นับวัน “ภาพ” แต่ละภาพทางการเมืองจะทรงความหมาย และมีบทบาทเป็นอย่างสูงและอย่างลึกซึ้งยิ่งในทางการเมือง
เห็นได้จากกรณี “เบรกฟาสต์” ของ “นายกฯ”
เพียงการโพสต์ภาพนี้ภาพเดียวก็ทำให้มุมมองต่อ “โฆษกรัฐบาล” เปลี่ยนไปจาก “หน้ามือ” กลายเป็นอีกอย่าง
เหมือนกับเป็นคนละคน
เด่นชัดว่า 1 ขาดความสำเหนียกและไม่ตระหนักอย่างเพียงพอในความละเอียดอ่อนของ “เนื้อหา” ที่ดำรงอยู่
ก่อให้เกิดสภาวะบิดเบี้ยว
ขณะเดียวกัน 1 ซึ่งสำคัญอย่างยิ่งยวด คือ สะท้อนให้เห็นความเป็นจริงในความใกล้ชิดระหว่าง “นายกฯ” กับ “โฆษกรัฐบาล”
มีระยะ “ห่าง” เป็นอย่างมาก
อาจเพราะเป็น “ผู้หญิง” และยิ่งกว่านั้น อาจเพราะเป็น “พลเรือน” มิใช่ทหาร ทั้งยังเป็น “นักวิชาการ” อีกด้วย
เรื่องนี้เลย โก โซ บิก
ต้องยอมรับว่าในสังคมปัจจุบันอันเป็นยุค “อินเตอร์เน็ต” ข่าวสารและข้อมูลแพร่กระจายออกไปกว้างขวางและรวดเร็วมาก
ที่เรียกว่า “ชั่วลัดนิ้วเดียว” ยังช้า
เพราะเพียงเขียนข้อความประกอบกับภาพที่ต้องการสื่อแล้วโพสต์ออกไป ชั่วพริบตาก็ออกไปแล้วรวดเร็วยิ่งนัก
ไปทั่วโลก มิใช่เพียงแค่ในบ้าน
คล้อยหลังการแพร่กระจายไม่กี่วินาที “ความเห็น” ก็พรั่งพรูเข้ามา ทั้งเห็นด้วย ไม่เห็นด้วย ยิ่งกว่ากระแสน้ำหลาก
เมื่อเป็น “เบรกฟาสต์” ของนายกฯ โพสต์โดย “โฆษก” รัฐบาลก็เท่ากับเป็น “สายล่อฟ้า”
เท่านั้นแหละทั้ง “นายกรัฐมนตรี” ทั้ง “โฆษกรัฐบาล” ก็รับมือแทบไม่ทัน จำเป็นต้องมีการ “แก้ไข” มิใช่โดยการ “แก้ตัว”
จาก “เบรกฟาสต์” ผัดกะเพรา ไข่ดาว ข้ามช็อตไปยังการเยี่ยมยามประชาชนที่ประสบภัยน้ำท่วม ภาพเปรียบเทียบยิ่งเด่นชัด
เพราะมิได้มีแต่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
หากแต่ยังมี นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ แห่งพรรคอนาคตใหม่ และยังมี คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์ แห่งพรรคเพื่อไทย
เห็นความแตกต่างเด่นชัด
แตกต่างว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา มีการจัดฉาก สร้างองค์ประกอบ และล้วนเป็นงานของหน่วยราชการ ตระเตรียมคน ตระเตรียมสถานที่
ย่อมต่างไปจาก นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ต่างไปจาก คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์
เหมือนกับอยู่คนละโลก โลกหนึ่งเป็นของผู้มีบุญหนักศักดิ์ใหญ่ เติบโตในระบบราชการ โลกหนึ่งเติบโตในท่ามกลางประชาชน ผ่านกระบวนการเลือกตั้ง
ภาพของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เมื่อนำมาวางเรียบเคียงกับภาพของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และ คุณหญิงสุดารัตน์ เกยุราพันธุ์
จึงนำไปสู่ความเป็นจริงที่อยู่ข้างหลัง
ก่อให้เกิดการเปรียบเทียบ ก่อให้เกิดความรู้สึกที่แตกต่าง ก่อให้เกิดความรับรู้ที่รู้เช่นเห็นชัดว่าอะไรเป็นอะไร
