| ที่มา | คอลัมน์ "เด็กมอขอแจม" |
|---|---|
| ผู้เขียน | ตุลา ชีวชาตรีเกษม |
เรียนวิศวะ มจพ.ได้ครบทุกเรื่อง
เด็กมอขอแจม – ผม ตุลา ชีวชาตรีเกษม ชั้นปีที่ 2 สาขาวิชาวิศวกรรมเครื่องกล คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ (มจพ.) ก่อนผมจะเข้าเรียนคณะวิศวกรรมศาสตร์ ส่วนตัวผมสนใจในด้านวิศวกรรมมาตั้งแต่มัธยมต้น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเครื่องยนต์กลไก หรือกระทั่งประตูเซเว่น ผมก็อยากจะรู้ว่ามันทำงานยังไง
หลังจบมัธยมต้น เลยตั้งใจสอบเข้าโรงเรียนเตรียมวิศวกรรมศาสตร์ไทย-เยอรมัน ของ มจพ.และก็ได้ตามที่หวัง ที่โรงเรียนเตรียมวิศวะ ผมได้สัมผัสประสบการณ์มาก ยิ่งมาทำหุ่นยนต์แล้วยิ่งชอบ และสนใจเรื่องของวิศวกรรมมากขึ้น
“การมาเรียนที่นับเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดในชีวิตผมเลย”
หลังเรียนเตรียมวิศวะมา 3 ปี ผมตัดสินใจเรียนต่อสาขาวิศวกรรมเครื่องกล คณะวิศวกรรมศาสตร์ เพราะยิ่งผมเรียนรู้ศาสตร์ของวิศวกรรมเท่าไหร่ ผมยิ่งสนใจด้านวิศวกรรมมากขึ้นเท่านั้น ได้ยินคำท้าทายจากรุ่นพี่ และอาจารย์ ใครๆ ก็บอกว่า สาขานี้เรียนยากนะ ยิ่งทำให้ผมยิ่งอยากเรียนต่อในสาขานี้มากขึ้นอีก แล้วก็…ยากจริงๆ ครับ
นอกจากรางวัลด้านหุ่นยนต์ อาทิ รองชนะเลิศอันดับที่ 1 จากการแข่งขัน World Robot Games 2016 (WRG) รายการ SUMO RC 5 KG รอบนานาชาติ รางวัลชนะเลิศรอบพิเศษ Battle robot 2017 รางวัลชนะเลิศจากการแข่งขันหุ่นยนต์ World Robot Games 2017 รายการ Battle Ball OPEN ระดับประเทศ รองชนะเลิศอันดับที่ 2 จากการแข่งขันหุ่นยนต์ ส.ส.ท.ชิงแชมป์ประเทศไทย ประจำปี 2562 และรางวัลความคิดสร้างสรรค์ จากการแข่งขันหุ่นยนต์ ABU ชิงชนะเลิศประเทศไทย ประจำปี 2562
ยังมีรางวัลของกิจกรรมอื่นๆ เช่น เกียรติบัตรผู้ได้รับรางวัลระดับนานาชาติ จาก มจพ.ปี 2560 การจัดบูทในวัน Open house นำเสนอผลงาน ของนักศึกษาวิศวะ ปีที่ 1 ปีการศึกษา 2561 และเข้าร่วมการประกวดดนตรีโฟล์คซอง (Folksong) โรงเรียนเตรียมวิศวะ ปี 2561
ความประทับใจในรั้ว มจพ.ซึ่งผมอยู่ที่นี่มา 5 ปี มีเรื่องมากมายที่ผมประทับใจ ระดับปริญญาตรี ผมประทับใจมากกับอาจารย์ ผมเจออาจารย์ท่านหนึ่ง มีความคิดที่ไม่ล้าหลังคือ “พร้อมรับฟังนักศึกษา และยอมรับความคิดนักศึกษาอย่างเท่าเทียม” แล้วก็ความพร้อมของชมรมหุ่นยนต์ มหาวิทยาลัยสนับสนุนอย่างดี เรียกได้ว่าไม่ขัดสนเรื่องเงินเลยสำหรับการสร้างหุ่นยนต์สักตัว นี่คือความประทับใจหลักที่ผมมี
สิ่งที่ผมอยากให้มีเพิ่มคือ สิ่งที่ผมไม่ค่อยเห็นจากมหาวิทยาลัยคือ “นวัตกรรม” ที่ใช้งานได้จริง ผมอยากให้มหาวิทยาลัยสนับสุนนการทำวิจัยด้านสิ่งประดิษฐ์ อาจก่อตั้งเป็นชมรมนักประดิษฐ์ หรืออะไรทำนองนั้น เนื่องจากเรามีบุคลากรที่เก่ง และนักศึกษาที่สนใจอยู่บ้าง ผมเลยอยากให้มีเงินทุนสนับสนุนในส่วนนี้ เพราะการแข่งขันจะไม่มีประโยชน์เลย ถ้าเราปล่อยให้มันอยู่แค่ในสนามแข่ง
สุดท้ายผมบอกได้เลยว่า “คิดไม่ผิดที่เลือกเรียนต่อที่ มจพ.ได้เป็นลูกพระจอมสมใจ” น้องๆ คนไหนหากสนใจในเรื่องวิศวกรรมศาสตร์ มาที่ มจพ.ได้ครบทุกเรื่อง ทั้งประสบการณ์ ความรู้ การวางแผนงาน การออกแบบ และสังคมที่ดีด้วยครับ ผมได้อะไรจากการทำหุ่นยนต์มากมายจริงๆ เพื่อนๆ ที่มีโอกาสมาเรียนคณะวิศวะ มาลองสัมผัสประสบการณ์ “สร้าง” ที่มีแต่วิศวะเท่านั้นที่ทำได้
