| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คอลัมน์หน้า 3 : จุดเหมือน จุดต่าง ของ ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ กับ ‘พิธา’ ก้าวไกล
ยิ่งนานวันภาพของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ไม่ว่าจะอยู่บนเวที “ปราศรัย” ไม่ว่าจะอยู่บนเวที “ดีเบต” ประชันวิสัยทัศน์
ยิ่งสร้าง “จุดต่าง” ยิ่งมากด้วย “ความอ่อนไหว”
เป็นความอ่อนไหวเมื่อนำไปเปรียบเทียบกับภาพของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา และกับ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
มิได้เป็นเรื่องของ “วัย” หากแต่อยู่ที่ “เนื้อหา”
ขณะเดียวกัน ความต่างทั้งหมดนี้ยังเป็นความต่างแม้กระทั่งเมื่อเปรียบเทียบกับ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ
เป็น “ความต่าง” บน “เส้นทาง” เดียวกัน
เส้นทางซึ่ง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ได้วางเอาไว้ตั้งแต่ยุคพรรคอนาคตใหม่ เส้นทางที่อยู่ในมือของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์
ใน “ความเหมือน” ก็ปรากฏ “ความต่าง”
หากมองจากพื้นฐานของ “ครอบครัว” ทั้ง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ทั้ง นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เติบโตมาในครอบครัว “นักธุรกิจ” ทั้งเป็น “ธุรกิจ” ซึ่งสัมพันธ์กับ “การเมือง” เพียงแต่ครอบครัว “จึงรุ่งเรืองกิจ” อาจเริ่มต้นจากพรรคกิจสังคม เพียงแต่ครอบครัว ลิ้มเจริญรัตน์ อาจเริ่มต้นจากพรรคไทยรักไทย
รากฐานทาง “วัฒนธรรม” ความคิดก็แตกต่างกัน
นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ เริ่มต้นในประเทศแล้วไปต่อยอดในสหราชอาณาจักร นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เริ่มต้นที่ต่างประเทศแล้วหวนกลับไทย
สำเร็จปริญญาตรีจากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์
จากนั้น จึงสะสมประสบการณ์จากสถาบันเอ็มไอที สะสมประสบการณ์จากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด
ทั้งยังมีดีกรีเป็น “หนุ่ม CLEO” อันร้อนแรง
อย่าได้แปลกใจ หากเส้นทางในทางการเมืองของ นายธนาธร
จึงรุ่งเรืองกิจ จะดำเนินไปในแบบของ “NGO”
แนบแน่นอยู่กับ “สมัชชาคนจน” และต่อต้านการวาง “ท่อก๊าซ”
เข้าร่วมในการเคลื่อนไหวตั้งแต่ยุคพฤษภาคม 2535 กระทั่งยุคการล้อม
ปราบเดือนเมษายน พฤษภาคม 2553
ตรงกันข้าม กับ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ อย่างสิ้นเชิง
ประสบการณ์ของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เป็นประสบการณ์ของ “คอนซัลท์ฯ” ในทางธุรกิจ
กระทั่งกลายเป็นทีมงานของ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์
เติบโตจาก “คอนเน็กชั่น” ของ นายผดุง ลิ้มเจริญรัตน์ ก่อนเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของพรรคอนาคตใหม่
กระทั่งเป็น “แคนดิเดต” นายกรัฐมนตรีคนที่ 30
เมื่อปรากฏบนเวที “ดีเบต” ประชันวิสัยทัศน์ เมื่อปรากฏบนเวที “ปราศรัย” จึงสร้างความต่างเป็นอย่างสูง
เมื่อเทียบกับ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ
สร้างความซอฟต์ สร้างความนุ่มนวล และดึงเอาบรรยากาศของ “คอนเสิร์ต” มาเป็นส่วนหนึ่งของ “การเมือง”
เป็นอีกสีสันในความแกร่งแบบ “ก้าวไกล”
