09.00 INDEX เบื้องหน้าภัยจากพีเอ็ม 2.5 กทม. ตั้งรับอย่างสร้างสรรค์

วันที่ 19 ธันวาคม 2566 - 07:31 น.

09.00 INDEX เบื้องหน้าภัยจากพีเอ็ม 2.5 กทม. ตั้งรับอย่างสร้างสรรค์

การประกาศความพร้อมของกรุงเทพมหานครที่จะเริ่มต้น เวิร์ค ฟรอม โฮม หากปริมาณ พีเอ็ม 2.5 ครอบคลุมอยู่ในจุดอันตรายมากกว่า 15 เขต

ไม่เพียงแสดงความรับผิดชอบของกรุงเทพมหานครเท่านั้นหากแต่ยังเท่ากับเป็นสัญญาณ “เตือน” อันแหลมคม

เพราะในความเป็นจริงการปรากฏขึ้นของฝุ่นพีเอ็ม 2.5 ที่เข้าสู่เขตแห่งอันตรายมิได้ดำรงอยู่เฉพาะในพื้นที่ของกรุงเทพมหานคร หากแต่แพร่กระจายอย่างกว้างขวาง

ไม่ว่าจะเป็นในพื้นที่ภาคเหนือตั้งแต่แม่ฮ่องสอน ตาก เชียงราย เชียงใหม่ ไม่ว่าจะเป็นกรุงเทพมหานครและปริมณฑลทั้งสมุทรปราการ นนทบุรี ปทุมธานี

หากติดตามบทบาทของ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ นับแต่ต้นธัน วาคมเป็นต้นมาก็จะสัมผัสได้ในความพยายามที่จะบริหารจัดการต่อปัญหาพีเอ็ม 2.5 ในพื้นที่ด้วยความรับผิดชอบ

คำถามนี้จึงไม่เพียงแต่เสนอต่อผู้บริหารในแต่ละจังหวัดซึ่งประสบปัญหานี้อย่างยืดเยื้อเรื้อรังเท่านั้น หากแต่ยังเป็นคำถามต่อรัฐบาลว่ามีท่าทีอย่างไร

คำถามนี้สัมพันธ์กับทิศทาง “กระจายอำนาจ”อย่างแนบแน่น

เหตุใดลักษณะกัมมันต์ในทางการเมืองต่อปัญหาพีเอ็ม 2.5 จึงเด่นชัดจากบทบาทของกรุงเทพมหานคร จากบทบาทของ นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ในฐานะผู้ว่าราชการ

เหตุใดบทบาทนี้จึงไม่โดดเด่นที่เชียงใหม่ จึงไม่โดดเด่นที่สมุทรปราการ ทั้งๆ ที่เป็นปัญหาอย่างเดียวกัน

หากมีการขุดเอา “ดิจิทัล ฟุตพรินท์” ในห้วงแห่งการรณรงค์หาเสียงก่อนการเลือกตั้งเมื่อเดือนพฤษภาคมมาศึกษาอย่างครอบคลุมรอบด้านก็จะสัมผัสได้ในปัญหา

ไม่ว่าจะมองไปยังพรรคเพื่อไทย ไม่ว่าจะมองไปยังพรรคภูมิใจไทย ไม่ว่าจะมองไปยังพรรครวมไทยสร้างชาติ ไม่ว่าจะมองไปยังพรรคพลังประชารัฐ ล้วนเคยให้คำตอบ คำมั่นสัญญา

คำถามก็คือเหตุใดเมื่อประกอบส่วนขึ้นเป็น “รัฐบาลพิเศษ” จึงเห็นเพียงความกระตือรือร้นจำเพาะแต่จากพรรคเพื่อไทย

ขณะที่พรรคร่วมรัฐบาลอื่นกลับเพิกเฉยไม่มีการเคลื่อนไหว

ต้องยอมรับว่าลักษณะกัมมันต์อันมาจากกรุงเทพมหานครเมื่อประสานเข้ากับการเคลื่อนไหวของพรรคก้าวไกลในการเสนอร่างกฎหมายในเรื่องอากาศสะอาดกำลังเป็นปัจจัยอย่างสำคัญในการกระตุ้น กดดัน

กดดันให้เกิดการเคลื่อนไหวภายในรัฐบาล นั่นก็คือนำเอาข้อ เสนอที่มีอยู่แล้วของพรรคเพื่อไทยไปสู่การปฏิบัติอย่างเป็นจริงทั้งในเชิงนิติบัญญัติและในเชิงบริหาร

คำถามก็คือ ถึงเวลาหรือยังที่ปมว่าด้วย “กระจายอำนาจ”จะได้รับการพิจารณาอย่างจริงจังจากปัญหาพีเอ็ม 2.5