แล้ววันนี้ก็มาถึง ‘หญิงพิการ’ ในไอวอรี โคสต์ มีโอกาสขึ้นแคทวอล์ก
การเดินแฟชั่นบนแคทวอล์ก เป็นเรื่องที่แทบเป็นไปไม่ได้สำหรับ “ผู้พิการ” ในไอวอรี โคสต์ แต่สิ่งที่ไกลเหมือนฝัน ได้กลายเป็น “จริง” ขึ้นมาแล้ว
เมื่อมูลนิธิเอ็นจีโอน้องใหม่ชื่อว่า “โมนอน ฟาวเดชั่น” ที่ตั้งขึ้นเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิตของผู้หญิงพิการในไอวอรี โคสต์ ประเทศเล็กๆในทวีปแอฟริกา ถือโอกาสเลือก “วันคนพิการสากล” เมื่อ 3 ธันวาคม จัดงานแฟชั่นโชว์ริมสระว่ายน้ำ ที่สถานที่แห่งหนึ่งในเมือง อาบีจาน โดยมีหญิงพิการราว 20 คนเป็นนางแบบ ไม่ใช่เพื่อพรีเซนต์ชุดแฟชั่นสวยๆ
แต่ต้องการให้สังคมได้รับรู้ถึงความมีอยู่ของคนพิการ และเปิดโอกาสให้แก่คนกลุ่มนี้ ซึ่งใช้ชีวิตแต่ละวัน”ยากกว่า “คนทั่วไป” ไม่รู้กี่เท่า ?
ดร.อับดุลรามาเน คูลิบาลี ที่ปรึกษาองค์การอนามัยโลก และผู้นำเอ็นจีโอ เคยฝากคำพูดถึงใครที่อยากจะ “เข้าใจ” ถึงความรู้สึก และการใช้ชีวิตของผู้พิการว่ามีความยากลำบากขนาดไหนไว้ว่า
“ผมอยากแนะให้ผู้คนที่มีร่างกายสมบูรณ์ลองเดินโดยใช้ไม้เท้าดูสักวัน แล้วคุณจะเข้าใจคนพิการได้มากขึ้นกว่าการรับฟังจากสุนทรพจน์ไหนๆ”
เกรซ เบโฮ ผู้ก่อตั้งมูลนิธิโมนอน ฟาวเดชั่น (Mougnan Foundation) ขึ้นเมื่อ 6 เดือนที่แล้ว พูดถึงความหมายชื่อมูลนิธิของเธอ ซึ่งตั้งตามภาษา Guere language ว่า “ก้าวไปข้างหน้า ถึงแม้ลำบาก”
เกรซเข้าใจถึงความรู้สึกของผู้พิการเป็นอย่างดี เพราะเธอเองก็พิการ หลังจากประสบอุบัติเหตุบนถนน กระทั่งถูกตัดแขนขวา เกรซพูดถึงการจัดงานแฟชั่นโชว์ครั้งนี้ว่า
“ฉันคิดว่า ผู้หญิงที่กำลังดูเราอยู่ และยังไม่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง กำลังจะยอมรับตัวเอง และเผยตัวตนของพวกเขาอย่างที่เป็นให้โลกได้เห็น”
เลสลี แอนเซรี ซึ่งป่วยเป็นโรคท้าวแสนปม บอกรู้สึกดีใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของงานนี้ และทำให้เธอ “เลิกอาย” กับสภาพที่เธอเป็น
ขณะที่ เนลลี อาก้า หญิงพิการอีกคน ที่สวมรองเท้าส้นสูงเดินแบบบนแคทวอล์กบอกว่า “ถึงจะพิการ แต่พวกเราสามารถไปได้ไกลเกินตัว และสามารถทำอะไรได้หลายอย่าง”
ทั้งนี้ จากตัวเลขอย่างเป็นทางการระบุ ไอวอรี โคสต์ มีประชากรที่เป็นคนพิการอยู่ 453,000 คน หรือราว 2 % ของประชากรทั้งหมด การที่มีงานแฟชั่นโชว์ ที่นำหญิงพิการมาเดินแบบ เป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยได้ยินมาก่อน
แอนจ์ พริสคา นักโบ หนึ่งในผู้จัดงานนี้ บอกว่า “แม้แต่การพูดถึงคนพิการในโลกของความงามก็ยังเป็นสิ่งต้องห้ามในไอวอรี โคสต์ พวกเขาถูกกีดกันจากการประกวดความงามทั้งหมด”
แอนจ์ บอกว่า “การเอาชนะความพิการ เป็นเรื่องเกี่ยวกับการยอมรับตัวเอง ไม่ว่าคนอื่นจะมองดูคุณอย่างไร จะวิพากษ์วิจารณ์คุณอย่างไร ก็จะไม่มีผลต่อตัวตนของคุณ “
ขณะที่ เกรซ เบโฮ บอกถึงเป้าหมายที่เธอมองไว้ข้างหน้าก็คือ “ความฝันของฉันก็คือ ในอีกหลายสิบปีข้างหน้า ฉันจะได้เห็นผู้พิการทั้งชายและหญิงได้สร้างชื่อเสียงในวงการต่างๆที่เคยถูกปิดประตูสำหรับพวกเขาเหล่านั้น”
