| ผู้เขียน | สุชาติ ศรีสุวรรณ |
|---|
ที่เห็นและเป็นไป : ภาพสะท้อนจากพม่า
สถานการณ์ในประเทศพม่าก่อคำถามให้เกิดขึ้นในใจของผู้ติดตามข่าวสารว่า “แท้จริงแล้วการเมืองคืออะไรกันแน่”
การเมืองคือระบบการบริหารจัดการเพื่อให้ประเทศมีความเจริญรุ่งเรื่อง ประชาชนมีสุข อยู่ดีกินดี มีความหวังกับอนาคตที่ดีขึ้นเรื่อยๆ
หรือการเมืองคือเกมการช่วงชิงอำนาจของคนใดคนหนึ่ง หรือกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เพื่อใช้อำนาจที่ชิงมาได้นั้นเป็นเครื่องมือแสวงหาประโยชน์บำรุงบำเรอตัวเองและพวกพ้อง
การเมืองในพม่าสถานการณ์เลวร้ายอย่างยิ่ง
ผู้นำกองทัพใช้กำลังและอาวุธยึดอำนาจ ด้วยเพราะพ่ายแพ้การเลือกตั้ง เนื่องจากหวั่นเกรงว่าการสูญเสียอำนาจจะทำให้การผูกขาดผลประโยชน์ที่ยึดครองไว้อย่างยาวนานในครอบครัวของตัวเองจะสูญเสียไปด้วย
ทำให้ประชาชนซึ่งทนทุกข์กับระบบอำนาจนิยมมายาวนาน และเริ่มได้สัมผัสกับชีวิตที่มีความหวังในความสุข และความรุ่งเรืองมากขึ้น ไม่ยินยอมให้ประเทศกลับไปถูกครอบงำด้วยอำนาจนิยมที่สิ้นหวังเหมือนเดิม จึงออกมาชุมนุมต่อต้าน เรียกร้องให้กองทัพหยุด คืนระบบการปกครองที่ประชาชนมีส่วนร่วมกลับมา
แต่ผู้นำกองทัพที่ยึดครองแหล่งผลประโยชน์ไว้ไม่ยินยอม เลือกที่จะใช้กำลังและอาวุธปราบปรามประชาชนผู้ต่อต้านอย่างรุนแรง
ส่งผลให้ประชาชนบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก
และนั่นก่อให้เกิดคำถามว่า การเมืองคืออะไรกันแน่
ประเทศพม่าเหมือนจะไม่มีวันสงบสุขต่อไปอีกแล้ว
นักลงทุนต่างชาติที่เริ่มเข้าไปสร้างงาน สร้างรายได้ ก่อให้เกิดการพัฒนาประเทศในช่วงที่เริ่มเห็นแสงแห่งประชาธิปไตย พากันถอนตัวกันเป็นแถว
ขณะที่ชนกลุ่มน้อยเปิดฉากต่อสู้กับรัฐบาลกลางอีกครั้ง
ความวุ่นวายโกลาหลเกิดขึ้น จากความพยายามที่จะยึดครองอำนาจเพื่อรักษาผลประโยชน์ของผู้นำกองทัพ
ขณะที่การปราบปรามเพื่อเอาชนะประชาชนยังเป็นทางเลือกของรัฐบาล
ชีวิตประชาชนไม่มีความหมายอะไร หากเทียบกับผลประโยชน์ของครอบครัวที่ต้องรักษาไว้ ไม่ว่าจะฆ่าคนมากมายแค่ไหน ขอเพียงยึดครองอำนาจไว้ได้เป็นพอ
นี่คือความหมายของ “การเมืองในพม่า”
การเมืองที่หมายถึง การช่วงชิงอำนาจที่ไม่เลือกวิธีแม้แต่การสังหารประชาชน เพื่อยึดครองผลประโยชน์ตัวเอง
ก่อนหน้านั้นมีความเชื่อว่าโลกพัฒนาไปไกลเกินกว่าที่นานาชาติ ซึ่งได้ก่อตั้งองค์กรระหว่างประเทศขึ้นมาดูแลสิทธิมนุษยชน และเสรีภาพของประชาชนไว้เข้มแข็งพอที่กดดันไม่ให้เกิดการใช้อำนาจอย่างที่เกิดขึ้นกับประเทศพม่าขึ้นได้
แต่แล้วในความเป็นจริง การเข่นฆ่าประชาชนในประเทศพม่า เพื่อพิสูจน์ว่าสำหรับประเทศด้อยพัฒนา การเมืองคือการช่วงชิงอำนาจเพื่อหาประโยชน์จากการเป็นผู้ปกครองประเทศ
สำหรับประเทศแบบนี้ ประชาชนไม่ได้เป็นอะไรมากกว่าวัตถุดิบที่จะสร้างความร่ำรวยอันจะสนองความสะดวกสบาย และชีวิตที่เลิศล้ำของชนชั้นผู้ปกครอง
แบบประเทศใครประเทศมัน โลกนี้พัฒนาอย่างไรก็ยังไม่ถึงระดับที่สามารถดูแลชีวิตเพื่อนร่วมโลกได้
โลกแบบ ใครแข็งแรงกว่า ใครฉลาดกว่า สามารถเอารัดเอาเปรียบคนที่อ่อนแอกว่าได้อย่างไม่มีใคร หรืออะไรช่วยได้
ตราบใดที่ยังเป็นประเทศด้อยพัฒนา
การถอยหลังเข้าคลองกลับไปสู่ความป่าเถื่อนเป็นสิ่งที่หนีไม่พ้น
สุชาติ ศรีสุวรรณ
