เมื่อวันที่ 21 มิถุนายน พระอาจารย์ เจนยุทธนา จิรยุทโธ (หลวงปู่ภูพาน) วัดโนนสวรรค์ ต.พังขว้าง อ.เมือง จ.สกลนคร เปิดเผยว่า วัดโนนสวรรค์ เป็นห่วงในเรื่องวิถีพุทธ วิถีไทย จะเลือนหายไปทางวัดจึงได้อนุรักษ์ไว้ โดยให้พระสงฆ์ภายในวัดถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด อย่างเช่น ‘การตีกลองเพล’ ที่จะได้ยินคุ้นหู เวลา 11.00 น. ของทุกวัน ซึ่งในแต่ก่อนนั้นตามบ้านจะไม่ค่อยมีนาฬิกาจะมีก็แต่ที่วัด ชาวบ้านต้องอาศัยเสียงกลองเพลที่ดังสนั่นไปทั้งหมู่บ้านเป็นสัญญาณเตือน เช่น ครอบครัวไหนจะไปไร่ไปนา คนไหนจะหาภัตตาหารเข้าวัด ส่วนการตีกลองที่สำคัญที่ทางวัดก็อนุรักษ์ไว้เช่นกันคือ การตีกลองแลง(ตีกลองช่วงบ่าย)ในวันพระหรือวันสำคัญทางพุทธศาสนา เมื่อได้ยินเสียงกลองแลงจากวัดในเวลา 15.00 น. ญาติโยมจะรู้กันว่าวันต่อไปเป็นวันพระใหญ่จะได้เตรียมตัวเตรียมใจให้บริสุทธิ์ และแบ่งหน้าที่ของคนในบ้านว่าใครจะเข้าวัดปฏิบัติศีลปฏิบัติธรรม
พระอาจารย์ เจนยุทธนา จิรยุทโธ กล่าวอีกว่า ยุคสมัยปัจจุบันเปลี่ยนไปมาก หลายวัดไม่ค่อยตีกลองเพล ตีกลองแลง แต่เปลี่ยนเป็นเปิดเพลง เปิดหมอลำผ่านหอกระจายข่าว หรือไม่เปิดอะไรเลยทำให้ญาติโยมเริ่มห่างวัดห่างจากศีลธรรมไปมากขึ้น ปัจจุบันหายากที่จะเห็นวัยรุ่นหนุ่มสาวรุ่นใหม่เข้าวัดเข้าวา สำหรับการตีกลองแลงในวันพระแบ่งออกเป็นดังนี้ ก่อนวันพระเวลา 15.00 น. เช้ามืดวันพระ เวลา 03.00 น.และบ่ายวันพระ เวลา 15.00 น. เมื่อถึงเวลาจะใช้คนตีตั้งแต่ 2 คน ขึ้นไปจะพระสงฆ์หรือเด็กวัดก็ได้ คนหนึ่งจะเป็นคนตีกลอง ส่วนอีกคนตีฆ้องประสานเสียง จังหวะการตีจะออกไปทางวัฒนธรรมอีสานล้านช้าง เริ่มจากตีจากช้าไปหาเร็ว ตีอย่างหนักแน่นให้เสียงดังกึกก้องไปทั่วหมู่บ้าน แบ่งออกยกละ 10 นาที รวม 3 ยก เป็นเวลา 30 นาที การตีกลองในวันพระนอกจากเป็นการเตือนให้คนเข้าวัดทำบุญแล้ว การตีกลองตีฆ้อง เป็นสัญญาณบอกว่าศาสนายังคงอยู่ เทพเทวดา ทั้งหลายแซ่ซ้อง ก้องไกลถึงสรวงสวรรค์ บรรลือดังก้องโลกทั้งสาม ตามครรลอง ครองประเพณีที่มีมาแต่ดั้งเดิม
