| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
|---|
การเมืองไทยตอนนี้ มีเรื่องชวน “ค.” คิด-คิด-คิด หลายเรื่อง
เช่น ชวนคิดว่า ปีกอนุรักษนิยม ซึ่งพลาดพลั้งมาจากสนามเลือกตั้ง 14 พฤษภาคม แต่กลับสามารถพลิกฟื้น ขึ้นมาชนะในเกม “สภา” ซึ่งถูกออกแบบและวางกลไกเอาไว้อย่างสลับซับซ้อน ยืดหยุ่น และสามารถปรับเปลี่ยนเข้ากับสถานการณ์ในทุกรูปแบบ จนเป็นผู้กำหนดเกมการตั้งนายกรัฐมนตรีและรัฐบาล ได้นั้น
ชวนให้คิดต่อว่า ปีกอนุรักษนิยมจะรุกคืบเพียงนี้หรือไม่
หรือยังจะเดินหน้า บดขยี้ฝ่ายเสรีนิยม โดยเฉพาะพรรคก้าวไกล ต่อหรือไม่
คือ นอกจากไม่เพียงจะไม่ได้เป็นผู้นำรัฐสภา ไม่ได้เป็นผู้นำในทำเนียบแล้ว
อาจจะไม่ได้เป็นแม้กระทั่ง ผู้นำฝ่ายค้านในสภาเสียด้วยซ้ำ
เพราะมีการปูเรื่อง ปูเงื่อนไข ที่สามารถนำพาไปสู่การยุบพรรค ไม่ว่ากรณี ล้มล้างการปกครอง หรือเรื่องหุ้นไอทีวี ของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ที่อาจจะขยายประเด็นไปสู่การทำให้คุณสมบัติของ ส.ส.ก้าวไกล มีปัญหายกพรรคได้
นี่เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ และชวนคิด หากมีการรุกคืบไปถึงขนาดนั้น ประชาธิปไตยไทยจะถูก “อนุรักษ์” ให้ยืนนิ่งไปอีกนานขนาดไหน
เรื่องชวนคิดอีกเรื่อง นั่นคือบทบาทของพรรคเพื่อไทย จะเป็นอย่างไร
แม้ปีกอนุรักษ์ลื่นไหลไปกับเกม สามัคคี “แดง” ขจัด “ส้ม”
แต่ฝั่งฟากปีกอนุรักษ์ คงจะไม่ยินยอมถึงขนาดให้พรรคเพื่อไทยเป็นฝ่ายนำแห่งอำนาจอย่างเบ็ดเสร็จแน่
ซึ่งในเฉพาะหน้านี้ สิ่งที่จะบ่งบอกได้ว่า พรรคเพื่อไทยจะดำรงการเป็นฝ่ายนำได้มากน้อยแค่ไหน
คงต้องรอดูว่า เพื่อไทยจะสามารถ “ไม่เอาลุง” ได้เสียงดังเพียงไร
จะเบ็ดเสร็จถึงขนาดไม่ให้มีรวมไทยสร้างชาติ และพลังประชารัฐ อยู่ในการจัดตั้งเลยหรือไม่
นอกจากนี้เราอาจจะเห็นการต่อรองอย่างเข้มข้น จาก “ขั้วรัฐบาลเดิม” ในการยึดกุมเก้าอี้กระทรวงสำคัญๆ เอาไว้ในมือ
หากการจัดตั้งรัฐบาล ปรากฏออกมาว่า เพื่อไทยต้องยอมแชร์ตำแหน่งหลักจำนวนมากให้กับขั้วรัฐบาลเดิม ก็อาจอนุมานได้ว่า ในเกมแห่งอำนาจนี้ ฝ่ายหลักเป็นใคร
ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องเหนือความคาดหมายสักเท่าไหร่
เพราะตอนนี้ สังคมก็มีเรื่อง ชวน “คิด” อีกเรื่องที่ถูกนำมาผนวกรวมเป็นเรื่องเดียวกัน
นั่นคือ การกลับบ้านของนายทักษิณ ชินวัตร
ซึ่งการกลับบ้านนี้ ใครๆ ก็เชื่อว่า คงไม่ตื้นๆ เพียง การที่นายทักษิณยินยอมจะเข้าคุกตามคำตัดสินของศาล
ตรงกันข้าม ตอนนี้แทบจะทุกคนมองข้ามช็อตไปแล้วว่า นายทักษิณจะมี “ประตูพิเศษ” ไหน ที่สามารถเดินกลับบ้าน มาเลี้ยงหลานโดยไม่ต้องอยู่ในฐานะ “ผู้ต้องขัง”
และหากเป็นเช่นนั้น จะเป็นเรื่องเฉพาะบุคคล คือเรื่องของนายทักษิณเท่านั้น
หรือจะพ่วงรวมถึง ผู้ที่ถูกดำเนินคดีอันสืบเนื่องจากปัญหาความขัดแย้งทางการเมือง ส่วนหนึ่งติดคุก ส่วนหนึ่งลี้ภัยไปต่างประเทศ ควรจะมีส่วนได้พิจารณาด้วยหรือไม่
เหล่านี้เป็นเรื่องที่ชวนคิดของสังคมทั้งสิ้น
ซึ่งหากเป็นเรื่องเฉพาะนายทักษิณ คำถามก็คงอื้ออึง
และแน่นอน ย่อมถูกลากดึงเข้าไปเกี่ยวข้องกับเกมเจรจาต่อรองในการจัดตั้งรัฐบาล และอาจทำให้เพื่อไทยมิได้มีพลังในการต่อรองมากนัก
ทั้งนี้ก็เพื่อให้การกลับบ้านของนายทักษิณราบรื่นที่สุด
แต่ถึงกระนั้น ก็ยังมีข่าวลือ ข่าวลวง ถึง “ดีลล่ม” “ถูกหลอก” จนการกลับบ้านจะไม่เกิดขึ้น ฯลฯ
ภาวะอันไม่แน่นอนนี้ จึงชวนให้ คิด-คิด-คิด
แต่กระนั้น การคิดมากๆ นั้น ต้องทำใจหน่อยว่าไม่ได้เป็นการคิดเพื่อประชาชนสักเท่าไหร่
เป็นการคิดให้พวกเขามากกว่า
ส่วนเราในฐานะประชาชน ถูกทำให้ “จบ” ตั้งแต่หย่อนบัตรเลือกตั้งแล้ว
สุวพงศ์ จั่นฝังเพ็ชร
