คุณชัชวาล มีรถตู้ ซึ่งเอาประกันภัยไว้กับบริษัท ประกันภัย จำกัด กรมธรรม์กำหนดว่า ถ้ารถหายไปบริษัทจะจ่ายค่าสินไหมทดแทนให้ 870,000 บาท
คุณชัชวาลขับรถตู้ไปทำธุระที่จังหวัดหนึ่ง แล้วเข้าพักที่อพาร์ตเมนต์แห่งหนึ่งซึ่งเปิดรับแขกพักลักษณะเดียวกับโรงแรม โดยนำรถมาจอดไว้ ที่ลานจอดรถของอพาร์ตเมนต์แห่งนั้นขณะที่เข้าไปพักผ่อน
แล้วปรากฏว่ารถหายไป!
บริษัทประกันภัย จ่ายค่าสินไหมทดแทนให้กับคุณชัชวาล จำนวน 870,000 บาท ตามกรมธรรม์ แล้วก็เรียกให้เจ้าของอพาร์ตเมนต์ หรือเจ้าของโรงแรมรับผิดชอบ ชำระเงินจำนวนดังกล่าวคืนมาให้แก่บริษัทประกันภัย
แต่ทางเจ้าของอพาร์ตเมนต์ปฏิเสธไม่ยอมจ่าย
บริษัท ประกันภัย จำกัด จึงฟ้องต่อศาล ขอให้บังคับเจ้าของอพาร์ตเมนต์ชำระเงิน 881,441 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปี จากต้นเงิน 870,000 บาท นับถัดจากวันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
เจ้าของอพาร์ตเมนต์ให้การต่อสู้คดี และขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
บริษัทประกันภัยอุทธรณ์
ศาลชั้นอุทธรณ์พิพากษากลับให้เจ้าของอพาร์ตเมนต์ชำระเงิน 870,000 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงินดังกล่าว นับแต่วันที่ 30 มกราคม 2551 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จ
เจ้าของอพาร์ตเมนต์ฎีกาว่า ถ้าจะต้องมีความรับผิดก็ไม่เกิน 5,000 บาท เพราะรถยนต์เป็นของมีค่าอื่นๆ ที่คนเดินทางหรือแขกอาศัยต้องฝากไว้แก่เจ้าสำนักและบอกราคาแห่งทรัพย์นั้น ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 675 แต่คุณชัชวาลไม่ได้ฝากรถยนต์นั้นไว้ขณะเข้าพัก
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า แม้รถยนต์เป็นทรัพย์สินที่มีราคาค่อนข้างสูงก็ตาม แต่ก็เป็นทรัพย์สินธรรมดาทั่วไป ไม่มีลักษณะเป็นของมีค่าที่ต้องบอกฝากและแจ้งราคาไว้โดยชัดแจ้งตามบทบัญญัติมาตรา 675 เจ้าของอพาร์ตเมนต์จึงมิได้มีความรับผิดจำกัดดังที่อ้าง
เมื่อผู้รับประกันภัย ได้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนความสูญหายต่อรถยนต์ให้แก่ผู้รับผลประโยชน์ ตามกรมธรรม์เป็นเงิน 870,000 บาท ไปแล้ว บริษัทประกันภัยย่อมเข้ารับช่วงสิทธิของผู้เอาประกันภัย มาเรียกร้องจำนวนเงินที่ได้ชดใช้ไปเพื่อวินาศภัยอันแท้จริงได้
ศาลฎีกาพิพากษายืน
แปลว่า เจ้าของอพาร์ตเมนต์ที่เปิดรับแขกอย่างเดียวกับโรงแรมต้องรับผิดกรณีรถของผู้เข้าพักอาศัยหายไป
(เทียบคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 4092/2559)
+++++++++++++++++
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 675 เจ้าสำนักต้องรับผิดในการที่ทรัพย์สินของคนเดินทางหรือแขกอาศัยสูญหายหรือบุบสลายไปอย่างใดๆ แม้ถึงว่าความสูญหายหรือบุบสลายนั้นจะเกิดขึ้นเพราะผู้คนไปมาเข้าออก ณ โรงแรม โฮเตล หรือสถานที่เช่นนั้นก็คงต้องรับผิด
ความรับผิดนี้ ถ้าเกี่ยวด้วยเงินทองตรา ธนบัตรตั๋วเงิน พันธบัตร ใบหุ้น ใบหุ้นกู้ ประทวนสินค้า อัญมณี หรือของมีค่าอื่นๆ ไซร้ ท่านจำกัดไว้เพียงห้าร้อยบาท เว้นแต่จะได้ฝากของมีค่าเช่นนี้ไว้ แก่เจ้าสำนักและได้บอกราคาแห่งของนั้นชัดแจ้ง
แต่เจ้าสำนักไม่ต้องรับผิดเพื่อความสูญหายหรือบุบสลายอันเกิดแต่เหตุสุดวิสัย หรือแต่สภาพแห่งทรัพย์สินนั้น หรือแต่ความผิดของคนเดินทางหรือแขกอาศัยผู้นั้นเอง หรือบริวารของเขา หรือบุคคลซึ่งเขาได้ต้อนรับ
โอภาส เพ็งเจริญ [email protected]
