สืบเนื่องกรณีพระมหาวุฒนิชัย วชิรเมธี เผยแพร่คลิปวีดีโอมีเนื้อหาโดยสรุปแนะนำให้คนไทยเลือกคนมีศีลและสัตย์เข้าสภา (อ่านข่าว ‘ว.วชิรเมธี’ แนะคนไทยเลือก ‘คนมีศีล’ เข้าสภา อย่าพา ‘ศรีธนญชัย’ บริหารบ้านเมือง (คลิป))
ล่าสุด เมื่อวันที่ 8 ธันวาคม ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ดร.ศิลป์ชัย เชาว์เจริญรัตน์ นักวิชาการด้านศาสนา เผยแพร่ข้อความผ่านเพจ ‘ศาสนวิทยา dr.Sinchai Chaojaroenrat’ แสดงความคิดเห็นแย้งแนวคิดดังกล่าว โดยมองว่า เป็นความคิดทางการเมืองการปกครองที่ตื้นเขิน เพราะศีลไม่ได้สอนให้ยุติธรรม และเคารพสิทธิ อีกทั้งนักบวชที่ถือศีลก็ยังถูกจับทุกวัน ส่วนศรีธนญชัย ไม่มีตัวตนจริง
ดร.ศิลป์ชัย ยังระบุด้วยว่า มีความประสงค์จะโต้วาทีกับพระมหาวุฒิชัยในที่สาธารณะ เพื่อแลกเปลี่ยนเชิงธรรมะ
ข้อความส่วนหนึ่งดังนี้
“ทำไมนักบวชท่านนี้ถึงคิดเรื่องการเมืองการปกครองได้ตื้นเขินเช่นนี้หนอ ผู้เขียนอยากโต้วาทีด้วยในที่สาธารณะนะ ก็ไม่ได้จะตำหนิติว่าอะไรดอก แต่อยากแลกเปลี่ยนเชิงธรรมะ เพื่อชี้ว่าหลักธรรมที่ท่านใช้อยู่มีจุดอ่อนอย่างไร
คนที่สอนว่าให้เลือกสส.ที่ถือศีล ขอแย้งว่านักบวชถือศีลก็ยังถูกจับทุกวัน และศีลไม่ได้สอนให้ยุติธรรม/เคารพสิทธิฯ ถือศีลก็ดีแต่คงไม่พอ”
“คนไทยชอบบริภาษกันมากว่าคนนั้นคนนี้เป็นศรีธนญชัย จนผู้เขียนเข้าใจว่าน่าจะมีการเข้าใจผิดอะไรบางอย่างแน่ๆ
ใครที่อ้างว่าใครเป็นศรีธนญชัย ต้องตระหนักไว้เลยว่า คุณ “ศรีธนญชัย” นั้นไม่มีจริง ไม่มีตัวบุคคลจริง
เป็นแค่นิทานพื้นบ้านแนวตลกเจ้าปัญญา
เรื่องนี้คนไทยเข้าใจผิดกันมายาวนานมาก
ยิ่งกว่านั้น ความเป็นนิทานแนว “ตลกเจ้าปัญญา” ของนิทานศรีธนญชัยนั้นยังเป็นตลกเจ้าปัญญาแนวที่เล่นกับภาษา ในลักษณะที่ว่าภาษาดิ้นได้ ภาษากำกวม ภาษามีหลายความหมาย หรือการเลี่ยงภาษา เลี่ยงบาลี เป็นต้น หรือเจ้าปัญญาแบบหาช่องโหว่ของกฎหมาย เลี่ยงกฎหมาย ที่เรียกว่าพวก “หัวหมอ” ไม่ใช่เจ้าปัญญาแบบอิคคิวซัง หรือแมคไกเว่อร์ อะไรแบบนั้น
ใครอ่านศรีธนญชัยมาก ๆ ก็น่าจะเก่งเรื่องเล่นตลกกับภาษา คล้ายๆ กับตลกจำอวด หรือตลกคาเฟ่
ต้องเน้นด้วยว่า คนแบบศรีธนญชัยนี่มีตัวจริงไม่ได้นะ เพราะถ้ามีตัวจริงศรีธนญชัยจะเป็นคนที่เหลวไหลเสียจนเป็นคนที่คำพูดเชื่อถือไม่ได้ แถมยังเป็นคนเห็นแก่ตัว ฆ่าน้องควักไส้ล้างท้องได้โดยไม่รู้สึกผิด แสดงว่าโหดเหี้ยมอำมหิต น่าจะโรคจิตเภทด้วยซ้ำ
และถ้าคนอย่างศรีธนญชัยมีตัวจริงแล้วชีวิตยังเจริญก้าวหน้าในสังคมและระบบราชการไทยได้ แบบในวรรณคดีไทยที่เรียน ๆ กันอยู่ ก็แสดงว่าสังคมนั้นคงไร้สติปัญญาไร้ศีลธรรมสิ้นดี”
