คุณโผงนำสินค้าเครื่องสำอางต่างๆ ไปว่าจ้างให้บริษัท รับจ้างขนส่ง ส่งจำนวน 2 กล่อง กล่องแรกมีมูลค่าสินค้า 10,921.68 บาท กล่องที่ 2 มีมูลค่าสินค้า 34,527.50 บาท เพื่อให้นำส่งร้านของลูกค้าที่จังหวัดหนึ่ง บริษัท ขนส่งรับมอบของไว้แล้วพร้อมเรียกเก็บค่าบริการจากคุณโผงไปเรียบร้อย
ปรากฏว่าสินค้าที่ส่งไป ลูกค้าได้รับเพียงกล่องเดียว และหายไป 1 กล่อง มูลค่าสินค้าที่หายไป 34,527.50 บาท
คุณโผงไปเรียกต้องค่าสินค้าที่หายจากบริษัท ร้บจ้างขนส่ง 34,527.50 บาท แต่ได้รับการปฏิเสธ จะจ่ายให้เพียง 500 บาท ทั้งนี้ บริษัทอ้างว่าที่ใบรับขนสินค้า มีข้อความอยู่ท้ายสุดว่า “สินค้าที่ไม่ได้ประเมินราคา เมื่อเกิดความชำรุดหรือเสียหายจะชดใช้ไม่เกิน 500 บาท”
คุณโผงจึงนำคดีมาฟ้องศาล ขอให้บังคับบริษัท รับจ้างขนส่ง จ่ายมา 36,527.50 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าชำระให้แก่คุณโผงเสร็จสิ้น
บริษัท รับจ้างขนส่ง ต่อสู้คดี
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้บริษัท รับจ้างขนส่ง ชำระเงินแก่คุณโผง 500 บาท
คุณโผงอุทธรณ์คดี
ศาลชั้นอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้บริษัท รับจ้างขนส่ง ชำระเงินแก่คุณโผง 36,527.50 บาท พร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละ 7.5 ต่อปีของต้นเงินดังกล่าวนับแต่วันฟ้องเป็นต้นไปจนกว่าชำระให้แก่คุณโผงเสร็จสิ้น
บริษัท รับจ้างขนส่งฎีกาคดี
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ถึงแม้ใบตราส่งจะมีข้อความยกเว้น หรือจำกัดความรับผิดไว้ ตามใบรับขนส่งสินค้า แต่ไม่ปรากฏว่ามีฝ่ายคุณโผงลงลายมือชื่อรับรู้ไว้ เพราะไม่ปรากฏว่าผู้ส่งสินค้ารายนี้ได้แสดงความตกลงยินยอมไว้โดยชัดแจ้งเกี่ยวกับข้อยกเว้น หรือจำกัดความรับผิดนั้นด้วย การที่ผู้ส่งสินค้ายอมรับใบตราส่งไปจากผู้ขนส่งนั้น จะถือว่าเป็นการตกลงยินยอมในข้อยกเว้น หรือจำกัดความรับผิดตามใบตราส่งหาได้ไม่ ข้อจำกัดความรับผิดนั้นย่อมตกเป็นโมฆะตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 625
ศาลฎีกาจึงเห็นด้วยกับข้อวินิจฉัยของศาลชั้นอุทธรณ์
ที่ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยมานั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วย ฎีกาของบริษัท รับจ้างขนส่งฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
(เทียบคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 9855/2559)
++++++++++++++++++++++++++++++
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
มาตรา 625 ใบรับ ใบตราส่ง หรือเอกสารอื่นทำนองนั้นก็ดี ซึ่งผู้ขนส่งออกให้แก่ผู้ส่งนั้น ถ้ามีข้อความยกเว้น หรือจำกัดความรับผิดของผู้ขนส่งประการใด ท่านว่า ความนั้นเป็นโมฆะ เว้นแต่ผู้ส่งจะได้แสดงความตกลงด้วยชัดแจ้ง ในการยกเว้นหรือจำกัดความรับผิดเช่นว่านั้น
โอภาส เพ็งเจริญ [email protected]