| ที่มา | คอลัมน์ "ทีนส์ทอล์กอาเซียน" |
|---|---|
| ผู้เขียน | ดีน อัดดีน ตุลยาพงศ์ |
ทีนส์ทอล์กอาเซียน : การสื่อสารที่สร้างความสุข
สวัสดีครับผมชื่อ ดีน อัดดีน ตุลยาพงศ์ เรียนชั้นปีที่ 4 หลักสูตรนิเทศศาสตร์ สำนักวิชาสารสนเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ (มวล.) ภูมิลำเนาเดิมอยู่ จ.นราธิวาส แรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตของผม คือการทำให้สังคมที่อยู่รอบข้าง โดยเฉพาะในพื้นที่ 3 จังหวัด เป็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยความสุข รอยยิ้ม ด้วยรูปแบบการสื่อสารที่ทำให้เกิดความเข้าใจต่อกันและกัน เพราะผมมีความเชื่อว่า ความสุขที่เกิดขึ้นภายในจิตใจของคนนั้น สามารถทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น
ความสุขในการใช้ชีวิตของแต่ละคน มักจะมีมุมมองที่แตกต่างกัน แต่สำหรับผม รอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้าของผู้ที่อยู่รอบข้าง ถือเป็นสุดของการใช้ชีวิต จนมาถึงระดับมหาวิทยาลัย ที่นี่เปรียบเสมือนสถานที่สำหรับการฝึกฝนกระบวนการทำให้คนรอบข้างมีความสุข
มวล.ถือเป็นมหาวิทยาลัยที่มีสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนากระบวนการเรียนรู้การทำให้คนรอบข้างมีความสุข ด้วยแนวคิดในเนื้อหาที่สอนนักศึกษาให้เรียนรู้ และปรับตัวให้เหมาะสมกับเหตุการณ์ปัจจุบัน พร้อมกับคาดการณ์เหตุการณ์ในอนาคต ทำให้นักศึกษามีแบบในการรับมือ และปรับตัวได้อย่างดี นอกจากนี้ ด้วยสังคมภายในมีรูปแบบพหุวัฒนธรรม ทำให้มีกระบวนในการเรียนรู้เพื่อสร้างความสุขนั้น มีหลากหลายมากยิ่งขึ้น ทำให้ผมได้ฝึกฝนในหลากหลายรูปแบบมากยิ่งขึ้น
หลักสูตรที่ผมเลือกเรียน เป็นหลักสูตรที่เกี่ยวข้องกับการสื่อสารเป็นหลัก คือนิเทศศาสตร์ ถือเป็นหลักสูตรที่ทำให้เราได้เรียนรู้ในหลากหลายด้านที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการสื่อสารโดยเฉพาะการเรียนรู้โดยใช้หลัก 3P ประกอบด้วย Pre-production Production และ Post-production ซึ่งกระบวนการดังกล่าว ทำให้เราได้เรียนรู้ขั้นตอนของการสื่อสารได้อย่างลึกซึ้ง ไม่ว่าจะเป็น การถ่ายภาพ การถ่ายสารคดี การเขียนข่าว การทำสกู๊ปข่าว รวมไปถึงการประชาสัมพันธ์ในพื้นที่สาธารณะ โดยทั้งหมดนี้มีการเรียนรู้ผ่านกระบวนการ 3P โดยทั้งสิ้น ซึ่งนิเทศศาสตร์ที่นี่ ทำให้กระบวนการสื่อสารของผม ที่ต้องการสร้างความสุขให้คนรอบข้าง ทำให้เกิดเป็นรูปธรรมได้มากยิ่งขึ้น
หากมหาวิทยาลัยคือที่สำหรับการฝึกฝนในการสร้างความสุขสำหรับผมแล้ว กิจกรรมก็เปรียบเสมือนบทเรียนสำหรับการเรียนรู้ในการสร้างความสุขของผมนั้นเอง การเป็นคณะทำงานชมรมภายในมหาวิทยาลัย หรือองค์กรที่อยู่ภายนอกมหาวิทยาลัย รวมถึง การได้ดำรงตำแหน่งเป็นผู้นำนักศึกษามหาวิทยาลัย ในฐานะนายกองค์การบริหารองค์การนักศึกษา ประจำปีการศึกษา 2563 ซึ่งการปฎิบัติหน้าที่ มีทั้งเรื่องราวที่เรียกว่า ความสำเร็จ และความล้มเหลว ปะปนกันระหว่างที่ปฎิบัติหน้าที่
แต่มีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือ ทุกประสบการณ์ที่ผมได้รับนั้น เป็นบทเรียนสำหรับการฝึกฝนในการทำให้คนรอบข้างผมมีความสุข เพราะผมไม่ใช่คนที่อยากเป็นนักกิจกรรม แต่อยากเป็นคนที่ทำให้คนรอบข้างที่อยู่ด้วยมีความสุข เพราะความสุขสำหรับผมนั้น คือการได้เห็นรอยยิ้มของคนรอบข้างนั่นเอง
