ทหารทั้งในและนอกราชการกลุ่มหนึ่งประเมินสถานการณ์เอาไว้ไม่ผิดพลาดจึงเลิกคิดพึ่งหวังพรรคการเมืองตัวแทน
ก่อนหน้านี้เคย “ปั้นมากับมือ”
แต่ก็ไปไม่ถึงจุดหมาย
ดูๆ ไปพรรคนั้นก็เต็มไปด้วยจุดอ่อน แถมผู้นำยังมีท่วงท่าทะนงตนจนแม้แต่พวกเดียวกันยังต้องเอาตัวออกห่าง
เมื่อมั่นใจว่า อุ้มชูกันไปก็ “ไม่รอด” จึงต้องลงมือเอง
นั่นเป็นที่มาของ “พลังดูด”
การใช้ “พลังดูด” ต้องเหี้ยม
เมื่อรบต้องชนะ !
มีแต่ต้องลงมือเอง มีพรรคตัวเอง กำหนดยุทธศาสตร์และยุทธวิธีเอง จึงจะมีความหวัง
ต้องแปลงโฉมสู่ประชาธิปไตยตามครรลองเพื่อ “มีที่ยืน” ในเวทีโลก
“ประชาธิปัตย์” ถูกตีแตกในภาคใต้ !
“ฐานที่ตั้ง” อันมั่นคงฝังรากลึกมายาวนานครึ่งศตวรรษอย่าง นครศรีธรรมราช สงขลา และตรัง บ้านนายชวน หลีกภัย ถูก “คนกันเอง” อย่างพรรคพลังประชารัฐ ทุบทำลายเข้ายึดป้อมค่ายตีแตกแพ้พ่ายเสียหายหนัก
“พลังประชารัฐ” ประกาศศักดาทันทีที่ “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” ประกาศชัดๆ ว่า ไม่สนับสนุนให้ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีและหัวหน้าคณะรัฐประหาร 22 พ.ค.2557 สืบทอดอำนาจต่อไป
“พลังประชารัฐ” ประสานพลัง “สุเทพ เทือกสุบรรณ” แม้แต่มนต์ขลังนายหัวชวนก็ต้านไม่ไหว !
แต่ที่น่าขมขื่น…แม้ดาวหลายดวงของประชาธิปัตย์จะร่วง ในประชาธิปัตย์กลับยังมี “บางกลุ่ม” ชักธงเข้ากระหน่ำซ้ำ “อภิสิทธิ์” ว่าคิดผิดชีวิตเปลี่ยน
ถึงแม้จะถูกดูด ถีบ ถูกตบจนร่วง จนสอบตก ก็ยังมี “บางกลุ่ม” ในประชาธิปัตย์มีกะจิตกะใจนัดพาพวกเข้าซบ “พลังประชารัฐ” พรรคที่เพิ่งเกิดใหม่
ถึงใครจะบ่นก่นด่า ว่าฉ้อฉลปล้นชิงวิ่งราว แต่การได้ “อำนาจรัฐ” มาคราวนี้ไม่ได้เอา “ปืน” ออกมา
เป็นการได้อำนาจรัฐมา “โดยชอบ” ผ่านการเลือกตั้งตามที่วัยรุ่นเรียกหา
มาตามครรลองของระบอบประชาธิปไตย ภายใต้รัฐธรรมนูญ (ที่ดีไซน์มาเพื่อพวกเรา)
“ประชาธิปัตย์” ต้องรับชะตากรรม
ไม่เป็นขี้แพ้ชวนตี
ไม่กระทำการใดที่ขัดขวาง ไม่ทำลายกลไกของระบอบประชาธิปไตย ไม่มีนกหวีดกรีดเสียงแหลม ไม่ปิดถนนไม่ปิดกรุงเทพฯ
เหมือนกับที่คนบางกลุ่มเคยจุดไฟปูทาง จนนำไปสู่รัฐประหาร 22 พ.ค.2557 !?!!
