| ผู้เขียน | สุรีย์ประภา |
|---|
Ma หน้าเนื้อใจเสือ!
สตูดิโอ Blumhouse ผลิตหนังระทึกขวัญหลายเรื่องที่ต้นทุนต่ำแต่หนังคุณภาพดี อาทิ Get Out ที่ได้รางวัลออสการ์สาขาบทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม The Visit, Split และ Glass หนังเหล่านี้ประสบความสำเร็จทั้งในเรื่องรายได้และเสียงวิจารณ์
กระทั่งมาถึงผลงานล่าสุด ได้แก่ Ma
ดารานำของ Ma คือ ออคตาเวีย สเปนเซอร์ สาวผิวสี ซึ่งเคยได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลออสการ์ถึงสามครั้ง จาก The Help, Hidden Figures และ The Shape of Water
The Help ที่ เทต เทย์เลอร์ กำกับ ส่งสเปนเซอร์สู่การได้รับรางวัลออสการ์นักแสดงสมทบหญิงยอดเยี่ยม Ma จึงเป็นการกลับมาร่วมงานกันอีกครั้งของดาราและผู้กำกับ ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทกันมาอย่างยาวนาน
สเปนเซอร์พลิกบทจากบทเบาๆ แนวตลก หรือบทเพื่อนที่แสนดีคอยให้กำลังใจนางเอก มาเป็นผู้หญิงที่ดูเผินๆ ไม่มีพิษมีภัย แต่ซ่อนความแค้นจากอดีตที่อยากเอาคืน เป็นบทชนิดที่คนดูไม่เคยเห็นมาก่อน ในหนังระทึกขวัญระดับเรท R ที่ดูแล้วขนลุก
สเปนเซอร์พูดถึงหนัง Ma ว่า “Ma เป็นเรื่องเกี่ยวกับการกลั่นแกล้งทำร้ายผู้คน พอๆ กับเป็นเรื่องเกี่ยวกับผู้หญิงที่ถูกขังเอาไว้ในกาลเวลา และบาดแผลจากการโดนแกล้งยังคงติดค้างอยู่ในใจเธอ”
ในวัยเด็ก หลายคนมีวีรกรรมแสบๆ โดยไม่คิดและอาจลืมไปแล้วว่าสิ่งที่ตนกระทำสร้างบาดแผลทางกายและทางใจกับใครไว้บ้าง หนังแนวแก้แค้นเพื่อนจากการถูกกระทำสมัยเรียนไฮสกูลจึงถูกนำมาสร้างหลายครั้ง
ที่สนุกและระทึกจนจำติดใจคือ The Gift เป็นเรื่องเด็กผู้ชายที่ถูกเพื่อนร่วมรุ่นกุเรื่องเท็จ จนตนเองหมดอนาคต ได้จังหวะจึงหวนกลับมาเอาคืน เป็นการเอาคืนที่แสบแบบกรรมสนองกรรม และคนดูแอบเห็นใจฝ่ายที่ถูกกระทำ
แต่แรงแค้นของผู้หญิงที่ถูกกลั่นแกล้งรุนแรงกว่าผู้ชาย โดยเฉพาะการหลอกให้หลงรัก และถูกประจานต่อหน้าเพื่อน การแก้แค้นคราวนี้จึงรุนแรง ชวนสยองและโหดเหี้ยม
ซูแอน (ออสตาเวีย สเปนเซอร์) เป็นผู้ช่วยสัตวแพทย์ประจำคลินิกในเมืองเล็กๆ แห่งหนึ่ง เธอถูกวัยรุ่นกลุ่มหนึ่ง (ที่มีวัยยังไม่ควรจะดื่ม) ขอให้ซื้อเหล้าให้
เธอปฏิเสธในตอนแรก แต่แล้วก็ยอมซื้อ แถมชวนเด็กๆ ให้ใช้ห้องใต้ดินที่บ้านเป็นที่สังสรรค์ อ้างว่าเพื่อความปลอดภัยของเด็กๆ ทั้งจากการโดนจับและการเมาแล้วขับ โดยมีกฎเหล็กว่า จะทำอะไรข้างล่างก็ได้แต่ห้ามขึ้นชั้นบน และให้เรียกเธอว่า “มา”
“มา” เหมือนจะกลายเป็นขวัญใจวัยรุ่น แต่แล้วความสนุกสุดเหวี่ยงของเด็กๆ ก็เปลี่ยนเป็นฝันร้ายที่ชวนสยอง บ้านที่เหมือนยินดีต้อนรับเด็กทุกคน กลายเป็นมีแต่คนโชคดีเท่านั้นที่จะกลับบ้านได้อย่างปลอดภัย
หนังสนุก ระทึก เล่นกับความรู้สึกคนดู ให้สงสัยและอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรต่อไป
หนังอาจยังไม่สมบูรณ์นัก และมีบางพาร์ตที่ไม่สมเหตุสมผล แต่สีหน้าแววตาของสเปนเซอร์ ก็สามารถทำให้ฉากธรรมดาๆ กลายเป็นความน่ากลัว
ความโหดของเธอปล่อยออกมาแบบหมดแม็กในท้ายเรื่อง อาวุธที่ใช้ในหนังไม่ใช่มีดแบบหนังแนวเชือดทั่วไป แต่เป็นเข็มฉีดยา ยาสลบจากคลินิกสัตว์และความรู้จากการทำงานเป็นผู้ช่วยสัตวแพทย์
ใครพูดไม่ถูกหู เธอมีวิธี “เฉพาะ” ให้หยุดพูด ทำอย่างไรต้องไปดูเอง เป็นรสชาติความสยองที่ชวนให้คนดูขนลุก
หนังยังสะท้อนชีวิตเด็กวัยรุ่น ที่ทุกชาติภาษาดูจะเหมือนกันหมด คือ ชอบมั่วสุมในกลุ่มวัยเดียวกัน ยอมทำพฤติกรรมผิดๆ เพื่อให้เพื่อนยอมรับและเข้ากลุ่มได้ ซ้ำเมื่อเห็นความผิดปรกติก็ไม่คิดจะบอกหรือปรึกษาผู้ใหญ่
ความอ่อนต่อโลกทำให้มองไม่ออกว่าผู้ใหญ่บางคนซ่อนความลับเอาไว้ภายใต้สีหน้าซื่อๆ บุคลิกเอื้ออารี เนื้อแท้ซับซ้อนและอันตรายเกินกว่าจะคาดเดาได้
สำนวนไทยโบราณ “หน้าเนื้อใจเสือ” ใช้ได้เลยกับหนังเรื่องนี้
