เมื่อวันที่ 3 กันยายน เวลา 13.00 น. ที่ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน) ตลิ่งชัน กรุงเทพฯ มีการจัดเสวนาวิชาการหัวข้อ “พระปรางค์วัดอรุณฯอันเนื่องมาจากการบูรณปฎิสังขรณ์” โดยเป็นการจัดร่วมกับคณะโบราณคดี และหลักสูตรอนุรักษ์ศิลปกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร
ศาสตราจารย์พิเศษ ศรีศักร วัลลิโภดม นักประวัติศาสตร์ชื่อดัง เจ้าของรางวัลฟุกุโอกะ ประเทศญี่ปุ่น หนึ่งในวิทยากร กล่าวว่า การเคลื่อนไหวของสังคมไทยในกรณีพระปรางค์วัดอรุณฯ สะท้อนให้เห็นว่าคนปัจจุบันสนใจประเด็นด้านศิลปวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ และการอนุรักษ์มากขึ้น ความจริงแล้ว ปฏิกิริยาในลักษณะเช่นนี้มีมานานแล้ว ตั้งแต่ยุคการเรียกร้องทวงคืนทับหลังนารายณ์บรรทมสินธุ์ แต่ในครั้งนี้ถือว่าเป็นประเด็นที่กระจายในวงกว้าง และสร้างความสะเทือนให้สังคมซึ่งถือเป็นนิมิตรหมายที่ดีที่ผู้คนร่วมกันวิพากษ์วิจารณ์ เนื่องจากเป็นมรดกของชาติ อย่างไรก็ตาม ตนไม่กล่าวโทษกรมศิลปากร เนื่องจากมีภาระงานมากจนนำมาสู่ระบบการจ้างเหมาในการบูรณะปฏิสังขรณ์โบราณสถาน
“พระปรางค์วัดอรุณฯ ไม่ใช่ศิลปกรรม แต่เป็นศิลปวัฒนธรรมซึ่งมีความสัมพันธ์กับสังคม เป็นของคนในวงกว้างที่มีสิทธิในการวิพากษ์ ติชม ถามว่าทำไมจึงอยู่ในความสนใจ ผมคิดว่าเพราะวัดอรุณเป็นศูนย์กลางของความศักดิ์สิทธิ์ริมสองฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา น่าเสียดายที่ต่อมามีการสร้างคอนโด และอาคารสูงแข่งกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ทั้งที่นี่คือเจดีย์บรรจุพระบรมธาตุ สำหรับประเด็นที่วิจารณ์กันอยู่นั้น วันนี้ไม่ได้มาด่ากรมศิลป์ สมัยก่อนด่า ตอนนี้เลิกแล้ว ต้องมาช่วยกรมศิลป์ มาทบทวนกันว่าควรมีการจัดการอย่างไรเมื่อภาระงานมาก นำมาสู่การรับเหมาซึ่งเป็นจุดอ่อน ทำอย่างไรจะช่วยให้กรมศิลป์มีงบประมาณ มีการจัดกรมกอง มีช่างฝีมือ ไม่ใช่ไปจ้างเหมา” ศาสตราจารย์พิเศษศรีศักรกล่าว
