| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3: บทบาท การเมือง ของ ประวิตร วงษ์สุวรรณ จาก 24 สิงหาคม
มติของคณะกรรมการนโยบายตำรวจแห่งชาติ (ก.ต.ช.) ด้วยคะแนนเสียง 6 ต่อ 0 รับรองชื่อ พล.ต.อ.ดำรงศักดิ์ กิตติประภัสร์ เป็น ผบ.ตร.
ยืนยัน “ความมั่นคง” แห่ง “ระบอบ”
นั่นก็คือ ไม่ว่า พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ นั่งพิจารณาอยู่หัวโต๊ะ ก็ดำเนินไปเหมือนกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นั่งพิจารณาอยู่หัวโต๊ะ
มติเช่นนี้ใน “สภากลาโหม” ก็จะเป็น “เหมือนเดิม”
เมื่อเป็นเช่นนี้ในสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เมื่อเป็นเช่นนี้ในสภากลาโหม จึงแทบไม่ต้องพูดถึงเรื่องใหญ่ในทางการเมืองขั้นต่อไป
ไม่ว่า “ปรับ ครม.” ไม่ว่า “ยุบสภา”
การมาของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ จึงเป็นการมาในทาง “รูปแบบ” ยังมิได้มีการแตะลงไปในระดับ “เนื้อหา”
“โครงสร้าง” ยังเหมือนเดิม
คําถามจึงมิได้อยู่ที่ว่าเป็น พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ หรือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ทุกอย่างก็ยังไม่มีอะไรแปรเปลี่ยน
เปลี่ยนเพียง “คน” เปลี่ยนเพียง “รูปแบบ”
พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ อาจสามารถปรับเปลี่ยน “ลุค” ของตน เพิ่มความกระฉับกระเฉงจากที่เคยเห็นในกาลก่อน
ลงจากรถอย่างมั่นใจ ไม่พิโยกพิเกน
อาจมีการปรับความคล่องตัวและสะท้อนท่วงทำนอง “ประนอม” และ “ประสาน” ในทางการบริหารมากยิ่งขึ้น
กรณียกสายไปยัง นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ เป็นต้น
กระนั้น ภารกิจด้านหลักก็มิได้แตกต่างไปจากที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา กระทำมาต่อเนื่องตลอด 8 ปี
นั่นก็คือ รักษา “ระบอบ” ซึ่งตนเองเป็น “ตัวแทน”
คําถามก็คือ หากเมื่อผ่านกระบวนการเลือกตั้งแล้วตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเปลี่ยนเป็น “คนอื่น” มิใช่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
จะก่อให้เกิด “การเปลี่ยนแปลง” หรือไม่
หาก พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ เข้ามาเป็น หาก นายอนุทิน ชาญวีรกูล เข้ามาเป็น หาก นายจุรินทร์ ลักษณวิศิษฏ์ เข้ามาเป็น
ทุกอย่างก็แตกต่างไม่มากนัก
เนื่องจากทิศทางของพรรคพลังประชารัฐ เนื่องจากทิศทางของพรรคภูมิใจไทย เนื่องจากทิศทางของพรรคประชาธิปัตย์
เป็นเหมือนกับที่ก่อรูปตั้งแต่เดือนกรกฎาคม 2562
ถามว่าระหว่างรัฐบาลหลังรัฐประหารเมื่อเดือนสิงหาคม 2557 กับ รัฐบาลหลังการเลือกตั้งเมื่อเดือนมีนาคม 2562 แตกต่างกันหรือไม่
ตอบได้เลยว่าแตกต่างน้อยมาก
คําสั่งคณะตุลาการศาลรัฐธรรมนูญเมื่อวันที่ 24 สิงหาคม จึงเป็นอีก “ตัวอย่าง” หนึ่งในทางการเมือง
อาจเปลี่ยน “ประยุทธ์” เป็น “ประวิตร”
แต่ทั้งหมดก็ดำเนินไปในลักษณะอันเป็น “การเคลื่อนที่” เป็นเรื่องของ “รูปแบบ” ไม่มีอะไรกระทบไปยัง “เนื้อหา”
ทุกคนดำรงอยู่เหมือนเป็น “ตัวแทน” แห่งระบอบเดิม โครงสร้างเดิม
