| ผู้เขียน | ขรัวตาขำ |
|---|
ประธานฝ่ายบริหารจัดการประเทศ เอ่ยตอนต้นสัปดาห์ว่า สงคราม โควิด-19 ซึ่งมีทีท่าว่าจะจบ เอาเข้าจริงๆ แผลเป็นทางเศรษฐกิจอาจทอดยาวไปถึง 6 เดือน 9 เดือน
นับวันเวลาเล่นๆ ดูแล้ว ก็เหยียบปลายปี สรุปโดยสังเขป กาลเวลาอันทุกข์ทรมานร่วมกันเช่นนี้ อาจมีอยู่ทั้งปี หรือรวมทั้งปีหน้า ปีโน้นเข้าไปด้วย
ไม่ได้มีความหวังสอดแทรกระหว่างประโยคให้เลยว่า ความสมหวังจะบังเกิดเมื่อไร หนี้ที่หยิบยืมมาหว่านเล่นจะคืนได้ด้วยวิธีใด ทุกข์ร่วมกันที่มีอยู่จะหาสุขชั่วคราวได้บ้างไหม หรือหาได้อย่างไร หาได้ที่ไหน
สรุปซ้อนสรุปได้เพียงว่า สงคราม
โควิด-19 บอกผู้มีชีวิตที่เหลือว่า ทุกคนเจ็บเหมือนกันหมด เจ็บมาก เจ็บน้อยเท่านั้น ที่แตกต่างกันไป
กลุ่มสังกัดปัจฉิมวัยจำนวนหนึ่ง หาเวลาพร่าผลาญด้วยความสุขเชิงสนุกว่า ใครรับปากวัดใดวัดหนึ่งว่าจะดูแลหรือทำนุบำรุงรักษาให้ควรแก่การ หากรับดูแลรักษาทั้งวัดได้ก็ขออนุโมทนา ไม่ควรตัดสินใจรับเรื่องใดเรื่องหนึ่งเป็นการเฉพาะ
จะปลูกต้นไม้ถวาย ถ้าวัดใหญ่โตกว้างขวาง อาณาบริเวณสุดลูกหูลูกตา ใช้ไม้ยืนต้นผืนเดียวไม่พอ ไม้ดอก ไม้หอม ไม้พืชผักสวนครัว แซมไปด้วยยิ่งวิเศษ
นอกเหนือจากต้นไม้ ภูมิทัศน์ทั้งหมดของวัดก็ควรเหลียวแลให้กระจ่าง ตั้งแต่ทางเข้า แหล่งน้ำ ที่ทิ้ง-เผาขยะ กุฏิ ป่าช้าโลกสภาของสงฆ์ มุมพักกายใจทั่วทั้งบริเวณ ตลอดอารามอร่ามเรืองเต็มไปด้วยเรื่องความสงบ ความสุข
ช่วยกันให้ครบทีละวัดสองวัด ศาลาประชาคมของไทยจะเป็นตัวอย่างแก่โลก ยาเสพติดจะลดลง กาลเทศะจะเพิ่มขึ้น ผู้มีหน้าที่ต่างๆ จะมีความรับผิดชอบยิ่งขึ้น
คนหนึ่งในกลุ่ม ทะลุกลางปล้องด้วยอารมณ์ขันขึ้นว่า วันถวายพระพรฉัตรมงคลปีนี้ เพ่งดูผู้ถวายแล้วก็ใจหาย
ประมุขฝ่ายและคู่สมรส ยังงี้ ประธานสภาและคณะ ยังงี้ หลายต่อหลายส่วนแต่ละฝ่าย ยังงี้ เป็นไม้ใกล้ฝั่งอย่างไม่น่าให้อภัย
ไม่เห็นแก่อนาคตประเทศชาติเลยสักคน
หรือวัยเหล่านี้ต่างหาก ประเทศชาติจึงไม่มีอนาคต
ทำให้ โควิด-19 ต้องถอย
