กรณีหมีควาย ชื่อแก้ว ซึ่งเดิมถูกเลี้ยงอยู่ภายในสำนักสงฆ์สวนสมุนไพร หลวงปู่ละมัย ต.บ้านโตก อ.เมือง จ.เพชรบูรณ์ และไปทำร้ายชาวบ้านเจ็บสาหัส ต่อมาเจ้าหน้าที่กรมอุทยานฯ จึงนำแก้วมาดูแลรักษาที่สถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่าเขาค้อ รวมทั้งมีกระแสขอให้แก้ว กลับไปอยู่วัดที่เดิม นั้น
เมื่อวันที่ 8 สิงหาคม น.ส.กาญจนา นิตยะ ผู้อำนวยการสำนักอนุรักษ์สัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่า และพันธุ์พืช กล่าวว่า หมีควายตัวดังกล่าว เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติ(พ.ร.บ.)สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 ที่ห้ามมิให้ผู้ใดครอบครองโดยมิได้รับอนุญาต และแก้วเป็นสัตว์ป่าของกลางที่ตกเป็นของแผ่นดินแล้ว กรมอุทยานแห่งชาติฯ มีหน้าที่นำไปดูแลรักษาให้มีสุขภาพและสวัสดิภาพที่ดี การขอนำกลับไปดูแลยังสถานที่เดิมไม่อาจทำได้ กรณีที่แก้วมีอาการซึมเศร้า เครียด หลบในที่ลับตาคน หรือไม่กินอาหาร นั้น เป็นพฤติกรรมที่หมีแสดงออกเมื่อมีการย้ายที่อยู่ใหม่ บางตัวสามารถปรับพฤติกรรมให้เข้ากับสภาพแวดล้อมได้เร็ว ในขณะที่บางตัวต้องใช้เวลานาน
น.ส.กาญจนา กล่าวว่า การรับหมีมาเลี้ยงดูแลที่สถานีเพาะเลี้ยงสัตว์ป่า ของกรมอุทยานฯ ทางเจ้าหน้าที่ในความควบคุมของสัตวแพทย์ประจำสถานีฯ จะคอยดูแลสังเกตพฤติกรรมของหมี จัดสภาพแวดล้อมให้เหมาะสม กรณีที่หมีไม่กินอาหารเลย ทางเจ้าหน้าที่จะมีการเสริมความน่ากินของอาหาร ในเรื่องของรสชาติและกลิ่นที่ดึงดูดใจ เช่น การเพิ่มน้ำผึ้งหรือน้ำหวานลงไปในผลไม้ที่จัดเตรียมให้ จากประสบการณ์ของกรมอุทยานแห่งชาติฯ ที่รับหมีมาเลี้ยงดูแล พบว่าหมีทุกตัวมีสภาพที่เครียดกับการปรับพฤติกรรมในแหล่งที่อยู่ใหม่ หมีใช้เวลาในการปรับพฤติกรรมให้เข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ โดยใช้ เวลาตั้งแต่ 1 สัปดาห์จนถึง 1 ปี ท้ายสุดหมีก็ ปรับพฤติกรรมเข้ากับสภาพแวดล้อมได้ทุกตัว ดำรงชีวิตอยู่ในสถานีฯได้เป็นอย่างดี
