น่าสงสัยหรือไม่ว่า ทำไม 7 พรรคการเมืองฝ่ายค้าน ถึงต้องเปิดเวทีนั่งเสวนากันอีก ในหัวข้อ “ทางออกปัญหาวิกฤติชาติ”
“คสช.” ยึดอำนาจการปกครองตั้งแต่ 22 พ.ค.2557 สถาปนาเป็น “รัฏฐาธิปัตย์” ประกาศขอเวลาไม่นาน จะคืนความสุขให้กับประชาชนและประเทศชาติ
มาถึง “วันนี้” มิทราบว่า ยังมีเรื่องราวอันใดวิกฤตต้องถกกันอีก
“ความสุขสั่งได้” เริ่มตั้งแต่มีความเชื่อว่า คำสั่งของ “รัฏฐาธิปัตย์” เป็นกฎหมาย
ในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์ รัฏฐาธิปัตย์ หมายถึง พระมหากษัตริย์ ในสมัยประชาธิปไตยเสรีนิยมที่มีการเลือกตั้ง รัฏฐาธิปัตย์ หมายถึง ปวงชนชาวไทย ซึ่งเป็นเจ้าของอำนาจอธิปไตย เป็นต้นธารอำนาจของ “ฝ่ายนิติบัญญัติ” และ “ฝ่ายบริหาร”
แต่เมื่อมีการก่อรัฐประหาร ยึดอำนาจการปกครองด้วยกำลังทหารและกำลังอาวุธ คณะผู้ก่อการรัฐประหารก็จะสถาปนาตนเป็น “รัฏฐาธิปัตย์“
ทุกคำสั่งของคณะรัฐประหารคือ กฎหมาย ถูกบังคับใช้ ต้องปฏิบัติตามคำสั่งของ “ผู้มีอำนาจสูงสุดในการปกครองแผ่นดิน” หรือที่เรียกกันว่า “รัฏฐาธิปัตย์”
เมื่อเป็น “รัฏฐาธิปัตย์” ท่านจึงมี “อำนาจบังคับบัญชา”
มีอำนาจแต่งตั้งโยกย้ายข้าราชการ เจ้าหน้าที่ทั้งปวงในรัฐ
เดิมทีหัวหน้าคณะปฏิวัติหรือรัฐประหารทุกคณะเป็น “ผู้ล้มล้างการปกครอง” ในระบอบประชาธิปไตย ที่อำนาจอธิปไตยเป็นของปวงชนชาวไทย แต่เมื่อ “ชนะ” แล้วจึงสามารถสถาปนาตนเป็น “รัฏฐาธิปัตย์”
ไม่ว่าจะใช้ชื่อเรียกว่าอะไร “หัวหน้าคณะรัฐประหาร” ทุกคนก็เป็น “ผู้บังคับบัญชาสูงสุด” ของเจ้าหน้าที่รัฐ มีความรับผิดและรับชอบต่อความเป็นไปในรัฐนั้นๆ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ไม่มีผีสาง ไม่มีเทวดา ไม่มีสิ่งที่ไร้ตัวตนที่ไหนจะมาใช้ “อำนาจรัฐ” นั้นได้
ผู้ใช้อำนาจรัฐจะต้องเป็น “คน” เท่านั้น !
ต่างกันแค่ว่า “คน” นั้นมาจากไหน
ถ้าในระบอบประชาธิปไตย “คน” นั้นมาจากการเลือกตั้งของประชาชน
แต่มาแล้วก็จะอยู่ตามวาระที่กฎหมายกำหนด ไม่ใช่อยู่ไปเรื่อยๆ ตามใจชอบ
ส่วนกรณีที่มีการ “ล้มล้างการปกครอง” หรือที่เรียกว่า “รัฐประหาร” นั้น “ผู้ใช้อำนาจรัฐ” มาจาก “คน” ที่ใช้กำลังเข้าอาวุธช่วงชิงแย่งยึด แล้วก็สถาปนาตนขึ้นเป็นใหญ่ในทางการเมือง
คสช.ก็เป็น “รัฏฐาธิปัตย์”
พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ยังไม่รู้ตัวอีกหรือว่าเป็นใคร เป็นหัวหน้า คสช. เป็นนายกรัฐมนตรี เป็นผู้บังคับบัญชาข้าราชการทั้งปวงในรัฐมาตั้งกว่า 5 ปี !?!!
