คอลัมน์หน้า 3 : ขับเคลื่อน การเมือง การเมือง แห่งยุค‘ดิจิทัล’ การเมือง REDEM
ทั้งๆ ที่ REDEM รู้จากผลโหวตซึ่งชี้ขาดเมื่อกลางดึกของคืนวันเสาร์ที่ 10 เมษายน แล้วว่าคะแนนโหวตสำหรับวันเสาร์ที่ 17 เมษายน สูงที่สุด
แต่ตราบ ณ วันนี้ ไม่มีใครรู้ว่าจะ “นัด” กันที่ใด
ยังไม่มีแถลงจาก REDEM ว่าจะโหวตเลือก “สถานที่” ในวันไหน กระนั้น มีบางคนเสนอว่าควรจะโหวตก่อนการชุมนุม 3-4 ชั่วโมง
ฟังแล้ว “หวาดเสียว” อย่างยิ่ง
หวาดเสียวเพราะว่าที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเป็นการนัดหมายของ “ราษฎร” ไม่ว่าจะเป็นการนัดหมายของ “แนวร่วมธรรมศาสตร์และการชุมนุม”
มักจะรู้ล่วงหน้าเกือบ 1 วัน
เพิ่งจะมีสถานการณ์ #ม็อบ 20 มีนาคม และสถานการณ์ #ม็อบ 24 มีนาคม เท่านั้นที่นัดกันล่วงหน้ามากกว่า 6 ชั่วโมง
สถานการณ์ #ม็อบ 17 เมษายน จึงยังไม่มี “คำตอบ”
ต้องยอมรับว่ากระบวนการในการกำหนดวันและนัดหมายสถานที่ของกลุ่ม REDEM แตกต่างไปจากที่เคยกระทำกันก่อนหน้านี้
ที่สำคัญก็คือ ดำเนินการโดยการ “โหวต”
ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ #ม็อบ 28 กุมภาพันธ์ ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์ #ม็อบ 20 มีนาคม ผ่านการสอบถามผ่านแพลตฟอร์ม “เทเลแกรม”
เท่ากับให้ “มวลชน” เป็นคน “กำหนด”
ไม่ว่าจะเป็นการกำหนดว่าวันใดเหมาะสมที่จะ “เคลื่อนไหว” ไม่ว่าจะเป็นการกำหนดว่า “สถานที่” ใดจึงจะมีความเหมาะสม
นี่ย่อมต่างจาก “เยาวชนปลดแอก” ต่างจาก “ราษฎร”
เนื่องจาก REDEM ปฏิเสธการมีสิ่งที่เรียกว่า “แกนนำ” ขณะเดียวกัน ก็ประกาศว่าไม่มีการจัด “เวที” ไม่มี “การปราศรัย” ไม่มี “การ์ด”
เป็นเช่นนี้ตั้งแต่สถานการณ์ #ม็อบ 28 กุมภาพันธ์ มาแล้ว
เมื่อผ่านสถานการณ์ ไม่ว่าจะเป็น #ม็อบ 6 มีนาคม ไม่ว่าจะเป็น #ม็อบ 20 มีนาคม REDEM ยิ่งสะสมบทเรียนและความจัดเจนมากยิ่งขึ้น
เป็นบทเรียนเมื่อเห็น “ตู้คอนเทนเนอร์”
เป็นบทเรียนเมื่อมีการจัดตั้งตู้คอนเทนเนอร์แล้วก็จะตามมาด้วยสิ่งที่เรียกว่า “หน่วยควบคุมฝูงชน” ตามมาด้วยรถน้ำ ตามมาแก๊สน้ำตา กระสุนยาง
ที่ขาดไม่ได้คือ การปรากฏขึ้นของ “หน่วยป่วน”
หน่วยป่วนไม่ว่าที่เห็นหน้ากรมทหารราบที่ 1 มหาดเล็กราชวัลลภ ไม่ว่าที่เห็นปฏิบัติการที่ท้องสนามหลวง
เป็นเช่นนี้มาแล้ว 2 หน และรุนแรงทั้ง 2 หน
จึงจำเป็นต้องรัดกุมตั้งแต่กำหนดวาระ กำหนดวัน และที่สำคัญที่สุดก็คือ การเลือกสถานที่จะต้องกระชับรัดกุมและเข้าสู่เป้า
รักษา “ความลับ” เคลื่อนไหวเร็ว ถอยเร็ว
น่าสนใจก็ตรงที่มี “มวลชน” เสนอว่า ให้มีการโหวตก่อนการเคลื่อนไหวเพียง 2-3 ชั่วโมง เพื่อให้เป้าหมายในเรื่องสถานที่ไม่ทำให้ “คฝ.” เตรียมตัวทัน
เป็นไปได้อย่างไรที่จะนัดหมายกระชั้นเช่นนั้น
นี่คือความท้าทายต่อการเคลื่อนไหว นี่คือสภาพที่บรรดา “เกจิ” ที่จัดเจนการเคลื่อนไหวในแบบเก่าไม่อาจทำความเข้าใจได้
เพราะนี่คือการเคลื่อนไหวใน “ยุคดิจิทัล”
