| ที่มา | คอลัมน์ เด็กมอขอแจม |
|---|
เมื่อ 3 ปีที่แล้ว หลายคนรู้จัก ศิรดา ไตรตรึงษ์ทัศนา หรือ ปราง ในฐานะที่ทำคะแนนสอบแอดมิสชั่นส์ได้เป็นอันดับ 1 ของประเทศ ในคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาาวิทยาลัย
มาในปีนี้ ปรางเป็นที่รู้จักอีกครั้งในระดับนานาชาติ ด้วยความสำเร็จจากภาพยนตร์ “Invisible Murder” ที่เธอกำกับ ถ่ายภาพ และตัดต่อ ซึ่งได้รับรางวัล Silver Award สาขา Woman Film Maker จากการประกวดเทศกาลภาพยนตร์นิวยอร์ค สหรัฐอเมริกา และยังคว้ารางวัลการตัดต่อภาพยนตร์สั้นยอดเยี่ยม จากเทศกาลภาพยนตร์ South Film and Arts Academy Festival ที่ประเทศชิลี
ภาพยนตร์เรื่อง “Invisible Murder” เป็นภาพยนตร์แนวดราม่า และทริลเลอร์ เรื่องราวของผู้หญิงคนหนึ่งที่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีตัวตน จึงต้องการทำอะไรบางอย่างให้ตัวเองโดดเด่น และเป็นที่รู้จัก แรงบันดาลใจของเรื่องนี้ มาจากเรื่องราวในชีวิตของตัวเองเมื่อเข้ามาเรียนมหาวิทยาลัย ซึ่งเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิต จากนักเรียนมัธยมสู่การเรียนในมหาวิทยาลัย จึงอยากนำเสนอความรู้สึกโดดเดี่ยวที่เกิดขึ้น
ปรางเป็นคนแรกในชั้นเรียนที่ถ่ายทำภาพยนตร์ ปรางสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้ตอนเรียนจบปี 2 และไปเรียนซัมเมอร์ด้านภาพยนตร์ที่นิวยอร์ค การถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนี้มีอุปสรรคอยู่บ้าง เนื่องจากทุกคนในทีมเป็นมือใหม่ทั้งหมด และระยะเวลาการทำงานก็สั้นมาก ใช้เวลาถ่ายทำ 2-3 วัน ตัดต่ออีกราว 1 สัปดาห์
อาจารย์ที่สอนภาพยนตร์ที่นิวยอร์คแนะนำให้ส่งผลงานเข้าประกวดในเทศกาลภาพยนตร์ต่างๆ ซึ่งที่ผ่านมาก็ได้รับการปฏิเสธ เพราะเป็นเรื่องยากที่ผลงานของผู้กำกับหน้าใหม่จะได้รับการยอมรับ
จนวันหนึ่งปรางได้รับอีเมลว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับเลือกไปฉายในเทศกาลภาพยนตร์นิวยอร์ค ซึ่งเป็นความฝันที่ไกลที่สุดแล้ว ยิ่งได้รับการตัดสินให้ได้รับรางวัล ก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น และดีใจมาก
ที่ปรางเลือกเรียนคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ เพราะชื่นชอบการชมภาพยนตร์เป็นชีวิตจิตใจ ภาพยนตร์เป็นสื่อที่สามารถถ่ายทอดความคิดให้ออกมาเป็นภาพ และยังซ่อนแนวคิดต่างๆ เอาไว้มากมายนอกเหนือจากความบันเทิง คนที่เรียนภาพยนตร์ ควรเป็นคนที่ไม่ปิดกั้นตัวเอง กล้าที่จะคิดนอกกรอบ ชอบนำเสนอความคิดของตนเอง และมีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์
ภาพยนตร์ไทยมีเสน่ห์ไม่แพ้ภาพยนตร์ชาติใดในโลก ปรางภูมิใจที่อุตสาหกรรมภาพยนตร์ของไทยเป็นที่น่าจับตามอง อย่างเรื่อง “ฉลาดเกมโกง” ที่ได้ไปฉายมาแล้วทั่วโลก และได้รับรางวัลมากมาย ความใฝ่ฝันในอนาคต ปรางอยากเป็นผู้กำกับหญิงของเมืองไทย อยากทำภาพยนตร์เรื่องยาวสักเรื่อง และพาพ่อเม่ รวมทั้ง เพื่อนๆ ไปชมผลงานของตัวเองในโรงภาพยนตร์
อยากแนะนำสำหรับน้องๆ ที่อยากประสบความสำเร็จในงานกำกับภาพยนตร์ว่า ขอให้ซื่อสัตย์กับความรู้สึก และความคิดของเรา มีเป้าหมายที่ชัดเจน อย่าให้คนอื่นมาบอกเราว่าต้องทำอะไร เพราะนี่คือภาพยนตร์ของเรา ภาพยนตร์แต่ละเรื่องที่สร้างขึ้นมา ไม่ว่าจะถ่ายทำด้วยอะไร ใช้งบมากแค่ไหน ขอเพียงแค่บอกเล่าสิ่งที่เรารู้สึก สิ่งที่มีความหมายกับเรา ย่อมมีความหมายกับคนอื่นด้วย ภาพยนตร์ทุกเรื่องมีกลุ่มผู้ชมของมันเอง
“ความสำเร็จของภาพยนตร์ไม่ได้อยู่ที่รายได้ แต่อยู่ที่ผลตอบรับจากผู้ชมมากกว่า”
