เรื่องที่ บริษัท โตโยต้า คอร์ป ผู้ผลิตรถยนต์รายใหญ่ของญี่ปุ่น รายงานต่อคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (SEC) และกระทรวงยุติธรรม สหรัฐอเมริกา (DOJ) ว่า มีความเป็นไปได้ที่บริษัทลูกแห่งหนึ่งของโตโยต้าในประเทศไทยอาจกระทำการละเมิดกฎหมายต่อต้านการติดสินบนนั้นควรเป็น “เรื่องระดับชาติ” ในประเทศไทย
บริษัทแม่ของโตโยต้า ไม่เพียง “เขิน” แต่ยัง “แสดงออก” ให้เห็นเป็นที่ประจักษ์ว่าไม่อาจส่งเสริมการจ่าย “สินบน”
จึงจัดให้มีการสอบสวนภายในบริษัทของ TMC Thailand ตามที่ศุลกากรไทยกล่าวหาบริษัทโตโยต้าว่า ไม่ได้จ่ายเงินภาษีนำเข้ารถยนต์พรีอุสคิดเป็นเงิน 11,000 ล้านบาทนั้น มีพนักงานคนใดของบริษัทที่จ่ายเงินไปสู่บริษัทกฎหมายไทย 8 แห่ง หรือจ่ายให้กับบุคคล 12 คนที่อาจมีอิทธิพลเชื่อมโยงกับกลุ่มบุคคลที่อยู่ในตำแหน่งผู้พิพากษาศาลฎีกา หรืออดีตผู้พิพากษาศาลฎีกา
น่าสนใจตรงที่ท่าทีต่อ “สินบน” !
บริษัทโตโยต้าแสดงท่าทีชัดแจ้งผ่าน “การกระทำ” นั่นคือ การสอบสวนภายในที่ใช้บริษัท เมอร์เฮล ดำเนินการสืบสวนสอบสวน
คงเหลือแต่ “ตัวละคร” อีกมากมายหลายคนในประเทศไทยที่ถูกพาดพิง
ยังคงเหลือแต่ “รัฐบาลไทย” ในปัจจุบันที่ต้องแสดงท่าที !
ยังคงเหลือแต่ “องค์กรในกระบวน การยุติธรรม” ที่ต้องแสดงท่าที !
“เงินภาษี” ที่กล่าวหาว่าถูกโกง หรือหลบเลี่ยงไม่ยอมจ่าย 11,000 ล้านบาทนั้น เป็นภาษีที่ไทยควรได้
“ตัวละคร” ที่เกี่ยวข้องกับเส้นทางเงินทุจริต ทั้งอดีตผู้พิพากษาศาลฎีกา ผู้พิพากษาศาลฎีกาที่ว่ายังคงอยู่ในปัจจุบัน นักกฎหมาย และบุคคลชั้นนำในวงการเงิน หรือบุคคลในกระบวนการยุติธรรมอื่นๆ อีกหลายคนก็ “ไทย”
ความเสียหายทั้งหลายเกิดขึ้นในประเทศไทย ทำไมไม่มีใครสักคนออกมาส่งเสียงเหมือน “โตโยต้า” ที่ส่งนายอีริค บูธ โฆษกบริษัทโตโยต้า ออกมาแถลงว่า
“บริษัทจะทำอย่างเต็มที่เพื่อรักษามาตรฐานวิชาชีพและจริยธรรมสูงสุดในแต่ละประเทศที่เราดำเนินงาน จะจัดการกับข้อกล่าวหาอย่างจริงจังและมุ่งมั่นที่จะสร้างความมั่นใจว่าการดำเนินธุรกิจเป็นไปตามกฎระเบียบของรัฐบาลที่เกี่ยวข้องทั้งหมด”
ท่าทีต่อ “สินบน” ของทุกคนทุกฝ่ายจะต้อง “ชัด” ว่าต้องห้ามทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทั้งบนโต๊ะและใต้โต๊ะ
เมื่อเกิดเรื่องนี้ขึ้นบริษัทโตโยต้าก็ได้ “แสดงออก” ชัดแจ้งแล้ว
รัฐบาลและองค์กรในประเทศของเราเล่า !?!!
