เมื่อท่านนายกรัฐมนตรี ประกาศเองว่า ท่านคือ กระท้อนยิ่งทุบ ยิ่งหวาน
ซึ่ง แม้ปกติ ประโยคนี้มักจะเป็นประโยคที่พูดเพื่อที่จะ “ยก” คนอื่น
แต่เมื่อท่านนายกฯพูดเอง ยก “ตน” เอง
ก็ไม่มีอะไรต้องติดอกติดใจ นอกจากเออออกับท่านนายกฯไป
เมื่อท่านเชื่อว่าเป็นกระท้อน ยิ่งทุบ ยิ่งหวาน
ท่านก็คงพร้อมที่จะเข้าไปให้สภา “ทุบ” กรณีปมถวายสัตย์ปฏิญาณไม่ครบถ้วน
ไม่ต้อง “ติดงานด่วน” จนไปประชุมสภาไม่ได้ทุกสัปดาห์อย่างที่ผ่านมา
และก็หวังเช่นเดียวกันว่า สภาคงหอมคลุ้งไปทั่ว จากกระท้อนลูกนี้
พูดถึงเรื่อง “ทุบ” แล้ว หรือ “ถูกทุบ” แล้ว หวานขึ้น-หอมขึ้น
อยากให้เป็นทุกกรณี
จะได้ “หอม” กันทั้งประเทศ
แต่ในความเป็นจริง “อันร้ายกาจ”
มันไม่ได้เป็นเช่นนั้นทุกกรณี
เพราะใครเจอ “ทุบ” มักจะเน่า จะเหม็น เสียเป็นส่วนใหญ่
โดยเฉพาะคนจน ที่เจอปัญหาเศรษฐกิจ “ทุบ” มักจะน่วมและออกไปทางเน่า มากกว่าจะหอม
ซึ่งตอนนี้ใครๆ ก็ว่า คนไทยโดยเฉพาะพวกที่ถูกจัดเป็นพวกมีรายได้น้อย ถูก “เศรษฐกิจ” ทุบกันถ้วนหน้า
รัฐบาลก็พยายามออกมาตรการช่วย
ซึ่งแม้เจตนาดี
แต่ก็ถูกวิจารณ์กันขรมว่า ไม่มีอะไรใหม่ เหมือนจะจนมุม
ไม่รู้จะทำอย่างไร ก็งัดไม้เดิม คือ “แจกเงิน” เสียดื้อๆ
ก็ไม่ว่ากัน มีอะไรช่วยคนจนได้ ก็ช่วยมา
อยากจะแจกก็แจก อย่างน้อยเงิน 1,000 บาท ที่แบ่งรับเป็นสองงวด งวดละ 500 บาท นั้นก็ถือว่า ถึงมือคนจนโดยตรง
ไม่ถูกหักหัวคิว?
แต่ “ติง” อยู่นิดหนึ่ง วิธีการที่แจก โดยเฉพาะการแจกผ่านตู้เอทีเอ็ม ธนาคารกรุงไทย นั้น
เท่าที่ฟังข่าวก็เห็นว่าธนาคารพร้อม และได้เตรียมการไว้ดีแล้ว
เอาเข้าจริง ภาพที่แลเห็น ก็เหมือนไม่พร้อม ธนบัตรใบละ 100 และ 500 ไม่พอเพียง คนเข้าคิวยาวเบิกไม่ได้
กลายเป็นความแตกตื่น กลัวไม่ได้เงิน เกิดการแย่งคิว ทะเลาะเบาะแว้งกัน
เป็นข่าวอื้อฉาวไปทั่วประเทศ
คนจนซึ่งมี “ภาพ” ไม่ดีอยู่แล้ว
ความไม่พร้อมของฝ่ายปฏิบัติงาน ยังมาตอกย้ำ ความอเนจอนาถของคนจนเพิ่มขึ้นไปอีก
แค่รัฐบาลเอาเงินมาแจก ก็เริ่มมีเสียงจากคนชั้นกลาง-ชั้นสูง ว่าเบียดบังเอาภาษีของฉันไปแจกพวกที่ถูกตราประทับด้วยความปรารถนาดี “จน เครียด กินเหล้า”
แล้วยังมาเห็นภาพคนจนทะเลาะกัน แย่งกันเบิกเงิน ดูตายอดตายอยาก
ตอกย้ำภาพ น่ารังเกียจเข้าไปอีก
ทั้งที่ปัญหาเหล่านี้ แก้ได้ด้วยการบริหารจัดการ
แต่ก็ไม่รู้ว่า คำว่า พร้อม นั้นหมายถึงอะไร
คนจนจึงดูเหมือนถูก “ทุบ” ซ้ำเข้าไปอีก
เงินฟรีนั้น คนชอบอยู่แล้ว
ยิ่งเงินฟรีนั้นถูกแจกลงไปยังคนจน ยิ่งมีความหมาย
ฟังแต่ละคนที่ให้สัมภาษณ์สื่อมวลชนแล้วเหมือนถูก “ทุบ” หัว
จะเอาเงินที่ได้ไปซื้อข้าวซื้อของ ถึงจะน้อยพออยู่ได้ 3-4 วัน ก็ยังดี
จึงแห่กันมาเบิกเงิน ก็มาเจอสภาพที่บีบให้แย่งกันเบิก แย่งกันถอน “น่าเกลียด” ขึ้นไปอีก
ก็เลยวิงวอนไปถึงภาครัฐ ไหนๆ ก็ไม่รู้จะแก้ปัญหาเศรษฐกิจอย่างไร นอกจากการแจกแล้ว
ก็กรุณาทำให้ดีๆ หน่อย
งวดที่เหลืออีก 500 บาท เตรียมการให้พร้อม (จริงๆ)
อย่าทำให้คนจนซึ่งภาพแย่อยู่แล้ว กลายเป็นเปรตชิงข้าวก้อน ที่ภาพพจน์แย่หนักขึ้นไปอีก
แทนที่จะช่วย
กลายเป็น ทุบซ้ำ เสียนี่-เฮ้อ
สุวพงศ์ จั่นฝังเพ็ชร
