| ผู้เขียน | คอลัมน์หน้า 3 มติชน |
|---|
คำถามสังคม ข้อสงสัย‘การเมือง’ ปฏิรูปเลือกตั้ง
ไม่ว่าความขัดแย้งอันเกิดขึ้นภายในพรรคพลังประชารัฐ ไม่ว่าความขัดแย้งอันเกิดขึ้นภายในพรรครวมพลังประชาชาติไทย
สะท้อนความเป็นจริงของการเมืองไทย
อย่าได้แปลกใจหากจะสัมผัสได้จากความหงุดหงิดของ นายอุตตม สาวนายน อย่าได้แปลกใจหากจะสัมผัสได้จากความหงุดหงิดของ ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล
เนื่องจาก “สัมผัส” และ “สัมพันธ์” โดยตน
ความน่าสนใจก็ตรงที่เสียงอุทานของ นายอุตตม สาวนายน เป็นอุทานถึงการเมืองเก่า ขณะที่ปฏิกิริยาของ ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล คือ ยื่นใบลาออก
ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ
ที่น่าสนใจยิ่งกว่านั้นก็เห็นได้จากคำถามจาก นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ไม่ว่าจะเป็น “เบื่อมั้ย” ไม่ว่าจะเป็น “ทำไมคนดีจึงอยู่ไม่ได้”
เหมือนกับสะท้อนมโนธรรม สำนึกในทางการเมือง
หากถามกลับไปยัง นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ ถามกลับไปยัง นายอุตตม สาวนายน ถามกลับไปยัง ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล
ถามว่าไม่เคยสัมผัสการเมือง “เก่า” มาก่อนเลยหรือ
ทุกอย่างก็จะย้อนแย้งอย่างยิ่ง เพราะการก่อรูปขึ้นของพรรคพลังประชารัฐก็เป็นเช่นนี้ เพราะการก่อรูปขึ้นของพรรครวมพลังประชาชาติไทยก็เป็นเช่นนี้
ยังจำสโลแกน “ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง” ได้หรือไม่
สโลแกนนี้ดังกึกก้องในห้วงแห่งการวิพากษ์โจมตี น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร โจมตีพรรคไทยรักไทย โจมตีพรรคพลังประชาชน โจมตีพรรคเพื่อไทย
ถามว่ามีหรือไม่ในพรรคพลังประชารัฐ
ถามว่าเมื่อ ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล เดินตาม นายสุเทพ เทือกสุบรรณ ไปต้อยๆ เคยสังหรณ์และฉุกคิดบ้างหรือไม่
ทุกอย่างในพรรคพลังประชารัฐ ทุกอย่างในพรรครวมพลังประชาชาติไทย
อาการอันกำลังเกิดขึ้นกับ นายสมคิด จาตุศรีพิทักษ์ อาการอันกำลังเกิดขึ้นกับ นายอุตตม สาวนายน ตลอดจน ม.ร.ว.จัตุมงคล โสณกุล
จึงเป็นอาการในลักษณะ “ร่วม” ทางการเมือง
เป็นอาการของคนที่เคยเข้าร่วมในการเคลื่อนไหวก่อนรัฐประหารเมื่อปี 2549 กำลังรู้สึก เป็นอาการของคนที่เคยเข้าร่วมในการเคลื่อนไหวก่อนรัฐประหารเมื่อปี 2557 กำลังรู้สึก
เป็นความรู้สึกพะอืดพะอม กลืนไม่เข้า คายไม่ออก
คำถามอยู่ที่ว่า กับคำพูดประเภท “เบื่อมั้ย” กับคำพูดประเภท “ทำไมคนดีจึงอยู่ไม่ได้” ในทางการเมืองนั้นมีกรอบและขอบเขตอย่างไร
จำกัดเพียงตนเองและพวกพ้อง เท่านั้นหรือ
หรือหมายไปถึงคนอย่าง นายทักษิณ ชินวัตร คนอย่าง น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร รวมถึงแม้กระทั่งคนอย่าง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ
ตรงนี้ต่างหากที่น่าจะเป็นความอ่อนไหวในทางการเมือง
น่าสนใจก็ตรงที่ “อาการ” ทางการเมืองซึ่งกำลังแพร่ระบาดออกไปอย่างกว้างขวาง เริ่มหันกลับมาสนองคืนกับคนที่เคยสงสัย
ในพรรคพลังประชารัฐ ในพรรครวมพลังประชาชาติไทย
ย้อนไปไกลถึงบทบาทของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ย้อนไปไกลถึงบทบาทของมวลมหาประชาชน กปปส.
กลายเป็น “คำถาม” ซึ่งยังไม่มี “คำตอบ”
