| ที่มา | หนังสือพิมพ์มติชนรายวัน หน้า 14 |
|---|---|
| เผยแพร่ |
เกลี่ยความรักให้ ‘พอดี’ ถอดบทเรียนสอนลูกยุคนี้
“เมื่อก่อนพ่อแม่สามารถเลี้ยงลูก 5-8 คนให้เรียนจบได้ แต่สังคมไทยวันนี้ พ่อแม่ที่มีความพร้อมจะเลี้ยงลูก มักมีลูกคนเดียว หรือ 2 คน ถ้ามีลูกถึง 3 คน เราจะตาโตแล้วพูดว่าเลี้ยงได้ยังไง คุณมีปัญญาเลี้ยงหรือ”
โกศลวัฒน์ อินทุจันทร์ยง รองอธิบดีอัยการ สำนักงานคดีศาลแขวง กล่าวตอนหนึ่งในวงเสวนาออนไลน์เรื่อง “พลังสตรีลดความรุนแรงต่อเด็กและสตรี : ท้องไม่พร้อม แท้งปลอดภัย” โดยสมาคมบัณฑิตสตรีทางกฎหมายแห่งประเทศไทยฯ และเครือข่าย
ซึ่งรองอธิบดีอัยการฯ ได้ถอดบทเรียนการลงพื้นที่ตามโรงเรียนเพื่อรณรงค์ยุติความรุนแรงผู้หญิงและเด็ก ได้อย่างน่าสนใจโดยเฉพาะมิติของครอบครัวกับการเลี้ยงดู โดยเล่าว่า ปีที่ผ่านมาได้ไปหลายๆ โรงเรียน พบว่าในพื้นที่รอบๆ เขตกรุงเทพฯ มีนร.ที่พ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน สูงถึง 70% โดยเฉพาะในเขตโรงงานจะมีพ่อแม่วัยรุ่นที่ทำงานโรงงาน หลายเคสเป็นแฟนกัน เมื่อท้องขึ้นมาก็มีปัญหากันแล้วเลิกรากันไป ทำให้ฝ่ายผู้หญิงไม่สามารถเลี้ยงดูได้ ต้องนำลูกไปให้ปู่ย่าตายายเลี้ยงดูที่ต่างจังหวัด
ทว่าวันนี้สังคมเปลี่ยนไป กฏหมายทำแท้งเปลี่ยนให้สามารถทำได้อย่างถูกกฏหมายตามขั้นตอนและเงื่อนไข ส่วนหนึ่งมาจากบริบทของสังคมที่สะท้อนให้เห็นแล้วว่าถ้าตัวเลขของเด็กที่เกิดมากับพ่อแม่ที่ไม่พร้อมสูง ประมาณ 70-80 เปอร์เซ็นแล้ว เด็กๆ เหล่านี้มีโอกาสสร้างปัญหาให้สังคม
สอดคล้องกับในส่วนของสำนักงานอัยการสูงสุด ก็มักปรากฏภาพพ่อแม่มานั่งร้องไห้เพราะลูกกระทำผิด สะท้อนถึงความไม่พร้อมที่จะเลี้ยงลูกให้เป็นคนดี ทั้งๆ ที่จริงตัวเด็กเองไม่ได้อยากจะสร้างปัญหาให้สังคม แต่เขาเติบโตมาในสิ่งแวดล้อมที่ถูกเลี้ยงตามยถากรรม หากสังคมรอบข้างหล่อหลอมไม่ดี ไปอยู่กับสังคมที่ต้องเอาตัวรอด ไม่ว่าจะสังคมอบายมุขต่างๆ เด็กเหล่านี้เมื่อเติบโตขึ้นมีโอกาสเป็นคนร้ายสูง
ฉะนั้นเวลาอบรมเรื่องปัญหาความรุนแรงของเด็กนั้น ไม่ใช่ปัญหาส่วนตัวของพ่อแม่ที่ไม่พร้อมเลี้ยงลูกแล้ว แต่เป็นปัญหาสังคมที่หลายฝ่ายต้องช่วยกันแก้ ช่วยกันลงไปดู เพื่อให้เด็กๆเติบโตเป็นอนาคตที่ดีของชาติ และเป็นคนดีของสังคม
ทว่าก็มีคำถามขึ้นมาอีกว่าแล้ว ต้องเลี้ยงลูกอย่างไรในยุคสมัยนี้
ตอนหนึ่ง รองอธิบดีอัยการฯ ได้แนะนำไว้ว่าควรสอนลูกให้ “รักเรียนตอนเป็นเด็กเล็ก โตเป็นวัยรุ่นตอนต้นรักดี และเป็นวัยรุ่นเต็มที่รักตัวเองให้เป็น”
กล่าวคือบริบทสังคมไทยต้องเข้ามาสู่ “ความพอดี” กันให้ได้ เพราะปัจจุบันสามารถเฉลี่ยคน 5 คน รุมรักเด็กคนเดียว กล่าวคือเมื่อพ่อแม่ปู่ย่าตายาย มีลูกคนเดียว ก็จะมีผู้ใหญ่ 5 คนรุมรักเด็ก(หลาน)คนเดียว ขณะเดียวกันเด็กที่อยู่ชายขอบกลับไม่มีแม้แต่พ่อหรือแม่
ฉะนั้นอย่าปล่อยให้ความรักมากเกินไปทำร้ายเด็ก และอย่าปล่อยให้ความรักที่ขาดแคลนทำร้ายเด็กเช่นกัน ควรเกลี่ยความรักให้พอดี ฝากถึงทุกท่านว่า เมื่อมีเด็กท้องไม่พร้อม หรือในทุกๆการเลี้ยงดู ผู้ใหญ่ควรที่จะช่วยแนะนำ ช่วยชี้ทางให้เด็กมีทักษะที่จะเอาตัวรอด ไม่ใช่ถูกทอดทิ้งแล้วไม่มีทางไป
เพื่อให้เด็กเติบโตมาอย่างมีคุณภาพ
