ไม่ได้ตั้งใจจะขายหนังสือ แต่นวนิยายเรื่อง “ปีศาจ” ของ เสนีย์ เสาวพงศ์ (อดีตประธานที่ปรึกษา บมจ.มติชน) นั้นเคยฮิตมากสำหรับหนุ่มสาวยุค 14 ตุลา 16 กับ 6 ตุลา 19
“เสนีย์ เสาวพงศ์” เป็นนามปากกาของ ศักดิชัย บำรุงพงศ์ อดีตนักการทูตหัวทันสมัย เขียน “ปีศาจ” ขึ้นสะท้อนความเหลื่อมล้ำต่างชั้นในสังคมไทยด้วยการสร้าง “สาย สีมา” ตัวละครเอกเดินเรื่องเป็นปากเป็นเสียงแทน
ดังที่ สาย สีมา กล่าวว่า “ความเป็นปีศาจที่กาลเวลาได้สร้างขึ้นมาหลอกหลอนคนที่อยู่ในโลกเก่า ความคิดเก่า ทำให้เกิดความละเมอหวาดกลัว ไม่มีอะไรที่จะเป็นเครื่องปลอบใจท่านเหล่านั้นได้ ไม่มีอะไรหยุดยั้งความรุดหน้าของกาลเวลาที่จะสร้างปีศาจเหล่านั้นให้มีมากขึ้นทุกที”
การปะทะกันระหว่างความคิดเก่ากับความคิดใหม่ หัวเก่ากับหัวใหม่ เป็นเรื่องธรรมดามาก !
ถ้ามีสติระลึกได้ “ความขัดแย้ง” ทั้งหลายก็ดับลงทันที จะไม่มีอะไรมาคอยหลอกหลอนให้สะดุ้งกลัวหรือ หวาดผวาอีกต่อไป
กล่าวในทางการเมืองก็เหมือนกัน
คนหัวเก่าพฤติกรรมเก่าๆ กับคนหัวใหม่พฤติกรรมใหม่นับเป็น “ความอนิจจัง” ของการเมือง
เก่าไปใหม่มา เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่มีใครตั้งอยู่ตลอดไป นอกจากจะต้อง “เข้าใจ” ยังต้องลงมือ “ปฏิบัติดี” ด้วย
ดังกรณี ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ หัวหน้าพรรคอนาคตใหม่ ที่นั่งเป็น “กมธ.งบประมาณ” ฝ่ายรัฐบาลไม่น่าจะเดือดร้อนอะไร ทั้ง คุณเรืองไกร ลีกิจวัฒนะ ส.ส.ต่างพรรคกันก็ยังเห็นว่า การเข้ารับตำแหน่งของนายธนาธรนั้นได้รับการรับรองจากที่ประชุมสภาอย่างถูกต้อง
แต่เหตุใดทั้ง “ท่วงท่า” และ “ภาษา” จาก สิระ เจนจาคะ ส.ส.กทม.พรรคพลังประชารัฐ จึงกราดเกรี้ยวรุนแรงผิดเพี้ยนหนัก เช่นว่า
“วันนี้ สถานะของนายธนาธรไม่ต่างจากไส้เดือนที่มีสองเพศ ถ้านายธนาธรยังอยากเรียกตัวเองว่ามนุษย์ มีเกียรติและศักดิ์ศรีก็ควรยุติปัญหาที่ตนเองได้ อย่าปล่อยให้ตัวเองเป็นตัวถ่วงในการพัฒนาประเทศ จะเอาอย่างไรเลือกเอาสักทางหนึ่ง หากยังยืนยันที่จะเป็น กมธ. ก็ลาออกจากตำแหน่ง ส.ส.ไป”
นายสิระไปไกลมากแล้ว
“ความเป็นมนุษย์” ซึ่งชาวพุทธหมายถึง ความมีจิตใจสูงนั้นเกิดจาก “การประพฤติธรรม”
การเมืองไทยจะพัฒนาไปอีกขั้น ถ้าไม่ให้ร้าย ไม่เบียดเบียน ไม่ทำลายเพื่อนร่วมทุกข์ทางการเมือง !?!!
