพความเป็นจริงก็ต้องยอมรับว่าบทบาทของการเมือง “ใหม่” ได้มีส่วนในการทะลุทะลวง
เจาะลึกถึง “โครงสร้าง” ของ“รัฐราชการรวมศูนย์”
มองเห็นว่าแนวทางการทำงาน“เดิม” เน้นหนักไปในทางสังคมสงเคราะห์ และละเลยที่จะสร้าง
“รัฐสวัสดิการ” อย่างจริงจัง
แนวทางของ ตูน บอดี้สแลม จึงเป็น “ตัวอย่าง” หนึ่ง
เป็นตัวอย่างของการแก้ปัญหาที่ “ปลายเหตุ” ละเลยและมองข้ามสภาพความเป็นจริงที่ถูกละเลย
ต่อให้วิ่งจนตีนระบม ก็ทำได้แค่ “ปะผุ”
ปฏิกิริยาในเชิงตั้ง “คำถาม” กระทั่งก่อเกิดปรากฏการณ์ #พี่ตูนวิ่งทำไม จึงกระแทกเข้าโดยตรงไปยังแนวทางในแบบ “ตูน”
ที่ร้อนแรงเพราะนี่คือ ความคิดของ “คนรุ่นใหม่”
ไม่ว่าปฏิกิริยาจาก #พี่ตูนวิ่งทำไม จะก่อให้เกิดอาการ “ซาโตริ” ให้กับ ตูน บอดี้สแลม หรือไม่และอย่างไร
กระนั้น สังคมก็ทะยานอย่างไม่หยุดนิ่ง
กลายเป็นสังคมแห่งการตั้ง “คำถาม” กลายเป็นสังคมที่เปิดพื้นที่ให้กับการถกแถลง โต้แย้งกันในทาง “ความคิด” อย่างร้อนแรง แหลมคม
นี่คือพัฒนาการ นี่คือความก้าวหน้า
