| ผู้เขียน | ปราปต์ บุนปาน |
|---|
หลายคนอาจมองว่ากรณีขจัด ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ และอาจรวมถึงพรรคอนาคตใหม่นั้น เป็นเหมือนประเด็นใจกลางสำคัญของสังคมการเมืองไทยร่วมสมัย
เป็นประเด็นใจกลางหลักที่ต้องทุบทำลาย เช่นเดียวกับ ทักษิณและเครือข่าย หรือ คนเสื้อแดง เมื่อไม่กี่ปีก่อน
แต่หากสำรวจ-พิจารณาบริบทอันแวดล้อมรายรอบประเด็นใจกลาง
ก็พึงตั้งคำถามว่าบริบททั้งหลายนั้นยังตั้งมั่นอยู่เหมือนเดิม หรือมีอะไรที่พลิกผัน เปลี่ยนแปลง ถือกำเนิดขึ้นใหม่บ้าง?
อย่างน้อยที่สุด มีปัจจัย 2-3 ประการ ที่บ่งชี้ว่าบริบทของการไล่รื้อพรรคอนาคตใหม่ อาจแตกต่างจากบริบทเมื่อคราวกำจัดพรรคการเมืองของทักษิณ หรือกลุ่มคนเสื้อแดง
ปัจจัยแรก แทบทุกฝ่ายเข้าใจตรงกันว่าฐานเสียงใหญ่ของพรรคอนาคตใหม่ คือ คนรุ่นใหม่ โดยเฉพาะในเขตเมือง กล่าวอีกมุมหนึ่ง พวกเขาก็มีแนวโน้มจะเป็นลูกหลานของคนเสื้อเหลือง ผู้ชุมนุมคล้องนกหวีดในกลุ่ม กปปส. ผู้สนับสนุนพรรคพลังประชารัฐ-พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นั่นเอง
น่าสนใจว่าจากปลายทศวรรษ 2540 ถึงกลางทศวรรษ 2550 คนรุ่นใหม่ในเมืองไม่เคยดำรงสถานะเป็นผู้สนับสนุนหลักของพรรคทักษิณและกลุ่มเสื้อแดงมาก่อน
พูดอีกอย่างได้ว่านี่คือกลุ่มคนที่เครือข่ายทักษิณเจาะไม่เข้า หลังวิกฤตการเมืองปี 2549 เป็นต้นมา
แต่ทำไมคนรุ่นใหม่ตามเมืองใหญ่จึงเชื่อมั่นในพรรคอนาคตใหม่ เรื่องนี้คงต้องศึกษาหาคำตอบอย่างละเอียดต่อไป มากกว่าการแปะป้ายว่าพวกเขาทั้งหลาย ถูกหลอก
ปัจจัยที่สอง ในขณะที่เป้าหลักของเกมการเมืองไทยอยู่ตรง ธนาธร-อนาคตใหม่ สภาพเศรษฐกิจไทยก็ตกอยู่ในอาการเซื่องซึม กระตุ้นไม่ขึ้น หรือย่ำแย่หนักหนาสาหัสในสายตาของใครหลายคน
ถ้ามองทะลุผ่านตัวเลข/ดัชนีชี้วัดบางอย่าง แทบทุกฝ่ายต่างก็ตระหนักดีว่าประชาชนระดับกลางๆ ล่างๆ ของสังคมนั้นไม่มีเงินในกระเป๋า ไปพร้อมๆ กับปัญหาความเหลื่อมล้ำซึ่งปรากฏชัดเจนยิ่งขึ้นเรื่อยๆ
สังคมไทยในห้วงเวลาของการกำจัดทักษิณ เกลียดชังคนเสื้อแดง และยุบพรรคไทยรักไทย-พลังประชาชน ไม่น่าจะถูกรุมเร้าด้วยปัญหาเศรษฐกิจระดับฐานรากดังเช่นที่กำลังเป็นอยู่ ณ ตอนนี้
ปัจจัยที่สาม ในบริบทของการเล่นงานฝ่ายทักษิณ-คนเสื้อแดง แม้นักการเมืองฝ่ายตรงข้าม-ผู้ถือครองอำนาจรัฐหลายราย อาจถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่ามีจุดยืน ไม่เป็นประชาธิปไตย บิดเบือนหลักการ-ข้อเท็จจริงที่ถูกต้อง
ทว่าบุคคลเหล่านั้นก็ดูจะทำงานทางความคิดมาอย่างเข้มข้นพอสมควร และมิได้ถูกประเมินเป็น ตัวตลก ไร้สาระตลอดเวลา
แต่ใน พ.ศ.2562 ท่ามกลางการจ้องเล่นงาน ธนาธร-อนาคตใหม่ เรากลับได้พบเห็น คู่เปรียบเทียบ ที่ไม่น่าฝากความหวังเอาไว้
เช่น ส.ส.บางรายของพรรคแกนนำรัฐบาล ซึ่งมีพฤติกรรมเลอะเทอะ เหลวไหล จนน่าเหลือเชื่อ และอาจเป็นผู้ทำลายเครดิตของพรรคพลังประชารัฐมากกว่าฝ่ายค้านด้วยซ้ำ
การรวมกลุ่มของสื่อมวลชนประจำรัฐสภาเพื่อไล่จี้-โต้กลับ-จับผิด ส.ส.ฟากรัฐบาลคนหนึ่ง แสดงให้เห็นว่าแม้แต่สื่อสายการเมืองที่แลดู นุ่มนวล และ ปล่อย คสช.-พลังประชารัฐ มาเกือบตลอด
ก็ยังทนไม่ไหวกับความเลอะเลือนดังกล่าว
นี่คือบางส่วนของบริบทรายล้อมการทุบทำลายพรรคอนาคตใหม่ ที่ดูคล้ายจะแตกต่างจากเหตุการณ์ครั้งก่อนๆ เมื่อคราวสลายเครือข่ายทักษิณ-คนเสื้อแดง
