| ผู้เขียน | สถานีคิดเลขที่ 12 |
|---|
ผู้เขียนเคยคาดเดาเอาไว้ตั้งแต่ก่อนวันที่ 24 มีนาคม ว่า การเลือกตั้งรอบนี้มีแนวโน้มจะนำไปสู่ “การเมืองต่างรุ่น”
การประสบความสำเร็จบนสนามเลือกตั้งของ “พรรคอนาคตใหม่” ช่วยตอกย้ำประเด็นดังกล่าวได้ในเบื้องต้น
ถ้อยแถลงที่ห่วงใยเป็นกังวลต่อท่าที-จุดยืนทางการเมืองของเยาวชนคนรุ่นใหม่ โดยผู้ใหญ่ใน คสช.-กองทัพ ถือเป็นการช่วยตอกย้ำประเด็นเดียวกันให้หนักแน่นยิ่งขึ้น
เมื่อ “การเมืองต่างรุ่น” ปรากฏตัว สิ่งที่จะก่อกำเนิดตามมาพร้อมๆ กัน คือ การปะทะสังสรรค์ระหว่าง “ประสบการณ์ต่างชุด”
การปะทะสังสรรค์นี้มิได้ขึ้นอยู่กับว่าใครมีประสบการณ์มากกว่า-ใครมีประสบการณ์น้อยกว่า ใครผ่านโลกมามากกว่า-ใครผ่านโลกมาน้อยกว่า หรือใครอาบน้ำร้อนมาก่อน-ใครอาบน้ำร้อนทีหลัง
เพราะหากเป็นแบบนั้น ก็คงหมายความว่าคนรุ่นหนึ่งสามารถกำกับควบคุมความคิด-พฤติกรรมของผู้คนรุ่นอื่นๆ ในสังคมเอาไว้ได้
นั่นจึงย่อมมิใช่ “การเมืองต่างรุ่น”
ทว่าปรากฏการณ์ที่เรากำลังได้เห็น คือ กลุ่มคนผู้มี “ประสบการณ์” คนละชุด วิธีการมองโลกคนละแบบ และวิถีชีวิตคนละแนวทาง กำลังพยายามส่งเสียง-เสาะแสวงหาที่ทางของพวกตนในสังคมการเมืองแห่งเดียวกัน
เปล่าประโยชน์ที่คนกลุ่มหนึ่งซึ่งยังมีอำนาจมากกว่าและมีเสียงดังกว่า จะอ้างอิงตนเองเข้ากับ “ประสบการณ์” ชุดใดชุดหนึ่ง แล้วยืนกรานสั่งสอนป้องปรามผู้คนเจ้าของ “ประสบการณ์” อีกชุด
โดยไม่ยอมฟังเสียง-ไม่ทำความเข้าใจ กระทั่งหาเรื่องปิดกั้นโอกาสทางการเมืองของกลุ่มคนเหล่านั้น
ขณะเดียวกัน แม้ “โมเดลเก่าๆ” จากสถานการณ์ความขัดแย้งในอดีต เช่น 6 ตุลาคม 2519, พฤษภาคม 2535 หรือความขัดแย้งใหญ่ปี 2553 อาจช่วยสร้างกรอบความเข้าใจบางประการ ทั้งในมุมผู้ใช้อำนาจหรือผู้ถูกกระทำ
แต่โมเดล/กรอบความคิดจากอดีต คงไม่สามารถใช้อธิบายปัจจุบันได้ครบถ้วนสมบูรณ์
ยกตัวอย่างง่ายๆ ถ้ากระแสอนุรักษนิยม-ขวาจัดที่ซัดกระหน่ำใส่ผู้นำพรรคอนาคตใหม่ในเวลานี้ ย้อนเวลากลับไปเกิดขึ้นเมื่อต้นทศวรรษ 2550
แทบทุกฝ่ายคงไม่เชื่อว่ากลุ่มคนที่ลุกขึ้นมาตอบโต้-ท้าทาย-ตั้งคำถามต่อกระแสดังกล่าวจะกลายเป็น “วัยรุ่นในเมือง”
“วัยรุ่น” ผู้อาจจะเป็นลูกหลานของผู้ใหญ่จำนวนไม่น้อยที่กำลังโกรธชังเคียดแค้นอยู่แน่นอก
“วัยรุ่น” ผู้เคยถูกวาดหวังว่าจะเป็น “เด็กดีไร้พิษภัย” ในอุดมคติของผู้ใหญ่
หรือถ้าย้อนกลับไปเมื่อราวทศวรรษก่อน คงไม่มี “นักการเมืองหน้าใหม่” คนไหน ได้รับเชิญไปออกรายการแนววาไรตี้บันเทิง ซึ่งแพร่ภาพผ่านโทรทัศน์ช่องหลัก/ไลฟ์เฟซบุ๊ก โดยมีฐานผู้ชมเป็นวัยรุ่นจำนวนมาก
ทั้งที่ในเวลาเดียวกัน “นักการเมือง” รายนั้น กำลังถูกระดมเล่นงานจากเจ้าหน้าที่รัฐ ท่ามกลางสถานการณ์ความขัดแย้งอันหนักหน่วง-แหลมคม-อันตราย
นี่คือมิติผิดแผกแปลกใหม่บางส่วน ซึ่งหลายๆ ฝ่ายต้องพยายามเรียนรู้ในยุคสมัยที่ “การเมืองต่างรุ่น” และ “ประสบการณ์ต่างชุด” ได้มาเผชิญหน้ากัน
ถ้าเราอดทน-ใจกว้างมากพอ ไม่ใจร้อน-หุนหันพลันแล่นไปเสียก่อน สังคมไทยคงมีโอกาสได้มองเห็นดอกผลงดงามของสภาวการณ์เช่นนี้ในอนาคต
