| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 : อุบัติ การเมือง สามเหลี่ยม ‘ดินแดง’ คับแค้น ยากไร้
การฟื้นคืนตัวแห่งการชุมนุมเคลื่อนไหวที่บริเวณพื้นที่สามเหลี่ยมดินแดง ได้ก่อให้เกิด “คำถาม” ตามมามากมายหลายเฉด
ทั้งทาง “ความคิด” และทาง “การเมือง”
ไม่ว่าจะจากคนซึ่งผ่านการต่อสู้มาอย่าง นายสมบัติ บุญงามอนงค์ ไม่ว่าจะจากนักร้องในระดับ นายสนธิญา สวัสดี
แม้กระทั่งระดับ นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ ก็ออกมาอาทร ห่วงใย
หากมองด้วยสายตาของรัฐบาล ประสานกับการลงมือปฏิบัติและจัดการโดยกองบัญชาการตำรวจ “นครบาล”
ก็สัมผัสได้ในความ “หนักใจ” และไร้ “ทางออก”
ไม่ว่าที่เกิดขึ้นอย่างยาวนานเกือบตลอดปี 2564 ไม่ว่าที่มีการฟื้นคืนกลับมาอีกหนในเดือนมิถุนายน 2565 อันร้อนแรง
คำถามอยู่ที่ว่า ใครเป็น “แกนนำ”
หากยึดกุมความจัดเจนจากการเคลื่อนไหวในช่วงปลายของปี 2563 ก็จะเห็นพัฒนาการของ “เยาวชนปลดแอก” อย่างเด่นชัด
มิใช่ในเดือนกรกฎาคม 2563
หากแต่เป็นสถานการณ์นับแต่เดือนตุลาคม 2563 เป็นต้นมา ที่ดำเนินการอย่างชนิด ไม่มีแกนนำ ไม่มีเวที ไม่มีการปราศรัย
นั่นแหละคือ “หน่อ” แห่ง “ทะลุแก๊ซ”
เหมือนกับความพยายามในการเข้าจัดตั้ง “ด่าน” ตรวจสอบอย่างถี่ยิบจะเท่ากับเป็นการเข้ายึดกุมพื้นที่
จำกัด “กรอบ” การเคลื่อนไหว
ไม่เพียงแต่นำไปสู่การเสียชีวิตของเยาวชนและประชาชนอย่างน้อยก็ 2 คนไม่เพียงแต่มีผู้ถูกเข้าใจว่าเป็น
แกนนำต้องคดีจำนวนมาก
กระนั้น ในเดือนมิถุนายน 2565 ก็ยังหวนคืนมา
การชุมนุมในพื้นที่สามเหลี่ยมดินแดงสะท้อนให้เห็นจุดต่างอย่างสิ้นเชิง ของทุกการชุมนุมและทุกการเคลื่อนไหวในอดีต
ไม่ว่าเดือนตุลาคม 2516 ไม่ว่าเดือนพฤษภาคม 2535
ไม่ว่าพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยก่อนรัฐประหาร 2549 ไม่ว่ามวลมหาประชาชน กปปส.ก่อนรัฐประหาร 2557
แตกต่างแม้กระทั่ง “คณะราษฎร 2563”
เพราะในการเคลื่อนไหวตลอดปี 2563 เรายังเห็น น.ส.ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล เรายังเห็น นายพริษฐ์
ชิวารักษ์
แต่ที่สามเหลี่ยมดินแดนล้วน “นิรนาม”
ลักษณะนิรนามของ “นักเคลื่อนไหว” นั้นเองทำให้ “อำนาจรัฐ” ยากจะคลำไปหาต้นตออันถือว่าเป็น “มาสเตอร์มายด์”
จึงได้แต่ “คาดหมาย” จึงได้แต่ “สันนิษฐาน”
หากมองผ่านบทสรุปจากสื่อระดับสากลอย่าง “บีบีซี” หากมองผ่านบทสรุปจากสื่อระดับสากลอย่าง “อัลจาซีร่า”
“พลุ” จากดินแดง คือประกายแห่ง “ความคับแค้น”
เป็นเรื่องของ “เยาวชน” เป็นเยาวชนจากชนชั้น “ระดับล่าง” ประสบปัญหาอย่างที่เรียกว่า คับแค้นทางจิตใจ และยากไร้ทางวัตถุ
เรียกร้อง โหยหา ความเท่าเทียมซึ่งไม่มี
