เกือบจะเห็นด้วยไปกับคำพูดของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกรัฐมนตรีที่ว่า “การด่าประเทศเหมือนกับประจานตัวเอง”
เช่นที่ พล.อ.ประยุทธ์ไปพูดในเวที “เอเชียโซไซตี้” ที่นิวยอร์ก สหรัฐอเมริกาว่า “พวกเรานักบริหารจะเปิดกูเกิลกันเป็นส่วนใหญ่ ประชาชนไม่ค่อยเปิดนั่นแหละทำให้ปัญหามันเกิดขึ้น เพราะเขาไม่เรียนรู้ไง”
ประยุทธ์พูดดูถูกดูแคลนออกไปโดยที่ไม่รู้ว่าคนไทยนิยมใช้กูเกิลสืบค้นหาข้อมูลต่างๆ กันมาเกือบ 20 ปีแล้ว ตั้งแต่สมัยที่ประยุทธ์ยังไม่ติดยศ “นายพล”
ด่าประชาชนเป็นการประจานประเทศหรือไม่ !
จะว่าไป “ประเทศ” ในทางกายภาพ ประกอบด้วยเขตแดน ผืนแผ่นดินกว้างใหญ่ไพศาล เทือกเขาเขียวทอดยาว ป่าหนาทึบสายน้ำใสไหลผ่าน ท้องทุ่งกว้างไกล ท้องทะเลใสหมู่เกาะงาม ปะการังสะพรั่ง
ทรัพยากรธรรมชาติหลากหลาย ผู้คนมีกิจกรรมทางเศรษฐกิจ สังคม ศาสนา ร่วมกัน สารพันรวมกันกล่าวได้ว่า แต่ละประเทศมีประวัติศาสตร์ความเป็นมา มีภูมิหลังที่เกิดจากผู้คนจำนวนหนึ่งร่วมกันสร้างบ้านสร้างเมือง มีจารีต ธรรมเนียม วัฒนธรรม ความคิดความเชื่อและมีอัตลักษณ์วิถี
เพื่อที่จะให้การวิพากษ์วิจารณ์เป็นไปโดยเสรียิ่งขึ้น ควรจะต้องแยก “ประเทศ” ออกจาก “บุคคล” อย่างเคร่งครัด พร้อมกับต้องแยกองค์กร หน่วยงาน ตลอดจนสาธารณสมบัติทั้งหลายออกจาก “สมบัติส่วนตัว”
คำกล่าวของ “ประยุทธ์” จะผิดหรือถูกก็อาจถือได้ว่า นั่นเป็นคำวิจารณ์ต่อคนไทยจำนวนหนึ่งในสายตาของประยุทธ์
แต่ขณะเดียวกัน “ประยุทธ์” ก็ต้องไม่ลืม
วันนี้ “ประยุทธ์” เป็น “นายกรัฐมนตรี” ที่มาจากการยกมือของสมาชิกรัฐสภา ไม่ใช่มาด้วย “ปืน”
ที่ผู้คนทั่วไปและฝ่ายค้านวิพากษ์วิจารณ์นั้น จึงไม่ใช่การประจานประเทศ !
แต่เป็นการวิพากษ์วิจารณ์ความสามารถของหัวหน้าฝ่ายบริหาร วิจารณ์การทำหน้าที่ของรัฐบาล วิจารณ์การแบ่งสันปันส่วนทรัพยากรของชาติผ่านการจัดสรรงบประมาณ วิจารณ์การบริหารจัดการทางด้านเศรษฐกิจ วิจารณ์หัวหน้าหน่วยงานรัฐ หรือวิจารณ์กติการัฐธรรมนูญ วิจารณ์ข้าราชการ วิจารณ์พฤติการณ์กร่างของคน ฯลฯ
เมื่อมีการวิจัยวิจารณ์จึงมีการพัฒนา
การวิจารณ์ไม่ใช่ “ภัยคุกคาม” ประเทศ
“คนคิดต่าง” ไม่ใช่ศัตรูที่กองทัพหรือฝ่ายความมั่นคงจะต้องลงมือบดขยี้หรือทำลาย
คนที่ยึดเอาสาธารณสมบัติไปเป็นของ “ส่วนตัว” ต่างหากที่ปล้น ชิง วิ่งราว
ที่หนักยิ่งไปกว่าการประจานประเทศ ก็คือคนที่กินประเทศ ด้วยการใช้ตำแหน่งหน้าที่ บารมี อำนาจโกงกินกอบโกย แล้วได้ไปยืนอยู่ในที่สูงๆ !?!!
