| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 : บทเรียน การเมือง กรณียิ่งลักษณ์ พรรณิการ์ บทเรียน ‘ยูเครน’
แล้วสถานการณ์ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร กับ สถานการณ์ของ น.ส.พรรณิการ์ วานิช ก็กลายมาเป็นสถานการณ์อันละม้ายเหมือนกัน
เป็นอาการในแบบ “คนละเรื่อง” เดียวกัน
ยิ่งเมื่อส่องเข้าไปในบทบาทและพฤติการณ์ของ โวโลดีมีร์ เซเลนสกี แห่งยูเครน ยิ่งจะช่วยขยายให้เห็นได้อย่างเด่นชัด
นั่นก็คือ ถูกมองว่า “ชักศึกเข้าบ้าน”
หาก โวโลดีมีร์ เซเลนสกี เมื่อได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดีแล้วดำเนินนโยบายเรียบๆ ร้อยๆ ปรับตัวให้เข้ากับ วลาดิมีร์ ปูติน
“สงคราม” ก็ไม่เกิดขึ้น
หาก น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร เมื่อถูกรัฐประหารในเดือนพฤษภาคม 2557 แล้วก็นิ่งสงบยอมรับต่อโทษานุโทษ
ย่อมได้รับ “คำชม” ตามแบบของคน “อยู่เป็น”
ใครที่ติดตามบทบาทของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นับแต่หลบหนีไปอยู่ต่างประเทศก็สัมผัสได้ในท่วงทำนองแบบ “อยู่ไม่เป็น”
นั่นก็คือ ยังมี “การเคลื่อนไหว”
ไม่เพียงแต่จะออกมายืนเรียงอยู่เคียงข้าง พี่ชาย โทนี่ วู้ดซัม เมื่อมีการไลฟ์สดมาจากมหานครดูไบ
ยังกำเริบถึงกับ “ไลฟ์สด” ด้วยตนเอง
จึงคล้อยหลังการไลฟ์สดไม่กี่ชั่วโมงก็ปรากฏข่าว อัยการกำลังจะฟ้อง น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จากความผิดในกรณีย้าย นายถวิล เปลี่ยนศรี
เป็นไปตาม “คำวินิจฉัย” ของ “ป.ป.ช.”
หากสรุปตามคำชี้แนะของยอดนักสู้บางคนของบางนักการเมืองก็ต้องฟันธงว่า เป็นเพราะ น.ส.ยิ่งลักษณ์
ชินวัตร ไม่นิ่งจึงได้รับการตอบโต้
เหมือนๆ กับที่ น.ส.พรรณิการ์ วานิช โดนจาก ป.ป.ช.
คําถามจึงมิได้อยู่ที่ว่า กรณีของ น.ส.พรรณิการ์ วานิช เกิดขึ้นเมื่อใด เมื่อเป็นโฆษกพรรคอนาคตใหม่ หรือตั้งแต่ยังเป็น “นิสิต”
หากแต่อยู่ที่กระบวนท่าของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร
ถามว่ากรณีการย้าย นายถวิล เปลี่ยนศรี ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ไม่เคยเกิดขึ้นในกรณีของ พล.อ.
ประยุทธ์ จันทร์โอชา บ้างเลยหรือ
ทำไมจะต้องเป็น น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร คนเดียว
สภาพจึงมิได้อยู่ที่ว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ย้าย นายถวิล เปลี่ยนศรี หรือไม่เท่านั้น หากแต่อยู่ที่ “วาระ”
ในทางการเมืองมากกว่า
เป็นวาระเหมือนกับกรณีของ น.ส.พรรณิการ์ วานิช
เป็นวาระเหมือนกับเมื่อมีการฟ้องร้อง น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร แล้วก็ตามมาด้วยการฟ้องร้อง นายกิตติรัตน์
ณ ระนอง
คนนั้นไม่ผิด แต่ผิดที่คนนั้นครอง “หยก”
จากกรณีของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร จากกรณีของ น.ส.พรรณิการ์ วานิช หากนำไปวางเรียงเคียงกับกรณีของ โวโลดีมีร์ เซเลนสกี
ก็จะเกิดอาการ “ตาสว่าง” ในทางการเมือง
การแปรเปลี่ยนในทาง “ความคิด” ของสังคมที่มีต่อ โวโลดีมีร์ เซเลนสกี จะกลายเป็นบทเรียนอันมีความหมายในสังคมไทย
โยงถึง “ยิ่งลักษณ์” โยงถึง“พรรณิการ์”
