ดี้วอน ศธ.ทบทวนจัดงานวันแม่ ชี้รักไม่ต้องมาลัย ช่วยถูบ้านดีกว่า
วันที่ 10 สิงหาคม นายนิติพงษ์ ห่อนาค นักร้อง นักแต่งเพลงชื่อดัง ได้โพสต์ เฟชบุ๊ก Nitipong Honark แสดงความคิดเห็นเรื่องการจัดงานวันแม่ และวันพ่อ ของโรงเรียนต่างๆ ดังนี้..
เริ่มเห็นด้วยกับอีกหลายๆ คน…เรื่องเด็กที่สะเทือนใจในวันแม่..วันพ่อ
ที่จริงก็คิดในใจมาหลายปีมากแล้ว..แต่ก็ได้แต่นึกอยู่ในใจ..
เมื่อฉันเป็นเด็ก รุ่นราวคราวเดียวกับแม่ประไพ พ่อทิดเอิบนั่นแหละ..
ไม่เคยมีจัดงานวันพ่อวันแม่อะไรแบบนี้…
การแสดงความรักของลูกกับพ่อแม่…ยังเป็นแบบตูดหมึก…
พ่อแม่หาเลี้ยง ส่งลูกเรียน อบรม มีตีมีด่า….
รุ่นเบบี้บูมนี่…มีลูกแปดคนนะ…น้อยกว่านี้ไม่ได้….
ไปส่งลูกทุกเช้า เอาข้าวใส่กล่องข้าวให้ลูก…ซื้อขนมให้กินตอนกลับจากโรงเรียน…
ไม่หลับไม่นอน..เวลาลูกเจ็บป่วย…
ไม่พูดอะไรสวยๆ…แต่ก็ไม่พูดอะไรแย่ๆ ให้ลูกรู้เมื่อเวลาลำบาก…
แม่ฉันอุ้มฉันข้ามถนนจนฉันแปดขวบ… แต่แม่ไม่เคยกอดแบบฝรั่ง
ฉันไม่เคยกราบเท้าพ่อแม่เลย…
มีแต่เหยียบพ่อแม่…
จะไปวิ่งเล่นกับเพื่อนก็ไม่ได้…พ่อแม่..สั่งให้มาเหยียบ ส่วนใหญ่จะให้เน้นที่บั้นเอว กับสะบัก…
พ่อแม่ลูกในยุคฉัน…รักกันแบบนี้…ไม่กอดแต่อุ้ม…ไม่กราบแต่เหยียบให้…
มาถึงยุคที่โรงเรียนต้องจัดงานวันพ่อวันแม่..
พวงมาลัยดอกมะลิ กราบเท้า…ก็ดีงามอยู่
แต่นึกถึงว่า ถ้าเป็นแม่ฉัน แม่ฉันจะขำ…คงจะพูดว่า
“มึงจะทำอะไรลูก…พวงมาลัยอะไรของมึง เสียเงินเสียทอง..มากราบเกริบอะไร…มึงถูบ้านหรือยัง…”
……..
……..
ยุคเปลี่ยน มีรูปแบบใหม่ๆ หลายอย่าง…
มีรูปแบบการจัดงานวันแม่…วันพ่อ…ในโรงเรียน
ขยี้อารมณ์…
มีทั้งน่าชื่นชมและน่าเป็นห่วง…
สังคมสมัยใหม่ สถิติพ่อแม่หย่าร้างเกือบครึ่ง…
การขยี้อารมณ์แบบนี้…จึงมีเด็กจำนวนมาก…อึดอัด สะเทือนใจถ้า
ไม่มีแม่ ไม่มีพ่อ มาโรงเรียนให้กราบด้วยพวงมาลัยดอกมะลิเหมือน
เพื่อนคนอื่นๆ…
อยากให้กระทรวงศึกษาธิการทบทวนเรื่องนี้ และระดมสมอง..ช่วยกันแก้ปัญหาที่ไม่สำคัญทางเศรษฐกิจแต่สำคัญทางวิญญาณเช่นนี้…
ในเมื่อมีวันแม่ วันพ่อ…แล้ว…ซึ่งดีงาม
แต่จะทำอย่างไรไม่ให้เป็นแผลกับเด็กอีกจำนวนมาก…
เขียนแล้ว..คิดถึงแม่แฮะ..
แม่ลูกเพิ่งมากอดกันเป็นก็ตอนที่ลูกแก่แล้ว…และแม่แก่มาก..
แม่อุ้มลูกไม่ไหวแล้ว…
และแม่คงไม่อยากให้ลูกเหยียบบั้นเอวแล้ว…
และวันนี้…ฉันก็เริ่มอยากให้ลูกเหยียบบ้าง…แต่มันเหยียบไม่เป็น…
ภาพจากเฟชบุ๊ก Nitipong Honark
