| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
|---|
สถานีคิดเลขที่ 12 : ไทยไม่รวมใจสู้โควิด
ผ่านไปแล้วเทศกาลสงกรานต์อันเงียบเหงาซบเซา ไม่มีอารมณ์รื่นเริงใดๆ มีแต่บรรยากาศสยองขวัญสั่นประสาท เต็มไปด้วยข่าวจำนวนคนติดเชื้อโควิดที่พุ่งสูงในทุกวัน แผ่กว้างไปทุกจังหวัด
ที่น่าสลดยิ่งกว่า คือ ความเงียบสงัดที่เกิดกับร้านค้า โรงแรม ที่พัก ธุรกิจท่องเที่ยว ซึ่งสูญเสียโอกาสทองในเทศกาลหยุดยาวนี้ไปแล้ว
ถัดจากนี้ยังมองไม่เห็นโอกาสจะฟื้นคืนมาอีก ด้วยยังไม่ชัดเจนว่าจะสามารถระงับการแพร่ระบาดอย่างรุนแรงลงได้เมื่อไร
ในสภาพที่ประเทศเรายังเริ่มฉีดวัคซีนล่าช้า และเพิ่งฉีดไปได้น้อยนิด ยิ่งต้องนึกถึงคำกล่าวที่ว่า วัคซีนไม่เพียงแค่ป้องกันโควิด แต่ยังเป็นตัวเร่งฟื้นเศรษฐกิจด้วย
ที่กำหนดเอาไว้ว่าจะเริ่มฉีดให้ประชาชนทั่วประเทศได้ในตอนกลางปีนั้น ถือว่าล่าช้ามากทีเดียว เมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ
เป็นคำถามจากประชาชนวงกว้างว่า เพราะการบริหารจัดการวัคซีนที่ล่าช้าใช่หรือไม่ ทำให้เราต้องเกิดการระบาดใหญ่ในรอบที่ 3 นี้
แต่รัฐบาลก็ตั้งคำถามกลับมายังประชาชนส่วนหนึ่งว่า เพราะการ์ดตก ใช้ชีวิตประมาท ขาดจิตสำนึกใช่หรือไม่ ทำให้เกิดการระบาดซ้ำ
รวมทั้งมีคำกล่าวทำนองว่า จะให้รัฐบาลแก้ปัญหาฝ่ายเดียวได้อย่างไร ถ้าประชาชนไม่ร่วมมือกัน
ไปจนถึงขอร้องให้เลิกตั้งแง่กัน เลิกทะเลาะกัน ทำไมคนไทยไม่รวมใจกันร่วมกับรัฐบาลเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน เพื่อฝ่าฟันวิกฤตนี้ไปด้วยกัน
ฟังข้อเรียกร้องจากฝ่ายรัฐนี้แล้ว นึกถึงคำตอบได้ไม่ยากเลย
ไม่ใช่คนไทยไม่รักชาติ หรือมีแต่พวกชังชาติ อะไรหรอก
แต่ความรู้สึกรวมใจกันเพื่อร่วมกับผู้บริหารประเทศนั้น จะต้องเริ่มต้นจากการมีผู้นำรัฐบาลที่มากด้วยความสามารถ จนผู้คนรู้สึกศรัทธาเชื่อมั่นอย่างสูง
เต็มไปด้วยไอเดียเฉียบแหลม สายตาแหลมคมกว้างไกล
ทำให้ประชาชนมีความหวังได้ นั่นแหละทุกคนก็พร้อมจะก้าวตาม หรือก้าวเคียงข้างไปด้วย
อีกอย่างฐานที่มาของผู้นำการเมืองแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ถ้ามาโดยประชาชนแห่กันเข้าคูหาเพื่อไปเลือกอย่างถล่มทลายในวันเลือกตั้ง เช่นนี้แล้ว ย่อมมีฐานประชาชนพร้อมสนับสนุนในยามวิกฤต
การรวมใจไทยไปกับผู้นำการเมืองเพื่อสู้กับมรสุมโรคระบาดจะเกิดขึ้นได้
ต้องบอกว่า การเรียกร้องความรักความสามัคคีจากคนไทยเรา ไม่สามารถเรียกร้องอย่างเลื่อนลอยได้
แต่ต้องมีที่มาที่ไป มีความเป็นมาซึ่งเชื่อมโยงจากประชาชนอย่างชัดเจน
ยิ่งสังคมไทยเราอยู่ในปัญหาความขัดแย้งแตกแยกมายาวนานกว่าสิบปี แทนที่จะมีการช่วยหาทางออก ด้วยการมีรัฐบาลที่เป็นกลาง มุ่งมั่นแก้ไขปัญหา ทำทุกอย่างเพื่อประชาชนทุกฝ่ายทุกความคิด
ลงเอยเมื่อรัฐบาลกลายเป็นคู่กรณีไปเสียเอง
เช่นนี้แล้วจะร้องหาความสามัคคีรวมใจคนไทย คงเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน
ยังไม่รวมถึงประเด็นความสามารถ ประสิทธิภาพ ในการควบคุมโรค ประคองเศรษฐกิจ และวัคซีน
อันเป็นจุดเรียกศรัทธาความเชื่อมั่นจากชาวบ้าน
สุริวงค์ เอื้อปฏิภาน
